★The Blind [OnHold]

Chapter 7

[Kinabukasan]

Third Person's POV

Tahimik na nakaupo si Rizza at may ngiti sa labi dahil sa ideyang magkikita nanaman sila ni Jopet ngayong araw. Para bang ang gaan ng pakiramdam niya netong nagdaang mga araw.

"Ba't kaya ako naeexcite?" Tanong ng dalaga sa sarili

Di man niya man sabihin ay talagang malaki ang naging epekto ni Jopet sakanya netong nagdaan. Pero pilit niya lang itinatatak sa isip na kaibigan lang ang turing sakanya neto.

"Rizza? Pwede ba tayong magusap?" halos mahulog sa inuupuan niya si Rizza nang biglang may nagsalita sa tabi niya.

Kilala niya ito. 
Kahit di na siya magtanong...

Kilalang kilala niya ang nagmamayare ng boses na yun...

"B-bakit? Anung kailangan mo?" Rizza

Mahabang katahimikan ang sumunod...

"Mapapatawad mo paba ako??? Sa kabila ng mga nagawa ko sayo???" basag ng kausap ni Rizza sa katahimikan

Di nakasagot agad si Rizza dahil kahit siya...

DI NIYA ALAM...

"Patawarin mo ko Rizza *sob* napaka sama ko sayo... Sarili ko lang ang iniisip ko... Napaka makasarili ko...  Di ko man langnaisip na... Kakarmahin ako sa mga pinag gagawa ko sayo... *sob*" umiiyak na sabi ni Antonette

tumulo ang mga luha ni Rizza...

"Kung ikaw ang nasa posisyon ko at ako jan sayo... Tingin mo..."

"Tingin mo makakaya mo kayang patawarin ako, Huh?" patuloy ni Rizza

Bigla napatahimik ang kausap niya...

"Tingin mo...Ganun lang kadali yang hinihingi mo???" Rizza

"Nung araw na niloko niyo ko para niyo na rin akong pinatay, hindi basta candy lang yung inagaw mo sakin eh, inagawan niyo rin ako ng karapatang magtiwala at maging masaya." Rizza

"I thought we're all okay, ni hindi ko nga naisip na magagawa niyo sakin yun eh, ganun kalaki ang tiwala ko sainyo. Because I was contented and assured that you can't betrayed me, my one and only bestfriend can't betrayed me. But you proved to me that I was wrong!" Umiiyak na litanya ni Rizza

Parang batang pinupunasan ni Rizza ang mga luhang patuloy na bumabagsak sa kanyang mga mata.

"Mas matatanggap ko pa eh, kung mag-loko si Andrew, I didn't expect him to stay with a  girl like me na disable for a longest time. Pero dun ako napurohan sa katotohanang nagsanib pwersa pa talaga kayo para saktan ako... Now tell me Antonette if you can forgive me if you are in my shoe." Tanong ni Rizza kay Antonette

"Huhuhuhuhuhu *sob!* kahit sarili ko Rizza maniwala ka, di ko kayang patawarin." Umiiyak na sabi nito

"I'm such a bitch! Malandi... walang kwentang babae... patapon ang buhay ko... huhuhuhu..." sabi niya

"Para akong sinaniban ng demonyo kahit ako di ko matanggap na nagawa ko sayo yun matapos ng lahat ng kabutihan mo at ng family mo sakin. Ayoko na ng ganito, para akong inuusig ng sarili kong multo, kahit siguro yung magiging anak ko kamumunhian ako kapag nalaman niyang ganun ako kaduming babae.. Rizza I'm really sorry. Sana mapatawad moko... Pinagsisisihan ko na lahat ng nagawa ko.. Kinakarma na ko sa mga kagagohan ko sayo. P-please... Kung gusto mo kong lumayo gagawin ko... Patawarin mo lang ako..." nagmamakaawang sabi ni Antonette

Niyakap siya ni Rizza kaya mas lalo siyang napaiyak..

