Stitches

Chapter 10

"Hay buhaaaay!"

'Yan lang ang tanging naisatinig ko dahil sa stress sa paghahanap ng trabaho. Totoo nga ang sinabi ni Mama. Kahit singkong duling wala siyang ibinigay sa akin. Kaya naman todo effort ako sa paghahanap ng trabaho. Tsaka malapit na ang pasukan. Kailangan ko na talagang makahanap, kung hindi nga-nga ako.

Mabuti na lang at may natitira pang awa sina Mama kaya may one month supply of food and stuff ang kusina.

Kung hinahanap niyo ang bampira? Ewan ko dun. Natulog ako sa sofa sa salas pagkagising ko nasa kama na ako ng kwarto. Pagkagising ko rin ay wala na agad ang bampira. Hindi ko alam kung saan pumunta at wala rin akong pake.

Tumayo ako sa pagkakasalampak sa mahabang sofa at pumunta sa kusina. Kukuha ako ng pagkain. Nagugutom na ako. Wala pa akong kain ng almusal dahil wala namang nakahandang pagkain.

Pumunta ako sa storage cabinet at kumuha ng bread pan at isang mogu-mogu, grapes flavor bago bumalik.

Scroll.

Scroll.

Scroll.

*click*

Napatingin ako sa pintuan nang tumunog ito. Mukhang andito na ang bampira at tama naman ako.

Tuloy-tuloy siyang pumasok. Doon ko napamasdan ang itsura niya. Nakalongsleeves siya na puti habang nakatuck-in iyon sa itim niyang slacks pinartneran rin ng black leather shoes. Ang buhok niya ay medyo magulo pero ang mukha ang hindi haggard.

Hindi ko tuloy napigilan magtanong.

"Saan ka galing," tanong ko habang ang mga mata ay muling itinuon sa harap ng laptop.

"Why do you asked?" Hindi man ako nakatingin sa kanya ramdam ko naman ang ngisi sa tono niya.

"Just curious," I said casually. Pinipigilan ang inis na tono.

"You're asking as if I am you're husband and you're my suspicious wife," sabi niya. I can sense that he's already grinning.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Gawd! Asyumero ang lalaking to!

"As if, Mister! I'll never be your wife. Dream on, man!" Tinignan ko siya ng kunwari'y nandidiri.

"Ohh~ Mister. Sounds so good. Don't worry Missy. I'll be a good Mister," he said with his chuckles.

Na-attract ako sa pagtawa niya ng kaunti. Ang gwapo!

What?!

Wahhh! No way!

Mabilis kong tinahak ang daan patungo sa kwarto at doon nagkulong. Nagpapadyak ako sa inis at napapikit. Pero mali pa yata ang ginawa kong pagpikit dahil nagrereplay lang sa madilim kong isip ang mukha niya habang mahinang tumatawa.

Aish!

//Author's POV\\

Meanwhile...

Noong pumasok si Breanne sa kwarto ay doon nakakuha si Edward na tyempo para alamin ang ginagawa ng kanyang kasama.

Mula sa kanyang laptop ay makikita dito ang listahan ng mga trabaho na pwedeng pasukan. Nag-scroll doon si Edward at nakaisip ng nakakalokong balak.

"It's payback time, little Missy," he said while smirking.

Ang totoo, gusto niya kasi talagang pagtripan si Breanne. Lalo na't halata ang pagkainis ng babae sa kanya.

Umalis siya doon at pumasok sa CR.

Kung nagtataka kayo kung bakit ang aga umalis ng ating bidang lalaki ay pumunta siya sa kompanya ng isa sa kanyang mga kaibigan. Si Adrien Manzaño. Ang may ari ng napakalaking kompanya na ipinamana sa kanya ng mga magulang.  Plano niya kasi doon magtrabaho at tinaggap naman siya ng kanyang kaibigan. Okay lang naman kasi kay Edward na magtrabaho. Walang kaso iyon para sa kanya. Nag-e-enjoy rin siya sa thrill na nangyayari sa buhay niya. Thanks to his crazy mother and her crazy best friend.

//Back to Breanne's POV\\

Matapos mahimasmasan ay lumabas na ako. Napansin ko ang laptop kong nakabukas doon at mabilis na tinungo habang kinakabahan.

Aish! Bakit ko naman kasi iniwan to? Andito pa naman ang ashumerong bampira na 'yun. Mamaya pinakaelaman pa niya e. Hays.

Mabilis kong isinarado ang laptop at ibinalik sa loob ng kwarto. Pagkatapos kong ibalik ang laptop sa maleta ay pumunta naman ako sa kusina.

Ngayon ko lang kasi napansin na alas-dose na pala ng tanghali.

Malayo pa lang ay amoy na amoy ko ang mabangong singaw ng mga pagkain. Wahhh! Akala ko tuluyan akong magtitiis sa canned foods. Buti na lang ang first day ko dito ay lutong bahay.

Pero weyt, ibigsabihin marunong siyang magluto? Wahhh swerte ko naman--- ayy hindi pala. Natauhan ako sa pinagsasabi ko ng makita ko kung anong meron sa kusina.

Ang bampira at ang mga sarili niyang pagkain. Pinagmasdan ko lahat ng luto niya at good for one lang lahat ang mga ito. Pakbet at adobo ang niluto niya. Aish!

So selfish!

Malakas akong bumuntong hininga para mapansin niya na may kanina pang nakatingin sa kanya. Pagkatapos ay pumunta ako sa storage at kumuha ng instant noodles.

"Diet?" 

Napatigil ako sa paglalakad at tumingin sa kanya na nakatalikod sa akin.

"Tss. Hindi ako diet! Mahal ko ang mga pagkain kaya wala sa isip ko ang pagdadiet!"

Muli akong nagpatuloy sa paglalakad at pumunta sa water dispenser para maglagay ng mainit na tubig sa instant ko.

"You're not in a diet but you'll only eat an instant noodles?"

Taka ko siyang tinignan kahit hindi niya ako makikita. Abugh! At paano niya pa yun nakita eh nakatalikod siya sa akin?

'Hindi kaya--- TSS kung ano-ano na naman iniisip mo Breanne.'

Hindi ko na lang pinansin at naglakad pabalik sa sala.

"Tss. Don't dare to eat that. Here, let's share." Matutuwa na sana ako at nagmadaling pumunta sa mesa pero muli na naman akong napihinto dahil nagsalita ulit siya.

"Baka sabihin pa ng Mommy mo pinababayaan kita. Ayoko namang mangyari 'yon dahil nangako na ako."

Ngumuso ako at muling binalikan ang noodles. Binitawan ko kasi yun nung sinabi niya na makihati na lang ako sa kanya pero napaisip ako.

'Sayang naman to.'

"'W-wag na. Sayang naman 'to kung hindi ko kakainin at itatambak na lang. S-sige doon muna ako sa---"

"Tss you can eat that after we shared what I cooked."

Nilingon niya ako at napatawa ng makitag medyo nagulat ako bago nagsalita.

"What? You'll just stay there until you get numb or you'll sit here so you can eat already? You choose."

Dahan-dahan akong lumapit sa mesa at umupo sa harapan niya.

Napabuntong hininga pa ako ibinuka ang bibig.

"P-paano yan? Eh m-mukhang sakto lang sayo y-yung pagkain."

"Tss meron pa doon sa cooking area. Hind ko naman i-sinerve lahat dahil kumuha lang ako ng kaya kong ubusin...

Wait there, I'll get you some."

dO.ob

'M-may lagnat ba siya?'

•••
Hayooow!

사랑해요.

-maximaaa❤