He makes me strong (Dutch fan fiction)

Half a heart

Lucy's P.O.V.

Ik word wakker door het felle licht dat door het kleine raampje precies in mijn ogen schijnt, ik gaap en rek me lang uit. Ik kijk verward om me heen, ik ben thuis in mijn eigen kamer. Dan merk ik op dat er iemand naast me ligt, hoogst waarschijnlijk Niall. Was het weeshuis dan allemaal maar een droom? Maar het leek zo echt... Ik haal voorzichtig de deken rondom Niall weg, maar het is Niall niet! Het is Lieska, die me woedend en angstaanjagend aanstaart. Een gil verlaat mijn mond en voor ik het weet sta ik in pyama aan de andere kant van de kamer, opzoek naar een deur, een uitgang. Maar alle deuren in mijn kamer zijn verdwenen. Lieska loopt dreigend op me af, ik begin uit het niets te huilen. 'Waar is Niall?' Snik ik. Lieska glimlacht. 'Niall is van mij, en dat zal zo blijven!' Grijnst ze. Als ze uit wil halen verdwijnt ze gek genoeg. Ik haal weer adem maar mijn oude kledingkast begint dan te bewegen, steeds harder en agressiever. Ik hoor vreemde geluiden: getrap en gejammer lijkt het. Dan gaan de kastdeuren open, een muffe lucht verspreid zich en de kamer vult zich met een zwarte sfeer. Uit de kast komt een man met bokshandschoenen gelopen, zijn gezicht is niet zichtbaar door een zwarte mantel die hij draagt, ik zie alleen de enge grijns op zijn duistere gezicht. Hij draait zich eng snel om en daar staat Niall die hij uit de kast getrokken heeft. Niall staat daar met blauwe plekken in zijn gezicht. Ik wil naar hem toerennen en hem omhelzen, maar ik vertrouw de bokser voor geen cent. Ik sta daar maar te staan en verroer me niet. 'VERRADER!' Schreeuwt iemand. 'Verrader!' hoor ik echo-en. 'LUCY!' Schreeuwt iemand, maar wel op een vage manier. 'LUCY!' Langzaam vervaagt het beeld voor mijn ogen. 'LUCY, gaat het?' Ik word wakker, ik kijk om me heen, zodra ik gewend ben aan het donker zie ik dat Lizzy mijn hand stevig vasthoudt. Helaas, ik lig in het bed in het weeshuis, het was geen droom, ik zit nog steeds zonder Niall hier... Ik probeer mijn ademhaling rustig te krijgen, het was maar een droom Lucy, een droom. Ik voel aan mijn hoofd, ik ben helemaal bezweet en mijn wangen zijn nat van tranen. 'Gaat het?' Vraagt Lizzy opnieuw. Ik slik en begin te snikken. 'Ik had een droom over Niall, en vreemde andere dingen, ik had Niall moeten helpen.' Snik ik, ik moet de zin nog twee keer herhalen omdat mijn gesnik harder is dan mijn stem. Lizzy veegt wat tranen weg uit mijn gezicht, ik glimlach. Ze staart me lang aan, ik kijk na een tijdje weg want het is ietwat ongemakkelijk. 'Vandaag kickboxen hè? Heb je er zin in?' Vraagt Lizzy gauw. 'Nou, niet echt... Maar ik zie wel hoe het is.' Zeg ik met een scheve glimlach. Lizzy knikt begrijpelijk. 'Het is al weer half negen, laten we ons maar aankleden voor het ontbijt.' Stelt Lizzy voor, ik stem in en om kwart voor negen zitten we aan de lange ontbijttafels.

