Chapter Three
Hay naku so much for that panay sarili ko naman ang binibida ko eh,which is tama naman ako nga pala ang star dito at kung may bida syempre madami ding kontra bida ..Naku kung bibilangin ko at iisaisahin sila hindi matatapos itong istorya ko by the way hindi na sila ganun ka importante dahil sa palabas ang kontra laging namamatay at saglit lang naman ang participation niyan eh lagi namang hindi kasama sa happy ending ang kontra depende nalang ko magbago siya. Sa tanda kong ito madami na din umepal at nagmistulang kontra bida sa buhay ko, nakaranas na din ako ng pang-aapi mula sa kanila, but in the end wala na iyon sa akin matagal ko na silang napatawad eh. Kasi naging mas strong naman ako dahil sa kanila.
Sabi nga sa akin ng sister ko na si Rhina batang martir daw ako Pedro Kalunsod haha masyado naman iyon naawa naman ako sa sarili ko ganun ba ko kaapi at kamartir or in short ganun ba ko ka shunga at uto-uto,pero hindi naman siguro sadya lang na mabait ako hehehe ayan na nakakunot na iyong kilay nila haha choz lang pero huwag na po kayong kumontra totoo naman eh kung minsan inaatake talaga ko ng sakit kong pagiging mabait eh,iyon ay dahil mabait si God kaya minsan nahiya naman ako Sakanya ang bait niya sa akin tapos ako maldita but sometimes hindi maiwasan iyon, pamaldita din naman ako pag sobrang napuno na ako. Pero oftentimes lagi akong tumutolong sa iba meron kasi akong ugali na pati problema ng iba gusto ko pa problemahin in short pakealamera ba hahaha chena lang mahilig kasi akong tumulong lalo na kong alam kong may magagawa ako katulad nalang ng pagdodonate ng damit ko sa mahihirap ,pagbibigay ng pera at pagkain sa pulubi,pag-gagawa ng asignment at project ng kaklase at kaibigan, o kaya pag-aassist at pagtulong sa mga problema ng iba sa pamilya, pag-aampon ng mga naglalayas sa bahay nila at marami pang kapaguran ang nagawa ko para sa iba but the sad part is pag-ako naman may problema at may kailangan wala naman ako malapitan kasi minsan after mong makatulong sa iba hindi ka na naman nila kilala sa susunod na araw,pero that's normal okay lang iyon sa akin ehheeh ;)) ganoon talaga ang nature nating mga human pero super nakakasakit nga lang ng feelings kaya minsan pag may mga mabait at tumutulong sa akin tinatanaw kong malaking utang na loob iyon eh ayaw kong kalimutan kasi baka mahurt ko din ang feelings nila ayaw ko naman gawin sa iba iyong mga bagay na ayaw ko rin gawin nila sa akin eh but sometimes talaga hindi iyon maiwasan depende na rin sa situation. Nakakasakit kasi tayo ng hindi natin alam eh. We're not perfect naman kasi everyone's commit a mistakes naman eh pero pwede naman magsabi ng sorry eh, pasensya na at pwede naman tayo magbago at itama ang mali natin.
