~>M0VIE ADDICT..<~
Napalingon ako at nakita kong nakababa ang
seat ng upuan na parang
may nakaupo o nakadagan
dito. Maya-maya lang, may
tawanan akong narinig sa
palibot ko... Noong bata pa ako, madalas magkuwento si
Tatang ng napanood
niyang sine sa Maynila
noong kumukuha siya ng
Medisina sa UP. Wala pang
kuryente noon sa baryo namin kaya walang
sinehan at wala pa ring TV.
Sa kuwentuhan na lang
nagkaka-sundo. Kaya lumaki akong mahilig manood ng sine.
Noong nasa high school pa
ako, nagawa kong huwag
pumasok sa eskuwela dahil
showing ang magandang
pe1iku1a. Maglalakwatsa ako sa bayan para manood
ng sine.Trenta pesos lang
ang isang palabas. Mura dahil late ang palabas ng isang buwan sa
release nito sa Maynila.
Kung Ingles naman ay
double program dahil
nineteen-kopong-kopong
pa ang karamihan. Isa pa'y luma na rin ang sinehan at
halos pasara na. Dito ako
laging nanonood dahil
fifteen-minute walk lang
ito mula sa eskuwelahan
namin. Hanggang sa mag-college
ako ay dala-dala ko pa rin
ang hilig kong ito. Sa
Angeles kasi, ang daming
mga sinehan. Tuwing
Miyerkules ang change program ng mga Ingles na
double program
samantalang Lunes naman
ang mga Tagalog. Lahat ito
ay inuubos ko. Para
makatipid, binarkada ko ang mga bantay sa mga
sinehan lalo na iyong sa
mga Ingles. Paglabas sa
eskuwela ng alas-nuwebe,
tuloy na ako sa sinehan.
Sarado na sa oras na iyon kaya binibigyan ko na lang
ng panigarilyo iyong
guwardiya para papasukin
ako. Ang , siste, kadalasan
ay wala akong nabubuong
pelikula dahil iyong last portion na lang ang
napapanood ko sa isa at
iyong unang portion lang
sa ka-double dahil
magsasara na ang sinehan
dahil alas onse na. Pero natigil ang libangan kong iyon