~

Na school hebben we wat vrije tijd. 'IEDEREEN KAN HAAR POST OPHALEN BIJ DE BALIE, IK HERAAL IEDEREEN KAN HAAR POST OPHALEN BIJ DE BALIE!' Horen vele leerlingen door de speakers. Ik kijk Lizzy blij aan. Ik ren letterlijk de gangen door naar de balie. 'Lucy, rustig aan!' Lacht Lizzy achter me. UItgeput kom ik aan bij de balie. 'Is er post voor me?' Vraag ik nadat ik rustig in en uitgeademt heb. De vrouw drukt haar bril iets verder op haar neus. 'Naam?' Vraagt ze. 'Lucy Anderson.' Antwoord ik en wacht in spanning af. 'Geen post voor jou, jammer.' Zegt ze.
Geen post? Hoe kan dat, ik moet post hebben. 'U weet het helemaal zeker?' Vraag ik ter bevestiging. Ze kijkt over haar brilglazen naar me, om bang van te worden! 'Denk jij soms dat ik gek ben? Er. Is. Geen. Post.' Zegt ze en wijst naar één van de honderd postvakjes. 'Maar ik ben niet Lucy Stones, maar Lucy Anderson.' Zeg ik, aangezien ze naar een postvakje wijst met de naam Lucy Stones erop. De vrouw haalt haar neus op en steekt langzaam een ander sleuteltje in mijn postvakje. 'Vijf brieven, toe maar.' Zegt de vrouw en overhandigt me de vijf brieven, vijf!
'Sjongejonge, vijf brieven Luus! Dat heb ik nooit.' Zegt Lizzy en we ploffen neer op het bankje voor het raam. Ik pak de eerste brief van de stapel. Zodra ik de kaart open maak hoor ik de lads iets zeggen:'Hi Lucy!!! Hoe is het daar?' Roepen ze in koor. 'We love you!' Vervolgen ze. Ik begin te lachen, typisch iets voor hun. Ik zie dat deze kaart van Harry is. Ik pak de tweede kaart, van Liam:
Hi Luus,
Hoe is het? Met ons gaat het goed, nouja we missen je heel erg, vooral Niall...
als er iets is MOET je ons iets sturen!
ik moet nu stoppen met schrijven van Zayn anders zijn we te laat om de brieven op de post te doen!
we houden van je,
Liam.

Typisch zoiets liefs van Liam.
Ik pak een kaart van Louis:
Hiyaah Lucy
Je moest eens weten hoe erg we je missen! Hopelijk heb je veel leuke vrienden gemaakt, we zien je zo gauw mogelijk!
groetjes Louis :)

Ik grinnik in mezelf.
Nu eentje van Zayn, er staat op de kaart in het groot ZAP! Heel erg cool.
Hallo Lucy,
how y'a doin? Zoals je hebt gelezen missen we je allemaal! Maar blijf positief en denk aan leuke dingen, zoals je Birthday ;D

Ik en de lads missen je, je was onze vrouwelijke bro!
xxx Zayn

Vrouwelijke bro, haha. Ondertussen geef ik de gelezen kaarten aan Lizzy.
Nu pak ik de laatste kaart, een pastel roze, ruikend naar mijn lievelings parfum. Deze kaart kan van niemand anders zijn dan van Niall. Ik scheur de envelop zorgvuldig open.

Liefste Lucy,

Hoe gaat het daar? Waarschijnlijk heb je al heel veel vrienden ontmoet daar. Dat kan ook niet anders!
Met mij gaat het niet zo goed, om eerlijk te zijn heb ik slapeloze nachten en voel ik pijn als ik een foto van je zie. De lads steunen me dan wel heel erg, maar zonder jou voel ik me... Gewoon niet compleet, half a heart.
Ik ben eigenlijk ook heel erg moe. Harry komt vaak s'ochtends langs en de rest van de lads rond de middag.

Voor de rest zijn de letters minder mooi geschreven en hier en daar zijn vlekjes te vinden.

We komen zo snel mogelijk langs, en we beloven er op je verjaardag te zijn!
Sorry voor de wazige letters, maar ik... Laat maar...
Ik wil dat je weet dat ik heel erg van je houd en we elkaar zo snel als het kan zien, welke regels we ook moeten overtreden!

Lots of love, jouw Nialler ❤

Ik begrijp het al, de wazige letters en de vlekken. Hij heeft gehuild tijdens het schrijven van de brief. Ik glijd met mijn vinger over de vlekken. Ik voel hoe er bij mezelf een traan over mijn wang heen glijdt.
Ik voel een hand om mijn schouder. 'Echt een mooie brief.' Zegt Lizzy. Ik knik en veeg tranen weg.

💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌
Heeey liefste lezers!

Het spijt me zo erg dat ik zo weinig geschreven heb de laatste maanden (!!!!)
Ik had het erg druk met school en met mijn nieuwste deel van Lionheart!
Vergeeeeeef me!!!

Een hele fijne vakantie natuurlijk!

Xjes Lauwdepauw