The Walking Dead (re-write)

Proloog

Ik loop de deur uit en pak Mn fiets. Het is woensdag, dus ik fiets met Alexander mee. Hij is mijn allerbeste vriend! Als we op de fiets zitten bespreken we ons rooster. Ik moet vandaag tot het negende, want ik was gister de klas uitgestuurd. Dus nu moet ik de les het negende doen. Dan moet ik alleen naar huis fietsen, want hij is gewoon tot het achtste.

Als we op school zijn, loop ik gelijk naar mijn vriendinnen die voor mijn kluisje me staan op te wachten. Ik doe mijn spullen in mijn kluisje en we lopen met z'n zevenen naar boven. Als we boven zijn zit het propvol met kinderen van onze school. Het is moeilijk om een plekje te vinden maar uiteindelijk hebben we toch een plekje gevonden. Als we eenmaal zitten gaan we allemaal op onze telefoon. Ik check Instagram even snel en ik heb weer 13 volgers erbij. Als ik naar beneden scroll op mijn homepage zie ik allemaal mensen die iets re-posten: 'Deze zwervers hebben zo veel honger dat ze mensen opeten. Gun ze wat eten door Giro 555 te bellen.' Onzin... ik ga geen geld geven. Oke het is best zielig maar dan moeten ze mensen niet gaan opeten. Opeens schiet ik wakker uit Mn gedachten als ik de bel hoor gaan. Ik loop naar de klas maar ik ben toch nog zo gezonken in Mn gedachten. De hele dag kom ik niet uit Mn gedachten en ik raak zo verzonken dat ik niet meer naar boven kan zwemmen.

Voor dat ik wist was het achtste uur voorbij. Ik loop naar het lokaal waar ik Mn les moet opnieuw moet doen, maar als ik naar binnen ga zie ik de leraar slapen. Als ik naar hem toe loop, probeer ik hem wakker te maken. Maar hij reageert niet. Na vijf minuten ben ik het zat en ga ik naar Mn kluisje om mijn boeken te pakken. Als ik naar buiten loop is iedereen weg. Op enkel negen fietsen na is iedereen weg. Ik pak mijn fiets en ga naar huis. Als ik langs een verlaten pand fiets zie ik een zwerver iemand aanvallen. Dan denk ik terug aan dat bericht. Ik negeer het maar en fiets verder naar huis.

Wanneer ik langs het bos kom zie ik een oude vrouw over de weg lopen. Ze loopt heel erg mank. Als ik er naar toe wil lopen om haar te helpen. Komt er een auto aanrijden, met volle snelheid rijd hij tegen de mevrouw aan. Ik schik en sta stil. De auto rijd Gwn door. Ik bel meteen 112 en ze komen er aan als er iemand beschikbaar is. Ik loop naar de vrouw en voel haar hardslag. Ik voel niks meer en ze is helemaal koud. Meestal blijft het lichaam nog wel een tijdje warm. Maar nu niet. Vreemd. Ik kijk naar haar en dan valt me iets op: ze beweegt nog. Leeft ze nog?? Maar dat kan niet ze heeft geen hardslag.

Als de politie en de ambulance gearriveerd zijn. Kijken ze naar de vrouw. Maar ze zeggen niks. Dan loopt een politie agent naar me toe.
"Ben je gebeten?" Vraagt hij als hij bij me is. Is dat echt wat hij als eerste zegt?!!? Niet van 'hoe gaat het met u?' Of 'heeft u het nummerbord gezien?'
"Uhhhhmmmm nee. Hoezo meneer?"vraag ik aan hem. Hij kijkt me aan en zegt dat ik mag gaan.
Wat is er toch aan de hand. Ik fiets naar huis en pak wat drinken. Mijn ouders zijn allebei op het werk. Ze komen pas om 8 uur thuis. Dus ik pak wat pizza's voor me zelf.

Als ik zit te eten op de bank doe ik de tv aan. Mij lievelings serie is net afgelopen. Balen. Als ik zit te zappen kom ik terecht bij het nieuws. Weer het onderwerp van de zwervers. 'Blijf uit de buurt van deze mensen. Geef ze geen eten. Ze bijten. Hun bijt is zwaar giftig. Je word heel ziek en uiteindelijk slaat de dood toe. Heeft u het ge......'. Meteen denk ik aan het ongeluk van vandaag. Aan wat de meneer vroeg. Die mevrouw was geen zwerver. Ze had hele dure sieraden om.

Als ik half slaap schik ik wakker van iemand die op het raam slaat. Ik loop naar de deur en doe open. Ik zie niemand. Toen ik de deur net dicht trok, hielt iemand het tegen. Het rende zo in Mn armen. En ik voelde iets heel pijnlijks....

Heyy iedereen! Zo als je al ziet ik ben opnieuw begonnen. Het oude boek doe ik niet weg maar ik waarschuw wel de mensen dat ze beter dit boek kunnen lezen. Misschien als je me oude boek ook heb gelezen dan weet je dat het toen over Ils ging. En er waren wat wijzigingen. Maar ik snapte het zelf uiteindelijk niet meer. En liep ik vast. Dus hier dit boek. Voor de mensen die hier naartoe zijn gestuurd door mij of dit is het eerste keer dat je een van mij boeken leest. Dan is het besten om gewoon dit boek te kunnen lezen. Ik hoop dat jullie allemaal van het eerste hooftstuk hebben genoten en dat jullie het leuk vinden. Reageer als je wil dat ik het moet veranderen of als je het goed vind.

XxxSas