Ediz'i elinden zar zor kurtarmıştım.Kayınbabam hiç kelime etmeden gitmişti.
"Ediz özür dilerim ben böyle olsun istemedim."
"Ahh ben anlamıyorum ben ben tam bir salağım."
İstemsiz bir şekilde güldüm.Aa sen çıplaksın.
"Şey sen üstünü giyin konuşuruz sonra."
Gökçe denilen fahişe kaçıp gitmişti.Annemgille
çok vakit geçiremeden gitmeleri gerektiğini söydiler.
"Kızım gitmek zorundayız tatlım,Babanı biliyorsun."
"Önemli değil anne başka zaman yine görüşürüz."
Aslında gitmelerini çoook istiyorum.Çünkü Ediz'le konuşucaz.
-----------
Annemler gitmişti.Ediz duş almış.Yanıma oturdu.
"Öykü özür dilerim.Ben ben gerçekten üzgünüm.Çocukken babam beni döverdi.Bende onun istemeyeceği bir çocuk olacağıma yemin ettim."
Hiç birşey diyemedim.Ahh Melis hanıma çok haksızlık ettim.Sanırım yarın ondan özür dileyeceğim.
"Ama sanırım yeminimi bozacağım."
Dudaklarıma yapıştı.Ayrılmak istiyorum ama yapamıyordum.Ahhh çünkü istiyordum.Sonra beni yakaladı yatağa attım.
"Evlenmeden olmaz aşkım."
"Peki ama zor olacak."
İnanamıyorum babası bunu niye dövüyorki.Aslında çok iyi biri.Kendimi tutamadım sarıldım.O da bana sarıldı.Odamıza gittik sarılıp uyuduk.Ama ben heyecandan uyuyamadım.Sabaha karşı uyumuştum.Uyandığımda saat 12di.
"Tatlım hadi aşağıya in."
Aşağı indiğimde Ediz kahvaltı hazırlamış beni bekliyordu.
"Ayy aşkım inanamıyorum."
'İnanamıyacak birşeh yok birtanem."
Masaya oturup yemeğimizi yedik.Çok güzel olmuştu.Bana sarıldı öptü.Ardından kapıya doğru yöneldi.
"Nereye gidiyorsun aşkım."
"Evlilik planımızı yapmaya."
"Neee,Nasıl,Anlamadım."
"Annemle konuştum,evlenmeden ne balayı?"
Oha yani çüş.Hahah daha kibar oldu bu:)
*******
Edizle konuştuk.Kayınvalidem herşeyi ayarlamış.Salonu,pastayı ve aklınıza gelen diğer şeyleri.İster istemez yüzüm asıldı.
"Aaa ne oldu birtanem niye yüzün asıldı."
"Eee tabii asılır bu bizim düğünümüz herşeyi biz seçmeliydik."
"Hmm evet haklısın galiba,ben annemle konuşurum."
"Yok yok gerek yok birtanem."
"Tamam o zaman."
Öküz ya adam bir ısrar eder neyse böyle alışıcağız artık.Ediz bana bir kere daha sarılıp gitti.Gelinlik seçimlerim yarınmış.Evde tek kalmıştım.Telefonumun çalmasıyla irklidim.Ar-ara-ar ar- yan Bu bu raktı.Açmak istemiyordum hemde istiyordum.Hala ona birşeyler hissediyorum.Hayır hayır ben Ediz'e aşığım.Telefonu dayanamayıp açtım.
'Alo Bu-bu-rak'
'Demek evleniyorsun'
'Şey Burak biz zorla evlendik.'
'Evet evet'
Dııt dıt dıııt dıt
----------
Telefonu kapattığım sırada Ediz'i karşımda gördüm.
"Zorla öyle değil mi."
"Ediz ben ben açıklayabilirim."
"Neyi açıklayacaksın."
Diyecek söz bulamadım çünkü Ediz haklıydı.Ne yaptım ben Ediz'i kendimden uzaklaştırdım.Ediz kapıyı çarparak gitti.Ne yaptın ben böyle.
EDİZ
Zorla dedi.Tamam zorla evlendik ama böyle demesi beni çok zoruma gitti.Burakmış demekki hala eski hayatını unutamadı.Çook iyi rol yapıyor ama.Seni seviyorum.Yalancı
Hepte Ediz'i suçlamayalım değil mi?
