To jest taka pustka,
kiedy z osobą, którą kochasz musisz się pożegnać.
Rano normalnie wstajesz,
i nie masz pojęcia co od losu dostaniesz.
Wydarzyć się może wszystko,
ale bez tej osoby nie czujesz niczego.
Tułasz się po korytarzach pełnych ludzi,
a w domu leżysz i patrzysz w sufit.
Chcesz napisać, zadzwonić, przytulić się,
ale możesz to mieć tylko we śnie.
Każdy dzień to bezsensowne istnienie.
Człowiek robi się taki nijaki.
Jakby ktoś wyssał z niego całe powietrze,
przez co nie masz takiego własnego miejsca na świecie.
Wszystko w jednej sekundzie się zlewa.
Uczucia, problemy i przemyślenia.
I w tym momencie nie marzysz o niczym innym,
tylko o tych bezpiecznych ramionach,
które dawały ci ukojenie na wszystkie dni.
Lecz teraz leżysz samotnie,
i nic zrobić nie możesz.
~ mojego autorstwa
CZYTASZ
Wiersze, cytaty...
PoetryPowracam z kolejnymi cytatami :) Wiersze są mojego autorstwa, a cytaty postaram się z podsumowania dnia. Jestem również otwarta na propozycje od innych osób, które wyślą mi swoje ulubione cytaty :D
