we don't talk anymore {s.g}

é é n e n t w i n t i g

{selena}

Dan zie ik de moeder van Charlie aankomen. Ze rent naar ons toe en ik zie de tranen over haar wangen lopen. 'Wat is er met mijn zoon?' Roept ze gebroken.

'Ik weet het ook niet,' zeg ik terwijl er een traan ontsnapt uit mijn oog.

'Mam.'

'Schatje.' Ze loopt naar hem toe, terwijl Stephen ze armen wijd open heeft staan en hem een knuffel geeft.

'Mijn zoon,' zegt ze snikkend.

'Mam, het komt allemaal goed.'

'Mevrouw Puth?' Zegt één van de doktoren.

'Ja?' Zegt de moeder van Charlie, terwijl ze Stephen loslaat en zijn hand vastpakt.

'Uw zoon had zojuist geen hartslag meer. We proberen hem te helpen.'

'Gaat hij het redden?' Vraagt ze met tranen in haar ogen.

'Sorry mevrouw, maar dat weten we nog niet. Hij heeft 90 procent kans dat hij het overleeft. Het spijt ons zeer, mevrouw.'

'Maar wat als hij bij die tien procent hoort?' Zegt de moeder van Charlie terwijl ze weer in tranen uitbarst.

'Mevrouw, de kans is groot dat dat niet gaat gebeuren. Uw zoon is sterk, het gaat hem zeker lukken,' zegt de dokter terwijl ze een glimlach geeft en dan gelijk naar het lichaam van Stephen kijkt. Bitch, he's mine. God! Zeg niet dat ik een crush op hem heb, dat kan niet. Dan kom ik erachter dat hij de hele tijd zijn shirt niet aan had en daarom iedereen naar hem keek.

{charlie}

Opeens schrik ik wakker en ik hap naar adem. Ik probeer mijn ogen open te doen, maar heel wazig zie ik allemaal mensen om me heen. Volgens mij zijn het doktoren. 'Hij is er weer!' Roept een dokter.

'Zoon!' Hoor ik een bekende stem zeggen. Ik denk na van wie die stem kan zijn en meteen denk ik aan mijn moeder.

'Mam,' probeer ik te zeggen, maar het komt moeilijk uit mijn mond.

'Schat! Ik was je bijna verloren,' zegt mijn moeder terwijl ze met haar handen mijn hoofd vasthoudt.

'Mam, wat is er gebeurd?'

'Je.. je hart stond stil...'

'Maar mam, ik ben er weer.'

'En wat als je er niet was? Wat als je was overleden? Dan was ik mijn schat van een zoon kwijt. Geen enkele moeder wilt dat. Ik houd van je, dat weet je.'

'Ik ook van jou,' zeg ik terwijl ik een brok in mijn keel voel aankomen. Ik slik het weg en adem diep in en weer uit.

'Charlie!' Hoor ik Selena roepen. Gelijk kijk ik haar kant op en zie ik dat ze naar mij toe komt lopen met tranen in haar ogen. Ik open mijn armen en geef haar een knuffel. 'Rustig.'

'Char.. je.. je was bijna dood..' zegt ze met een gebroken stem.

'Ik ben er.'

'Gelukkig wel, ja.' Zegt ze terwijl haar grip in haar handen strakker worden en ze in mijn ziekenhuis kleding knijpt. Dan laten we allebei weer los en komt Stephen eraan lopen.

'Ey bro,' zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. 'Dude, waarom heb je geen shirt aan,' zeg ik lachend.

'Nou ja, vraag dat maar aan Selena.'

Verbaasd kijk ik haar aan. Hebben ze samen iets gedaan?

'Oh nee Char. 'T is niet wat je denkt, ik knalde tegen hem aan terwijl hij koffie in zijn handen had,' zegt ze terwijl ze bloost.

'Oh en dan denk je dat je zomaar je shirt uit kan trekken,' zeg ik terwijl ik naar mijn broer kijk.

'Ik ga niet met een vies shirt lopen, als ik hem ook kan uitrekken,' zegt hij. Daarna kijkt hij meteen naar Selena, die gelijk bloost. Damn, soms haat ik broers zo erg.

'Mam en Sel, mag ik even.' Selena kijkt mij raar aan.

'Charlie bedoelt dat hij even met Stephen wilt praten.'

Haar blik laat zien dat ze het nu snapt en loopt ze samen weg met mijn moeder. Als ze allebei de kamer uit zijn, begin ik met praten. 'Stephen, what the fuck denk je wel niet. Je weet dat ik haar leuk vind en ga je dat doen, jezus.'

'Je weet dat ik haar ook leuk vind,' zegt Stephen met een grijns op zijn gezicht.

'Dude, wat is je probleem. Weet je, als jij iets flikt met haar dan wil ik je niet meer zien. Dat meen ik. Ze is al van mij.'

'Zo te zien niet. Wie wilt er nou niet zo'n mooi, lief, knap, schattig, leuk meisje.'

'Sinds je toch altijd naar stripclubs gaat, zoek daar maar eentje uit, zijn er genoeg van.'

'Ja, maar die zijn niet leuk.'

'Daarom kwam je iedere week met een nieuwe hoer thuis.'

'Later bro,' zegt Stephen boos en loopt weg. Stephen trekt de deur open. 'Dude, ik ben niet eens uitgepraat!' Wanneer hij hem weer dicht wilt gooien, wordt de deur tegengehouden door Selena en loopt ze naar binnen.

'Char, wat heb je gedaan?'

'Niks,' zeg ik boeiend.

'Char,' zegt ze boos.

'Je vind mijn broer leuk, hè?'
Even is het stil. 'Ja, dacht ik al.'

'Nee Charlie, dat is niet waar.'

'Ga maar met Stephen. Boeit me niet meer.'

'Charlie, nee alsjeblieft. Ik geef zoveel om je.'

'Dat is zeker te merken, meid.'

'Charlie. Nee, alsjeblieft niet,' zegt ze smekend.

'Succes Selena.'