He makes me strong (Dutch fan fiction)

Stand up

We hebben het deze hele week gezellig gehad en leuke dingen gedaan, maar ik besefde dat er ook een einde hieraan zou komen...

Morgen ga ik weg, weg van Niall iemand waarbij ik eindelijk steun gevonden had, iemand die ik kon vertrouwen. Zomaar, weg!
Ik zit op de vensterbank thuis uit het raam te kijken, het begint al te schemeren.
Ineens voel ik een zachte arm om me heen.
'Zullen we even uitwaaien op het strand?' Vraagt Niall lief.
Ik kan mijn glimlach niet onderdrukken.
Nog geen tien minuten later komen aan op het verlaten strand, de plek die ik straks heel lang niet of misschien nooit meer zal zien.
Ik voel tranen opkomen, maar ik heb de laatste weken al genoeg gehuild, nu moet ik mijn laatste avond niet laten verpesten!
Gelukkig verbreekt Niall mijn nare gevoelens en trekt me mee naar de branding van de rustige avond zee.
Ik plof neer op het, nog lekkere warme, zand.
Niall pakt een takje en maakt een groot hart om me heen.
'Niall!' Grinnik ik.
Hij schrijft erboven: Nucy 4 ever
'Nialler kom!' Roep ik.
Hij ploft naast me neer en legt zijn arm om me heen.
'Lucy, we blijven elke dag texten en foto's sturen, beloofd?' Vraagt Niall.
'Is goed!' Zeg ik. Ineens zie ik een ster door de enorme sterrenhemel vliegen, met een lang lichtgevend spoor erachter. 'Een vallende ster!' Zeggen Niall en ik tegelijk.
We grinniken. 'Laten we samen een wens doen!' Stelt Niall voor.
Hij pakt mijn hand en kijkt me met een glimlach aan.
'Dat Lucy het leuk gaat hebben daar, en veel vriendinnen maakt!' Zegt Niall.
'En dat Niall, zolang ik weg ben, niet meer zoveel snoep gaat eten!' Lach ik.
Want de laatste tijd heeft Niall echt van die snoep-eetbuien, wat normaal is, maar niet als je er 100 per dag hebt.
Niall grijnst en staat op, ik blijf nog lekker liggen, tot ik ineens een plens zout water voel.
'NIALL!' Gil ik en sta meteen op.
Niall begint hard te lachen.
Ik zet mijn handen in mijn zij en probeer serieus te kijken, wat moeilijk gaat als je Niall zo schattig hoort lachen. Hij heeft echt de leukste lach van de wereld!
Hij vouwt zijn handen tot een kommetje en spettert me weer onder.
Ik ren op hem af en geef hem een harde duw waardoor hij zijn evenwicht verliest en het zeewater in valt.
Nu is het mijn beurt om keihard te lachen.
Hij komt weer boven en trekt me het water in, ik stribbel hard tegen maar hij wint: ik val het water in.
Hij trekt lachend zijn shirt uit. Ik begin bijna te hyperventileren, hij is zo knap! Maar dat wist ik al.

'I know that I'm hot, but don't stare at me so creepy!' Lacht Niall.
Ik lach en rol met mijn ogen.
'Hey, kom we gaan naar die inham in de rots daar!' Zegt Niall wijzend naar een kleine soort grot iets verderop.
Ik knik.

Na heel wat geklim komen we dan eindelijk aan.

'Wait here sweetheart, be right back!' Zegt Niall, voor ik nog iets kan zeggen is hij weg.
Het is best creepy, omdat het al donker begint te worden en ik zit in een verlaten mini grot...
Ik sla mijn armen om mijn knieën terwijl ik bedenk wat Niall in hemelsnaam aan het doen is.

'Am I asleep am I awake, or something in between? I can't believe that you are here lying next to me, or did I dream that we were perfectly entwined? Like branches on a tree, or twigs caught on a vine. Like all those days and weeks and months I tried to steal a kiss. And all those sleepless nights and daydreams where I pictured this. Im just the underdog who finally got the girl. And I am not ashamed to tell it to the world!' Hoor ik Niall zingen terwijl hij met een stapel dekens en zijn zwarte gitaar de grot binnen loopt.

Er verschijnt een grote glimlach op mijn gezicht. Al zingend gaat hij dicht tegen me aan zitten en ik leg een paar dekens om ons heen.

'Truly, madly, deeply I am. Foolishly, completely falling. And somehow you kicked al my walls in. So baby say you'll always keep me. Truly, madly, crazy, deeply in love with you. In love with you!' Eindigt hij.

Ik klap hard, Niall maakt een kleine buiging.
'Echt mooi!' Zucht ik uit verliefdheid.
'Kan jij gitaar spelen?' Vraagt hij.
Ik schud mijn hoofd. 'Dan ga ik het je leren! Noem mij maar teacher Horan.' Grinnikt Niall.
Hij gebaart naar zijn benen, ik ga op zijn schoot zitten en Niall schuift de gitaar voor ons.
'Welk lied gaan we spelen?' Vraagt hij.
Ik denk na. Stand up is een vrolijk lied. 'Stand up?' Vraag ik.
'Mooi liedje, je hebt een goede smaak hoor!' Grijnst Niall.
'Weet ik, weet ik!' Lach ik.
'Oké, ik druk de snaren wel in, jij speelt.' Zegt Niall terwijl hij zijn vinger ingewikkeld neer zet op de fretten en de snaren.

'Ready?' Vraagt Niall, ik glimlach en knik.
Ik ga met mijn hand op en neer over de snaren, en probeer op het ritme te gaan.

'From the moment I met Lucy, everything changed.' Zingt Niall, ik lach, hij zingt mijn naam! 'I knew I had to get Lucy whatever the pain.'

Ik kan het niet laten om niet mee te zingen. 'Oren dicht!' Zeg ik gauw tussendoor.

'I had to take you and make you mine.' Zingen we samen, Niall zingt perfect, en mijn stem tja... Laten we het daar maar niet over hebben...

Als het lied afgelopen is besluit ik een klein gezellig kamp/grot vuurtje aan te maken.

Pas na twintig minuten brandt het vuurtje dan eindelijk goed, we kijken vanuit de grot naar de donkere hemel. Ik leg mijn hoofd op Niall's schouder en val langzaam in slaap.

----------

Wauw dit is alweer het één na laatste hoofdstuk van deel 1!!!
Nu alvast zo erg bedankt voor zoveel reads in zo'n korte tijd!
I LOVE YOU! (Meen ik!)

XxxLauw