24- RUN RUN RUN! as fast as you can

25 6 0
                                    

LEAH's POV

tinanong na ni Kinton si Christine kung pwede ba siyang maging nobyo nito, at um-oo naman si Tine nakakakilig nga ehhh sana saakin rin mangyari yun... hyst... kelan pa kaya... feeling ko nga di na kami mabubuhay dito... di na kami makakalabas ng buhay... pero think positive para sa ikabubuti ng bayan ..." go for the beauty! char!"
basta think positive... dahil ang babaeng positive ang nasa utak, edi yun basta yun na yun hahaha!

"*BRAGG! BRAGG* BRAGG*"

"TULONG!!! tulungan nyo ako!!!" napalingon kami sa babaeng natakbo papunta saamin, isa nanamang kaklase namin... tsk. andami na nilang napapatay...

tumakbo si Celdrick papalapit sakanya upang tulungan sya.... pero nahuli na siya!!! bago pa siya makalapit saamin ay napugutan na sila ng ulo... tumalsik kay Celdrick ang dugo ni Jennica.... halos lahat nasalo nya... parang naligo siya sa dugo ni Jennica...

ang ulo ni jennica ay nasa lapag... gusto kong sumuka pero hindi ko magawa, ang mga pandidiring nararamdaman ko ay napalitan nanaman ng luha... nagdilim ang paligid ko... halos wala na akong makita

kinusot ko ang aking mga mata upang umayos ito, pero hindi... walang nagbago... minulat ko ang aking mga mata at nakita ko ang mga kaklase ko, masasaya silang lahat... nagliliwanag ang katawan nila... nakangiti sila... s-sila Shanaya... sila Jesa

masaya na sila ngayon... nakatitig lang sila saakin habang may binibigkas sa kanilang bibig, hindi ko maintindihan kung ano yun... na bibingi na ako.... ansakit sa tenga... tinignan ko muli sila pero namumula na ang kanilang katawan... nababalot ng dugo... g-galit sila... galit sila saamin

"Joh*****, Joh*********a" ayun lang ang naiintindihan ko ang mga sumusunod na salita ay nabibingi na ako... hindi ko ito maintindihan...

may lumapit saaking babae, s-si Shanaya, may binulong siya saakin... napakalinaw na ng boses niya ngayon.... pero napakahina naman, pero kahit papano naiintindihan ko, muli siyang nagsalita at ngayon rinig na rinig ko na ang kanyang sinasabi...

"SI JOHAIRA!" yun ang mga sinabi niya saakin... ang pangalan ni Johaira... pero b-bakit naman ... anong kinalaman ni johaira... wala siyang alam kaya napaka imposible

bigla nalang nagdilim muli ang paningin ko... kinusot ko muli ito gamit ng daliri ko... umayos ito at nagulat ako sa kaharap ko... s-si Johaira!!!

"LEAH!!! TAYO NA!!! NANDYAN NA ANG KILLER!!!" sigaw niya saakin biglang tumaas ang dugo ko kaya bigla akong napatayo, nakita ko ang 2 taong naglalakad papalapit saamin kaya bigla ko siyang hinila at tumakbo!

tumakbo ng tumakbo hanggat sa makakaya namin, nilakihan ko ang aking hakbang para mas bumilis ako... pero mabilis pa rin ang killer... nakita ko ang transferee na nadapa! at malapit na sakanya ang killer!!! tumingin siya saakin at alam ko ang titig niyang iyon!!! nanghihingi siya ng tulong

"TULONG PLEASE!!! PARANG AWA MO NA!!! NAKIKIUSAP AKO SAYO!!!" gusto ko man siyang tulungan pero baka pati ako mamatay... baka mahuli rin ako ng killer kaya mahirap na...

malapit na sakanya ang killer... tinignan niya ito pero walang ginawa sakanya ang killer, nilagpasan lang siya... hindi kaya!!! tama!!! wala siya sa rank! at wala rin siya sa Class picture ligtas siya...

"HAHANAPIN KA NAMIN PANGAKO KO YAN!!!" sigaw ko bago muli tumakbo... takbo ako ng takbo pero napapagod na ako...

nakita ako ni Celdrick , nakaupo na pala ako sa sahig sa sobrang pagod, binalikan niya ako... akala ko papabayaan niya nalang ako! buti nalang... at kaibigan ko siya...

"Leah! buhatin na kita ! takpan mo nalang yang skirt mo! para makatakbo ako ng maayos!" binuhat niya ako sa bisig niya at muling tumakbo... nakalayo na kami sa building at hindi na rin namin maaninag ang killers

ibinaba na ako ni Celdrick sa tabi ni Christine na nakaupo sa sahig, tinignan ako ni Celdrick at napailing ito ng tignan niya ang binti ko... may sugat ito! hindi ko napansin ito...

"masakit ba? Leah ...?" um-oo nalang ako kahit ansakit

"nagsisinungaling ka kilala kita!" sabi niya muli, nakita kong sinira nya ang sleeves ng uniform nya, mahaba naman ito kaya ito ang ipinambalot niya sa sugat ko, nakakahiya man pero tinanggap ko na rin dahil baka maubusan ako ng dugo...

" ayan? para tumigil ang pagdaloy ng dugo! " nakita kong may white long sleeves pa siya sa loob ng damit niya kaya napanatag naman ako...

"ma-maraming salamat Ced!"

_________________________________

HI!!! COMMENT KA NAMAN PO🙊🙊💕💕
paki vote na rin po!!! tnx😘😘😘

NEXT UPDATE 11:00

-CREEPYLITTLEMISTER

SILENT DEATH : BOOK #1 #WATTYs2017Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon