aşk diye bildiğim

BÖLÜM -4

babam beni okula götürüyor. okulumu geziyoruz beraber.  cok buyuk geliyor bana okul. gezme esnasinda babama su cumleyi kuruyorum. "baba ben bu okulda kaybolurum ". gercekten de oyle düşünüyorum. kaybolurum sanirim. okul çok büyük. bizim okulumuz biraz daha küçüktü. 2 katliydi. burayı görünce gözüm korkuyor tabi birazcik. kampusude  büyük. karşıda erkek yurdu ve yemekhanemiz var.
okulumuzun bahceside oldukça büyük. kantinimiz var. sanırım okulumuzda küçük olan tek şey kantinimiz. çok şirin de bir kantinimiz var. içinde 5-6 tane oturmalik masalarimiz var. "kahvaltı yapmadiginda burda oturursunuz arkadaslarinla" diyor babam. gülümsüyorum sadece. buraya alismam biraz  zaman alicak sanirim diyorum kendi kendime. çünkü daha once hiç görmediğim insanlarla arkadaşlık kuracağım. hiç görmediğim bi yerde yaşayacağım. ve ailem...
onlardan biraz da olsa  uzak kalacağım...
ve canim istediginde sıkıldığimda  yanlarinda olamayacagim..

babamla yeterince okulu geziyoruz ve bu gezimizin sonuna geliyoruz. kaydimi yaptırmak için müdür odasına bizi bir nöbetçi öğrenci götürüyor. ikinci kattaymis.  kapıya kadar getiriyor. içeri giriyoruz beraber. kaydimi yaptırırken bir hoca yardım ediyor. hemencecik yurt kaydimi yaptırıyoruz.  oda yeterince kalabalik diyorum kendi kendime. herkes kayit yaptirmala mesgul tabii.  kaydimi yapan hoca oda numaramin 49 oldugunu soyluyor. ve isimiz bitiyor bu odada. tam kapıdan dışarı çıkarken 8. sinif arkadasiminda  burda olduğunu görüyorum. seviniyorum kendi kendime hemen. yanliz kalmam diyorum tabi kendi kendime.
biraz şaşırıyorum ama. haberim bile olamdi burayı kazandigindan. tabii babam beni burda okutmak istemediği için sürekli nakil aldırmakla ugrastigimiz için arkadaslarimin daha nereyi kazandıklarını bile bilmiyorum doğal olarak.
InşAllah diyorum , insAllah buraya çabuk alisirim. Hayırlısı diyerek yurda geliyoruz babamla. babam beni aşağıda bekliyor.
müdür odasındaki hocanın dediği gibi 49 numaraya esyalarimi   birakip aşağıda beni bekleyen babamın yanına gideceğim.
fakat burası o kadar karışık ki yani yabanciyim buraya. kapıların üzerinde sayilarin yazdigi küçük dikdörtgen bir kart var. sanırım oda numaralarimiz. ve bu numaralardan 49'u bulmam gerekiyor. ilk kattan başlıyorum merdivenlerden cikiyorum ve sola doğru dönüyorum. 23,24,25,26,27....
sanırım ilk katta değil diyorum ve biraz merdiven sonunda 2. kata cikiyorum. yine sola dönüyorum. bu sefer ilk numara 42,43,44,45.... derken buluyorum sonunda 49 nummarayi...! odadan içeri giriyorum 4 tane yatak var. ve hiç birinde çarşaf yok yorgan yastık da aynı şekilde. ortada gri pembe bir halimiz var. odamız oldukça büyük.  serin bir havası var. daha fazla durmadan hemen eşyalarımı bırakıyorum odaya ve aşağıda beklettigim babamin yanına gidiyorum. babam tabi bos bulunmayı sevmiyor ve etrafa bakiniyor. yanına gidiyorum hemen.
"gideyim artık ben uzak ya akşam anca evde olurum " diyor.  "beni burda bırakıp gidecekmisin baba" diyorum titreyen sesimle. hiç bilmediğim bi yerde ....
sariliyorum hemen boynuna. babamda bana sıkı sıkı sarılıyor sanki birak kizim eve gidelim der gibi ...
daha fazla duramıyor babam. gözleri dolu dolu oluyor. babamı oyle görünce daha bir kötü oluyorum ben." hadi kizim Allah'a emanet ol ararım ben seni sakin uzulme diye yineliyor. üzülüyorum tabiki bu sözlerine. icim çok kötü oluyor. konuşmak isteyip konuşamıyorum. sesim bile çıkmıyor sanki. canim babam bana arkasını dönüyor ve beni burda bırakıp evimize gidiyor. koşmak istiyorum sanki arkasından. babama yalvarmak istiyorum beni de evimize görür diye. babam giderken arkasını dönüp bakıyor. sanki gel kizim beraber evimize gidelim der gibi. arabamıza biniyor ve gözlerini benden kaçırarak gidiyor...
arkamı dönüp olduğum yere bakıyorum.
hiç bilmediğim bir yerdeyim. ama ailem yok yanimda.  bogazima bir şey takılıp kalıyor konuşmama izin vermiyor sanki.
daha fazla burda oyalanmadan odaya cikiyorum. odada 8. sınıf arkadaşımla kalicaz.  suanlik sadece ikimiz variz odada.
biraz sohbet ediyoruz tabi ayak üstü.
daha sonra beraber çarşaf odasını arıyoruz. zor olmuyor bulmamız. çarşaf yorgan ve yastık alıyoruz. odada yataklarimizi düzenliyoruz. 
çok farklı burası sanki.  kübra da heyecanlı burda kalacağı için. yataklarimizi duzenledikten sonra muhabbet ediyoruz heyecanı çok belli.
yarın okul var diyoruz. yarın lise hayatımızın ilk pazartesi 'si.  çoook arkadaşımız olacak. yeni yeni öğretmenlerimiz olacak. cok merak ediyorum  yarin neler olacağını...
bu yüzden fazla durmadan yatiyoruz. yine her zamanki gibi araliyorim perdemi. gözüm gökyüzünde, aklim ailemde....
şimdiden çok özledim onları. acaba suan neler yapiyorlardir. ?. bir yandan da yarın ki ilk lise hayatimi düşünüyorum. nasıl olacağını merak edip duruyorum.
bunları  düşünürken uyuyakaliyorim...