Sayende Ben #Wattsy2017

Bölüm 6

Beni baştan aşağı süzdü. Gözleri şortuma takılınca sinirlendiğini boynundaki damarın belirginleşmesiyle anladım. Neden sinirleniyordu ki. Neysee. Yanına gittim. Önce bana ters ters baktı sonra ise gülerek "hadi üstünü giy de gidelim." dedi. Ne diyordu bu yaa. Ben giyinmistim ztn. "Hazırım ben." dedim. "Ne demek hazırım ln. Altındaki pantolonun malzemesinden çalmışlar. El kadar sey yapmışlar. Bir de üstüne yırtmışlar. Sen de gidip boyle şeyler alıyorsun haa. Bravo sana." diye bağırdı. Artık ben de sinirlenmistim. "Ne diyorsun sen yaa sen kimsin ki benim giydiklerime karışıyorsun." dedim. "Tabi yaa. Haklısın. Ben kimim ki." dedi ve arabaya bindi. Abi neyse de bu çocuk burslu değil mi nerden bulmuş bu arabayı diye düşündüm. Arabaya bindim. Yol boyu sessizdik. Sonunda geldiğimizde arabadan hemen indim ve bizi bekleyen Bercin ve Kağan'ın yanına gittim.  Onlar da birşey olduğunu anlamışlar ki birşey demeden ateşin etrafında elinde gitarla oturan grubun yanına geldik ve biz de oturduk.  Çember büyümeye başlamıştı. Gitar insanlar arasında gezip duruyordu. Sonra Bercin gitari eline aldı ve söylemeye başladı. Zeynep Bastık'ın en sevdiğim şarkısı olan Fırçayı söylemeye başladı.

Yanımda tedirgin eski bir fırça 
Boyanmaz yeni bir sayfa 
Resimden nasıl bir saf olduğumu anla 

Neyse sen deftere şimdilik eksi yazma 
Zamanla iyileşirim hayırlısıyla 
Malum alışmak zor sürtük 
Yaşanmışlıklarına 
Pişmanlıklarına 
Alışmak zor 

Nakarata geldiği zaman ben de ona eşlik ettim ve şarkıyı söylemeye başladım.

Eski renklerin bir yudum hatrı hala 
Hep vurur yüzüme dur dokunma 
Günahkar hayal çıkmaz sesi kalbimden 
Yani soluk soluk bu kez yaş bu tahta 
Sarılacaksam sana yarın sabah
O zaman bırak kurusun geceden

Şarkıyı bitirdiğinde herkes alkışlamaya başladı. Ardından Güneş de şarkı söyleyeceğini söyleyip gitarı eline aldı ve bana bakarak söylemeye başladı.
(Mutimedyadaki şarkıyı burada açın.) Bora Cengiz'in Gidiyorsun şarkısını söylüyordu.

Uzaklarda bir yerde 
Sesimi yanında duyacak mısın? 
Benden çok uzaklarda 
Yine benim kalacak mısın? Yoksa, 
Bir rüya olup son bulacak? 
Uykum yarım mı kalacak? 
Yalnızlığa alışılır derler 
Bu seferki çok zor olacak 

Gitmeden önce bak arkana ne bıraktığını son kez gör 
Yalnızlık alıştı çoktan bana 
Bir garip haleti ruhiyedeyim 
Yoruldum kendimi yormaktan ama 
Aslında gerçekle yüzyüzeyim 
Gidiyorsun ve yalnızım yine

Benden çok uzaklarda 
Yine benim kalacak mısın? Yoksa, 
Bir rüya olup son bulacak? 
Uykum yarım mı kalacak? 
Yalnızlığa alışılır derler 
Bu seferki çok zor olacak 

Gitmeden önce bak arkana ne bıraktığını son kez gör 
Yalnızlık alıştı çoktan bana 
Bir garip haleti ruhiyedeyim 
Yoruldum kendimi yormaktan ama 
Aslında gerçekle yüzyüzeyim 
Gidiyorsun ve yalnızım yine 
Gidiyorsun...

O şarkıyı soylerken dolu gozlerle ona bakıyordum. Ve ben o an orada birşey anladım. Ben bu çocuğu gerçekten seviyordum.
Şarkıyı bitirdiğinde gözlerimin içine bakarak "Seni Seviyorum." dedi. Ben de o anki cesaretle "Ben de seni seviyorum aptal." diye bağırdım. O an yüzüne gerçekten görülmeye değer bir gülümseme yayıldı. Bir elini boynuma diger elini ise belime koydu. Beni kendine cekti ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Herkesin içinde beni tutkuyla öpüyordu. Etraftaki herkesin alkışlamaya başladığını duydum. Beni kendinden ayırdığında " Seni hiç bırakmayacağım." dedi. Ben de " Bırakmayacaksın." diye fısıldadım.

Arkadaşlar vote ve yorumlarınızı bekliyordum. Bu benim ilk hikayem olduğu için biraz acemice olabilir ama siz benim yanımda olmaya devam ettiğiniz sürece daha da iyi seyler yapabilecegime inanıyorum. Sizleri çok seviyorum...