SP TW TVD TO PLL İLE HAYAL ET

86-Kol Mikaelson

 Kol ile New Orleans sokaklarında dolaşırken sessizdiniz.Çünkü çok büyük bir kavga etmiştiniz ve birbirinizi çok kırmıştınız.Söylenecek pek bir şey yok gibiydi."Kol,ben çok üzgünüm."diye lafa başlamanla ikinizde olduğunuz yerde durursunuz."S/a,bence ihtiyacımız olan tek şey zaman.Birbirimize zaman verirsek eğer sorunlarımız hallolabilir.Belki..."dedi."Yani...Ayrılıyor muyuz?"dedin."Kısmen.Zaten fazla yorucu olmaya başlamıştı."der."Sen kendinde değilsin,olsan böyle konuşmazdın."dersin ve bir iki adım geriye gidersin."Gayet kendimdeyim.Artık seninle yada başka biriyle uğraşmak istemiyorum.Ama istersen cinsel ilişkiye devam edebiliri-"diye devam ederken ona sert bir tokat attın."Senden nefret ediyorum.Sen...Seni hiç gerçekten tanıyamamışım."dersin ve bir-iki adım daha geriye gidersin."S/a kötü bir şey demedim ki."der ve sana yaklaşır."Daha ne diyeceksin?!"diye bağırırsın.Hızla kolunu tutar ve seni kendine çeker."Tokat attın bir şey demedim sabrettim,ama artık bana bağırmayı kes."der ve gözlerinin altında damarlar çıkmaya başlar.Kolunu ondan kurtarır ve koşarak uzaklaşırsın.

 Aradan bir ay geçer.Kol ile çoğu kez karşılaşsanız da konuşmamışsınızdır.Onu özlesen de o kadar kırılmışsındır ki,gururun yapmak istediğin her şeye siper oluyordur.Önüne bir bardak daha viski geldiğinde düşüncelerinden sıyrılır ve kafana dikersin."Bence yavaş olmalısın.Sonuçta bir insansın."diyen sesle kafanı çevirirsin."Uğraşma benimle Klaus."dersin ve ayağa kalkmanla yere düşmen bir olur.Klaus seni kolundan tutup kaldırır ve dışarı çıkarır."İyi misin s/a?"der."Değilim."dersin."Klaus,onu bana bırak."diyen sesle başını çevirirsin.Kol yanına gelir ve koluna girerek seni kendi arabasına bindirir.O da sürücü koltuğuna oturur ve sana doğru döner."Ne oldu sana böyle? Ne vardı bu kadar içecek?"der.Başını kaldırıp gözlerinin içine bakmanla ağlamaya başlarsın.Ve camdan tarafa dönersin."Beni evime götür."dersin.Sessizce arabayı çalıştırır.Evin önüne geldiğinizde seni alır ve yatağına kadar götürür.Tam gidecekken kolundan tutarsın."Gitmesen? Sadece bir saat kal,sana ihtiyacım var."dersin.Bir şey demeden yanına yatar ve seni kollarının arasına alır.Huzur içinde gözlerini kapatır ve uykuya teslim olursun.

 Uyandığında başın fena bir biçimde ağrıyordur.Yanında uyuyan Kol'u görmenle olanları hatırlarsın.Uyanınca gideceğini düşünür ve onu izlemeye başlarsın.Birden gözlerini açmasıyla şaşırır ama çokta bozuntuya vermezsin.Uzun bir süre birbirinize bakarsınız."O laflar nasıl ağzımdan çıktı bilmiyorum.Lütfen beni affet ve eskisi gibi olalım.Seni özledim."der ve bir elini yanağına koyar.Elinin üstüne elini koyarsın."Affettim bile."dersin.Gülümser ve dudaklarını seninkilerin üstüne bastırır.