"Pero alam mo ba Antonette kung ano iniisip ko nung mga araw na pinagtaksilan mo ko??? Na pupunta ka ng ospital at hihingi ka ng sorry.. Na ikaw ang unang dadalaw sakin. Hinihintay ko parin ang pagbabalik ng kaisa isang Girl Best Friend ko... Yung kapatid kong babae. Yung nagiisang kaibigan ko." umiiyak na sabi ni Rizza

"Rizza... BEST... S-Sorry... *sob!* Im really really sorry..." Antonette

"Alam mo bang ang laki ng parusa sakin ni God sa mga ginawa ko sayo??? A-alam mo bang buntis a-ako?" Humihikbing sabi niya na ikanagulat naman ni Rizza

"D-dahil to sa kapusokan ko! Kinakarma ako sa kagagahan ko!" Sabi niya habang sinusuntok suntok yung tiyan niya.

"S-si Andrew ba ang ama niyan??" Rizza

"O-oo *sob!* " Antonette

Rizza's POV

"At ngayon ay di siya nagpapakita sakin.. Kahit anong text ko o tawag di niya sinasagot, he even blocked me sa mga accounts niya sa social media. Di ko naman siya pipiliting panagutan ako.. Lalayo ako kung yun ang gusto niya. I just want to let him know na may naging bunga yung kalokohan namin, balak kong umuwi ng province" sagot niya na mas kinagulat ko. I was speechless...

Wala na akong nararamdamang sakit...

Naaawa ako...

"Siguro nga karma ko to Rizza... Sa mga kagagohan ko sa buhay, sa mga ginawa ko sayo. Karma ko tong batang nasa sinapupunan ko!!!" patuloy niya uling sinusuntok suntok ang tiyan niya...

Inawat ko siya at niyakap...

"Wag mong sabihin yan Antonette!!! Blessing yang baby na yan na nasa sinapupunan mo! Di yan karma, okay? Blessing yan ni God sa inyo ni Andrew... Bunga yan ng pagmamahalan niyo." ako

"BLESSING??? PAGMAMAHALAN??? Si Andrew na mismo nagsabi Rizza na LUST lang yun! Na ni minsan di niya ako minahal! Dahil IKAW parin daw ang mahal niya Rizz at di daw mangyayaring maging AKO..." halos sumisigaw na iyak ni Antonette

Nagulat ako sa mga sinabi niya...

"A-anong plano mo? Mag kakaanak na kayo, at walang kasalanan ang bata jan sa sinapupunan mo." yan nalang ang nasabi ko

Mahabang katahimikan bago siya muling nag salita..

"Ipapa-abort ko ang baby pagka-uwi ko ng province."

Halos lumuwa yung mga mata ko sa sinabi niya..

ABORT?!

ABORTION?!

"Nasa tamang pagiisip kapaba huh???" sigaw ko sakanya

"Siguro nga't wala na ako sa tamang pagiisip ko Best" walang ganang sagot niya

"TINGIN MO??? ANONG KASALANAN SAINYO NG BABY NA YAN??? DAMAY LANG SIYA ANTONETTE! WALA SIYANG KAALAM-ALAM KUNG ANONG NANGYAYARE SA PALIGID NIYA!!! KUNG AKO SAYO, SASABIHIN KO YAN KAY ANDREW!!!" pagalit kong sabi sakanya na halos humahangos dahil hinihingal ako.

"YAN NAMAN TALAGA ANG UNANG PLANO KO KASO PARANG WALA SIYANG PAKEALAM SAKIN. MAS MAKAKABUTI NA RIN SIGURO NA DI NIYA ALAM. WALANG KASIGURADOHAN NA MATATANGGAP NIYA TONG BATANG NASA SINAPUPUNAN KO RIZZ!!! BAKA ITANGGI NIYA LANG TO! AT AYOKO NAMAN NA MANGYARI YUN !!! AYOKONG KO NANG IPAGTABUYAN PA ULIT KAGAYA NG GINAWA NG MGA MAGULANG KO... HUHUHUHU *sob!* AYOKO NA..." sabi niya sabay takbo palayo

Napaiyak ako habang nakayoko...

Di ko akalaing ganito ang mangyayari sakanila...

"Pero lalo silang magagalit pag umuwi ka sakanilang ganyan! Please, ipaalam mo muna baka mali lang ang inaakala mo, just do the right thing. May plano si God na maganda kaya niya ibinigay sayo yang blessings na yan." Pagpapalakas ko sa loob niya.

Para sakin yung baby nila ay isang BLESSING...

Blessing from God na dapat ipagpasalamat at tanggapin ng buong puso..