Part 1

940 32 4
                                    

A/N Γεια σας λοιπον ξερω σας εχω μπερδεψει λιγο γιατι μπερσευτηκα και αντι να γραψω εισαγωγη εβαλα αμεσως πρωτο παρτ.Για να με συγχωρεσετε σας εβαλα και δευτερο παρτ.Αμα δω οτι την ιστορια μου την διαβαζουν πολλα ατομα θα βαζω δυο παρτ την μερα! Για να μην σας κουρασω οριστε το παρτ σας (ily)

Part 1

-Και τωρα τι?(ειπε ο Luke)

-Προτινω να προχωρισουμε.Καθομαστε εδω σαν τα βλαμμενα(απαντησε η Faith)

-Ναι καλυτερα να μπουμε μεσα(συμπληρωσα)

Ναι το ξερω ξεκινησα λαθος!Ας σας συστηθω λοιπον!Με λενε Melanie Anderson και ειμαι 19χρονων.Σημερα μαζι με τους συνομηλικους κολλητους μου Luke Hemmings και Faith Simson περναμε τις πορτες του πανεπιστημιου μας.Θα σπουδασουμε δημοσιογραφια κατι που απο παντα ονειρευομασταν.Βλεπετε απο την αρχη καναμε παρεα και αυτο μας βγηκε σε πολυ καλο.Ο Luke σαν αγορι της "παρεας"μας,μας προστατευε και μας εκανε ολα τα χατηρια.Το πανεπιστημιο βρισκετε στο Λονδινο,και ευτηχως εχει κυτωνες για να μενουμε.

Αφου περασαμε το πληθος των μαθητων βρεθηκαμε κοντα σε ενα δεντρο για να ξαπωστασουμε κατω απο την σκια του.Αν και Σεπτεμβρης μηνας,ο ηλιος λαμπει και ο ουρανος εχει αυτο το γαλαζιο χρωμα που κανεις δεν μπορει να εξηγησει.Καλο σημαδι για την αρχη της χρονιας(σκεφτηκα)Καποια στιγμη,ενας μεσηλικας εμφανιστηκε στο βημα που υπηρχε στην αυλη,λογικα θα ηταν καποιο καθηγητης.

-Θα μπορουσα να εχω την προσοχη σας λιγο;(αφου ολοι σταματησαν συνεχισε)Ειμαι ο κυριος John και ειμαι ο διευθυντης του πανεπιστημιου αυτου.Θα ηθελα να καλοσωρισω τους πρωτοετης του πανεπιστημιου μας και να σας ευχηθω καλη χρονια.Οσο για το θεμα των δωματιων θα σας παρακαλουσα να περασετε απο την γραμματεια για να παρετε τα κλειδια σας.Και παλι καλη χρονια.

Φενεται συμπαθητικος.Αφου μιλησαμε με τα παιδια αποφασισαμε πως ηταν πια η καταλληλη ωρα για να παμε να παρουμε τα κλειδια των δωματιων μας.Ελπιζα να ημουν μαζι με την Faith στο δωματιο αφου με τον Luke δεν γινοταν,αλλα που τετοια τυχη.Ευτηχως τα δωματια μας ειναι κοντα,διπλανα βασικα!Εγω το 112,ο Luke το 113 και η Faith το 114.Αφου αποχερετιστηκαμε μπηκαμε ο καθενας στο δωματιο του.

Δεν ξερω για τους υπολοιπους παντως εγω λατρεψα το δωματιο μου.Ειχε δυο μεγαλα κρεβατια συνοδευομενα απο δυο κομοδινα στα πλαγια αυτων.Οι δυο ντουλαπες επερναν πολυ χορο αφου ηταν αρκετα μεγαλες.Τα γραφεια ηταν αρκετα ωραια και μεγαλα επισης.Διπλα τους υπηρχε μια βιβλιοθηκη αντιστοιχα στο καθενα.Τον χωρο διακοσμουσε μια τηλεοραση περιπου 40 ιντσων και το επιπλο της ιδιας.Δεν προλαβα να προχωρισω προς το μπανιο οταν ακουσα κλειδια στην πορτα.Μια γυναικια φιγουρα ξεπροβαλε.Μετριο αναστημα,ανοιχτες καστανες αναλαφρες μπουκλες και γαλανα ματια.Ηταν σαν να βλεπω τον εαυτο μου με λιγες απλα διαφορες.Εγω ειχα μετριο αναστημα,πρασινα ματια και ξανθιες αναλαφρες μπουκλες.

My troubleWhere stories live. Discover now