The Lovers *k3u [COMPLETED]

Chapter 38

A/N:

PATAPOS NA ANG THE LOVERS K3U !! C:

SANA KAHIT MALAPIT NA MATAPOS ITO SANA MAY MAG PARAMDAM NA NA MAG VOTE

OR COMMENT . BY THE WAY . . . PLEASE READ MY 2ND STORY .  

http://www.wattpad.com/3482965-i-do-exist SANA MAGUSTUHAN NIYO . 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

PEACHY POV

Mabilis lumipas ang mga araw...friday na agad!!! OMG!! lahat kami ay busy na sa pag aayos ng program para sa darating na 

prom...Grabe...super excited na kaming lahat...lalo na kaming girls...Yung iba ngayon pa lang bibili ng damit nila para bukas...

Basta ako wala ng problema...hindi ko naman kailangan magpaganda ng sobra ehh..(MAGANDA NA KASI AKO!!! HEHEHE...JOKE 

LANG POH!!) kasi naman...hindi ako sanay na may make-up yung mukha ko...kaya gusto mejo light lang yung ilalagay na make-up 

sakin...Anyway...halos wala kaming ginawa buong araw sa school...puro asaran,,kwentuhan,,at chikahan lang kami...Di nag tagal,,

uwian narin!! hehe...pinauwi kami ng maaga para daw maka pag prepare bukas...

"Peachy!! sabay na tayo umuwi..."

"yah sure...why not...kaw talaga...hindi ka ba napapagod sa ginagawa mo?"

"Anong ginagawa??"

"What i mean...sa lagi mong pag hatid sakin araw-araw..alam kong madami kang ginagawang homeworks natin pero bakit nag

aabala ka pangihatid ako?? ayos lang naman sakin ehh...i understand.."

"Excuse me MS.PEACHY MENDOZA....isang karangalan po ang ihatid ka pauwi sa bahay niyo...at kahit gano pa ako ka busy,,

sigurado akong hinding hndi ako mawawalan ng oras para sayo...ok?"

"Kaw talaga,,iniisip lang din naman kita ehh...hindi ka naman si Superman o si Batman para hindi mapagod sa mga ginagawa mo..

tsaka bat naman isang karangalan?? ano ako hollywood star?? hehehehehe!!" 

"For your information...hindi ka man isang hollywood star katulad ng iba,,,para sa akin ikaw parin ang superstar sa buhay ko!!!!"

"Sus!! korni mo ahh!!! hahaha...may superstar ka pang nalalaman diyan!! "

"Pero..seriously...Peachy...kaya kita gustong ihatid pauwi,,kasi gusto kong maka sigurado na ligtas ka...kasi alam mo naman na

pag may nangyari sayong masama...hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko...at una sa lahat...hinding hindi ko kayang 

mabuhay ng wala ka sa tabi ko...ayokong lumipas ang isang buong araw na hindi ko nakikita yung maganda mong ngiti...gusto ko

laging marinig yung boses mo...gusto ko makita bawat ekspresyon na gagawin ng mukha mo...lahat lahat sayo gustong gusto ko..

kaya kahit anong mangyari...magkakaroon ako ng oras para sayo...kaya wag ka ng umanggal pa!! k??"

"Ganon ba...Patrick...hindi mo hawak ang buhay ko...pwedeng mamaya,,bukas sa isang araw..or baka naman sa isang buwan 

pwede akong mamatay...pero dahil sa ayaw mo kong mawala...mag iingat ako!! para sayo!!! " 

"Wag ka nga magsalita ng ganyan...uwi na nga tayo!!!"

"Opoh..."

Hinatid na ako ni Patrick sa bahay..kaya pinapasok ko muna siya para naman maka pag pahinga siya kahit saglit lang...