4pm ng hapon at nasa mall padin ako.. Oo, loner nanaman ako. Sanay na naman ako. Haha. Ano ba yan..
Nagwiwindow shopping pa ako at kumikinang ang mga magaganda kong mata sa mga damit na nakikita ko..
Nang may makabungguan akong lalaki.
"Aba! Sorry sa pagbunggo sakin ha?!" Nakayuko pako at talagang napadapa ako at di ko inaasahan yon. -.- tatayo na sana ako nang..
"Sorry sorry miss"
Teka lang??
O.o O.o O. o
"Leigh? Leigh!! It's you.. So umm, long time no see.. Well after 3 years... Kamusta?"
O M G.. Bakit nandito ka? Bakit nandito siya... Lumakas at bumilis ang tibok ng puso ko at halos di ako makahinga.. mga pitong segundo bago ako makasagot sakanya.
"Oh? Austin ikaw na ba yan? Uhm.. Ay okay lang naman ako. Hm, ikaw, kamusta? :) "
Kailangan mong magpakitang masaya Leigh. Kaya mo yan. Best actress ka ata diba? Hayy
"Umm, okay lang din naman ako. Small world and I never expected to see you here alone.. Alone?"
"Oo!! Ay hindi!! I mean, no. I'm with someone. Actually she's in the comfort room and I think she's done so I have to go.." With matching hand gestures pako sakanya..
Ano ba yan!! Bakit ngayon pang magisa ako. Destiny ba itong nangyayare? Hindi ko kaya, lamunin na sana ako ng lupa ngayon din..
"Ah ganon ba.. Okay sige. Nice to meet you..again.. Ingat!"
"Okay, nice to meet you too..again. Bye!"
And so I left.. Sobrang bilis ng lakad ko. Para bang 5 minutes nagstop ang pagandar ng isip ko. Makauwi na nga!
Lumabas ako ng mall at sumakay ng jeep pauwi.
Nakarating ako sa apartment na tinitirhan ko at naabutan ko ang bestfriend ko sa loob ng bahay na nanunuod ng tv at mukhang hinihintay ako.
Oo, kasama ko sya sa iisang bubong. Sya lang ang nakatira sa apartment na'to pero dahil ayoko sa bahay ko ay nagpasya akong dito muna pansamantala sakanya. Dahil alam kong sya lang talaga mapagsasabihan ko sa lahat ng bagay..
Meron akong mayamang pamilya pero hindi naman ganon kasaya. Dahil laging nagaaway ang Mommy at Daddy ko. Nakakasawa na din kaya dito na muna ako.. 5months nako dito at mukhang ayoko na umuwi pa. Haha joke lang.
Naisipan kong ikwento sa kanya yung hindi inaasahang naganap sa mall kanina..
" Ugh!! I really don't know Ann! You know t'was just an accident!! Di ko alam na nandun sya!"
Hay nako di ko alam bakit nahihirapan ako magkwento sa bestfriend ko ngayon. Sobrang daming pumapasok sa isip ko na pati sya nasisigawan ko na.
"Pwede ba Leigh! Can you please low down your voice? I did not ask you to shout huh. Bakit ba ganyan ka magreact? Bitter?! Alam ko naman after all, you missed him.. So much."
"A-ano?!"
Ano bang pinagsasabi neto. Oo nga miss ko sya pero.. Ha?! Miss? -.-
"Hindi no! Kasi naman e, alam mo naman talagang tinatry ko. Tinatry ko talaga Ann. You know there's a part of me na nagmmove on na. But why the hell did he showed up while I'm still in the process?! It's just getting really hard Ann. Tingin ko babalik ako sa zero percent. Tingin ko magiging from the top ang pag momove on ko.. -.-"
"Look Leigh, it's been 3years. Kaytagal na panahon na. Kung gusto mo talaga mag move on, mageffort ka. Di puro salita lang. At tingin ko kailangan mo na talagang gawin yun. Unless you want him back, again?"
Bakir nga ba ganito ako magreact? Gusto ko malaman anong binalikan nya dito. Ako ba? Ako padin ba? :(
"Hindi naman kasi ganon kadali yun Ann. You know he's my first love.. My ffirst boyfriend"
"So you still love him, don't you?"
"Yes.. W-WHAT?! Ugh"
Mahal padin kaya kita Austin Gonzales?
--
YAN LANG MUNA PO!! BEGINNER PALANG AKO KAYA SORRY.. I'LL TRY MY BEST PARA MAPAGANDA ANG STORY NA'TO. AND I KNOW YOU GUYS CAN HELP ME. HIHI. THANKISS!! :*
BINABASA MO ANG
Still Into You
RomanceI'm the girl who doesn't believe in the words, "Forever" and "Happy endings". But when he came back, I suddenly realized I'm still into him and that made me believe in Destiny, made me think that maybe there's still, a chance. And that I want him b...