Sayende Ben #Wattsy2017

Bölüm 8

Iyi okumalar!
Multi: Dolunay

Dolunay'dan

Beni o kadar çok seviyordu ki ben bunu iliklerime kadar hissediyordum. Bu devirde böyle seven kalmış miydi yahu? Ben onun bu sevgisine karşılık verememekten çok fazla korkuyordum.  Ellerimizi tekrar birbirine kenetleyip sahilde yürümeye devam ettik. Allahım çok tatlıydık yaa... Ben ki Dolunay ilk defa birine karşı bu kadar güzel hisler hissediyordum.

Önceden tabi ki sevgilim olmuştu. Ama ilk defa bu kadar yoğun duygular içindeydim. Allahım bu çocuk bana ne yapmıştı böyle. Beni kolunun altına aldı ve yürüdük. Bu yürüyüşün hiçbir zaman son bulmasını istemiyordum. "Dolunay.." dedi "Hmm.." diyerek cevap verdim.

Bugün çok şey  yaşamıştım onunla. Once bana şarkı söylemesi aşkını itiraf etmesi. "Sana birşey söylemem gerekiyor. Artık saklayamam." dediğinde artık kötü birşey olduğundan korkmaya başlamıştım.

" Baban.." diyerek söze girdi. " Baban senin sandığın kadar masum değil artık Dolunay.." Bu da ne demekti. "Baban beni tehdit ediyor Dolunay. Baban seni kaçırıp Ingiltereye götürmek istiyor. En geç yarına kadar seni ona goturmemizi söyledi. Senin ingiltereye gitmeyeceğini bildiği için böyle yapıyor. Baban tehlikeli Dolunay. Bütün polisler babanın peşinde. Bu zamana kadar aldığı camların haddi hesabı yok. Annen. Daha doğrusu anne dediğin kadın.

O gerçek değil Dolunay. Senin annen öldü. Baban onu kendi elleriyle öldürdü." Bu da ne demekti böyle. Ben suan bunlara hazır değildim. Annem benim ölmüş olamazdı. O yaşıyor. Bunları düşünürken gözlerimden yaşların akmasına engel olamadım. Benim babam dünyanın en masum insanıydı benim gözümde. O bu kadar cani olamaz. "YALAN SÖYLÜYORSUN.." diye bağırdım ve göğsüne bütün gücümle vurdum. Ellerimden tuttu ve sakinleştirmek için bana sarıldı.

"Güneş..." dedim. "Lütfen.. Lütfen yalan de.. Şaka yaptım de.. Benim buna ihtiyacım var Güneş." sustu... Sadece sustu. Yapamazdı benim babam. Beni annesiz bırakmazdı. Üstüne bir de tanımadığım bir kadını bana annen diye yutturmazdı. Hadi yaptı diyelim ama benim kötülüğümü istemezdi. Beni kaçırıp tanımadığım bir ülkede esir alamazdı. Siktir yaa.

Ben daha kimi kaldırıyorum. Yapmıştı iste. Bana bunu yapmıştı. O benim bu dünyada değer verdiğim 2 kişiden biriydi. Biri annem. Daha doğrusu annem sandığım kadın. Diğeri babamdı. Ben ona bu kadar guvenirken bunu bana yapması gerçekten rezillikti. Ne kadar da aptalım.. Güneşe sıkıca sarıldım " Ne olur bari sen beni bırakma." diye yalvardım. "ASLA."dedi hiç düşünmeden. "Şu an ölmek istiyorum." diye ekledim. "Hayır" dedi. "Eğer sen olmazsan ben yaşayamam. Senin için bu zamana kadar yaşadım be ben. O yüzden sana ölmeyi yasaklıyorum." "Su an sen olmazsan ben de yaşayamam Güneş. Sen bana ışık oldun. Sen benim yaşamam için bir sebep oldun." hiç bırakmamak adına sıkıca sarıldım.

EĞER GÜNEŞ IŞIĞINI AY'A YANSITMASAYDI DOLUNAY VAR OLMAZDI.

ARKADAŞLAR VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. SİZLERİ SEVIYORUM.₹₹ BÖLÜMLER KISA DİYE İSYAN EDİYORSUNUZ AMA MERAK ETMEYİN KI ARTIK DİĞER BÖLÜMLERİM DAHA UZUN OLACAK.