Εισαγωγη

103 18 0
                                    

Γεια σας με λενε Τζενα Λουις  και ειμαι 18 χρονων. Φετος τελειωσα με το σχολειο και αποφασισα να γινω νηπιαγωγος σαν την μαμα μου.
Ζω σε μια μικρη ησυχη πολη κοντα στο Μυστικ φολς.
Και τωρα θα σας πω λιγα πραγματα για την οικογενεια μου.

Οι γονεις μου χωρισαν οταν ημουν 1 ετων επειδη ο μπαμπας μου αποφασισε οτι η μητερα μου δεν ηταν η σωστη γυναικα που θα ηθελε για αυτο μας παρατησε και εφυγε τωρα το που πηγε δεν το ξεραμε η μαλλον εγω δεν το ηξερα. Απο 1 χρονων μεχρι τωρα ζουσα με την μαμα μου και η μαμα μου για μενα ηταν ενας πραγματικος ηρωας. Ηταν διπλα μου σαν μητερα και σαν πατερας  δυσκολο πραγμα ε? Δουλευε απο το πρωι μεχρι το μεσημερι ως νηπιαγωγος και το βραδυ αναγκαζοταν να δουλευει ως καθαριστρια σε μεγαααλη φιρμα εδω στο μυστικ φολς. Εκανε 2 δουλειες για να μην λειψει τιποτα σε εμενα και να ειμαστε ανετα οικονομικα. Οπως βλεπεται ο πατερας μου αφου παρατησε την μητερα μου αποφασισε και να μην δινει διατροφη σε μενα ως πατερας δεν ηθελε πλεον να κανει τα καθηκοντα που επρεπε. Και ολα ηταν τελεια μεσα στην ζωη μου ωσπου μια αρρωστια...μια αρρωστια η οποια εχει σκοτωσει πολυ κοσμο..που ουτε να την αναφερω δεν μπορω ποναειι...κυριολεκτικα.. σκοτωσε την μητερα μου και ποια αρρωστια ειναι αυτη φυσικα? Ο καρκινος. Ωρες ωρες προσευχομαι ο καρκινος να ηταν ενα απλα ζωδιο και οχι αρρωστια. Οταν εμαθα για την αρρωστια της μητερας μου κατερευσα γιατι ηξερα οτι καποια στιγμη θα τη εχανα..ηξερα οτι θα εμενα μονη στον κοσμο χωρις να εχω το στηρηγμα  μου διπλα μου. Βεβαια δεν αργησε και πολυ διοτι μετα απο 5 μηνες δυστηχως η μητερα μου αφησε την τελευταια της πνοη  στο νοσοκομειο του Μυστικ φολς μια μερα  μετα τα γενεθλια μου...ηρωνικο ε? Και καπως ετσι εμεινα και εγω η ορφανη για αυτο και μου βγαλαν παρατσουκλι "Η ορφανη" Δεν μπορω να σας περιγραψω το πως ενιωθα οταν εχασα την μητερα μου απο την ζωη. Κοσμος ερχοταν μου συμπαραστακοταν..απο μερικους ακουγα "ΝΑ ΤΟ ΟΡΦΑΝΟ" δεν εχει κανεναν...και ομως που να ηξεραν? Ορφανη εμεινα απο μητερα...και απο πατερα φυσικα αλλα επειδη αυτος το θελησε και οχι επειδη πεθανε.

Η μητερα μου πριν πεθανει μου ειχε πει οτι ξερει που βρισκεται ο πατερας μου..δεν ηθελε να το παρει μαζι της στον ταφο θα ενιωθε ενοχες για αυτο και αποφασισε να μου πει που βρισκεται..και να μου πει οτι οταν  φυγει απο την ζωη να παω στον πατερα μου και να του πω ποια ειμαι.

Και αυτο εχω σκοπο να κανω θα παω να τον βρω και θα τον κανω να μετανιωσει που δεν βρισκοταν διπλα μου 18 χρονια σαν πατερας.

Δυστηχως η μαμα μου πισω δεν θα γυρισει ειναι καλα εκει που ειναι..τις μιλαω μερικες φορες αλλα δεν παιρνω απαντηση.

Αυτη ειναι η ιστορια μου...και ξεκιναει μολις τωρα!!! 

"Η ορφανή.."Donde viven las historias. Descúbrelo ahora