Chapter 4

0 0 0
                                    

×××

Natatanaw na ang pagsikat ng araw sa di kalayuan at ang dating malamig na hangin na humahampas sa aming balat ay unti unti nang umiinit.

"Oh so you're going?" Tanong ni Jade

"I should be. Minsan lang 'yon!" Agarang sagot ni Kloe, tinutukoy yung papalapit na concert ni Ariana dito sa Pinas.

"Just a minute." Bahagya muna akong huminto at yumuko upang ayusin yung shoelaces ko. We've been jogging for hours at ilang rounds na rin ang natapos namin. It's been one of our routine every weekends and during our free time, for us to keep our body healthy and also considered as our bonding time.

Tagaktak na kami ng pawis at medyo natatamaan na kami ng sikat ng araw. Madaling araw kasi kami nagsisimula para maiwasan ang init ng araw. Kasalukuyan nang nagpupunas ng pawis si Jade gamit ang bimpo habang si Kloe ay dahan dahang tinanggal ang earphones na nakasabit sa kanyang tainga kanina.

"Megan saw you with Kean the other day, is that true?"Napangiwi ako sa tono ng pananalita niya. Bahagya pa akong napatigil sa pagkakalkal ng bag para hanapin yung tubig.

"That? Yeah." Nang makapa ko na bote ng tubig, tinungga ko agad ito since I've been craving this for hours.

"Nagkasalubong lang, ano ba." Patay malisya ko sa mga mapapanuri nilang mga mata.

"It's late, why are you still here?" Tanong niya at sinabayan ako papunta sa classroom.

"I was at the cover photoshoot."

"Ah."

"How about you? Why are you still here?" Tanong ko para naman kahit papaano'y hindi mamuo ang awkwardness habang naglalakad kami.

"Practice for UAAP."

"This late? Matagal pa naman yung UAAP right?" Takang tanong ko dahil ang pagkakaalam ko ay next year pa naman ang laro.

"Yes, unfortunately may na injured kaming player so we open up for slots for those interested." That's why but

"Wala ba kayong reserve or substitute players?"

"We have, but our coach believes that there are still some out there that can do better than our substitute players."

"And what did he found out?" Tanong ko habang kinukuha ang bag ko sa upuan.

"He's right." Inilahad niya pa ang kamay niya para tulungan ako sa dala ko ngunit umiling na lang ako at ngumiti sa pagiging gentleman niya.

"That's good."

"Uwi ka na?" He asked and I have an idea on where it is going.

"Uhm. Yeah"

"Hatid na kita." Uh no.

Chained HeartbeatsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon