SEVEN
Shet 12:30 na. Kinakabahan izz meh. Pano yun, magagalit kaya siya? Well accident lang naman yun. Pero bumaba yung grades nya sa English. Well okay lang naman yun, matalino naman siya sa English kaya mapapasa nya pa yan. Pero dahil dun sa sagot ko kaya siya napilitan magpatutor.
Urgh I hate my lifeu now. I think of my lifeu is so beauty like taeyeon. Napatigil ako sa paikot ikot nang makarinig ako ng doorbell. Shit siya na yun. Tiningnan ko muna yung sarili ko sa salamin. Nag ayos ng konti sabay baba. Pagkabukas ko nakita ko siya na may hawak na box ng pizza. Shet favorite ko. Kaso todo jacket si kuya eh tirik na tirik yung araw jusq.
"Bakit ka naka jacket at sweater eh tirik na tirik yung araw? " pagtataka ko.
"Uhm, I've got sick. Mr. Namjoon asked me to clean the faculty after our tutor lessons which I ended up all dirty, sweat and tired. I went home late. And its raining that's why I caught colds and fever." paliwanag niya.
"Kung may sakit ka, bakit ka pa pumunta dito? " tanong ko.
"Cause I want to see you." ngiti nya. "You make all my weariness fades away."
'Shet Vernon nakokonsyensya na talaga ako'
"Ah ganun ba. Gusto mo pa ba gumala tayo? Baka kase bigla kang himatayin eh. Hindi kita keri buhatin. " sabi ko.
"Well. We could just eat snacks here. I bring many" sabi niya sabay hawak sa bag niya.
"Sige. Dito na lang tayo" sabay pinapasok ko siya. Walang tao dito ako lang. Si mama kase nakanila ate. So yun. Pumasok kami sa kwarto ko. Pinaupo ko siya dun sa kama. Wag green bes.
"Manood na lang tayo ng movie" sabi ko sabay naghanap ako ng movie. Ayun! Don't breath. Maganda toh. Suspense.
"Eto panoorin natin, hindi ko pa siya napapanood eh. "
"Okay" sabi niya sabay bukas ng box ng pizza. Kinain namin yun habang nanonood. Sobrang daming jumpscares juseyo. Yung tipong mapapatili ka bigla. Tangina. Eto naman si Vernon kapit na kapit sakin. Tapos pag may nakakagulat na scenes, mapapatalon siya ng konti. Ang cute. Sa kalagitnaan ng movie, hindi ko namalayan nakatitig pala siya sakin.
"Ma-may dumi b-ba ak-o s-sa mu-mukha?" tanong ko. Hindi siya sumagot. Nakatitig lang siya sakin. Siguro eto na yun. Chance ko na para sabihin yun lahat. Lord, gabayan mo na lang ako.
"Uhm Vernon may sasabihin sana ako sayo." sabi ko sabay yuko. Alam ko nakatitig pa rin siya sakin.
"What's that?" tanong niya.
"Im sorry." sabi ko. Mukha siyang dismayado. Shit! Alam niya na ba? Tangina ang bobo ko talaga.
"Sorry. Sige awayin mo na ako. Kamuhian mo ako. Kahit sapakin mo pa ako eh. Tatanggapin ko. Sorry talaga aksidente lang yung nangyare." papaiyak kong sabi.
"What? Accident?" pagtataka niya. "It's an accident that you didn't love me?" tanong niya. Anuu daww?? Didn't love him?
"Ano?!" tanong ko pabalik
"I thought you don't love me. I thought I'm busted now." Ano? Siya? Binabusted ko?
"No that's not that." pagtanggi ko. "Ano kase– kase ano." fuck kinakabahan ako
"Kase ano?!" tanong niya. Shet ang cute niya magtagalog. Pero back to the topic.
"Kase ganito aksidente lang yung nangyare. Diba nagkabanggaan tayo nung oras na pasahan na ng papel. Tapos hindi ko nalagyan ng pangalan yung akin. Sabi ni Dino sakin hindi mo rin daw nalagyan, si Sir Namjoon na lang daw yung naglagay. So yun, nagkapalit tayo ng papel." mabilis kong sabi. Mukhang ninanamnam niya muna yung sinasabi ko. Tagalog ba naman bes. May point ng mukha niya yung naguguluhan. Ang cute niya nga eh. Pero di ko alam kung gaano ko pa katagal siya makikita. Ngayon... Urgh fuck it. Bahala na
"That's it?! " sabi niya. Huh?
"Hi-hindi ka galit?! " tanong ko.
"Of course not, why would I get mad at you?" tanong rin niya pabalik.
"Eh kase nagkalit tayo ng papel. Kung hindi sana nangyare yun edi sana hindi ikaw yung napilitang itutor ni Sir. Hindi ka sana maglilinis ng buong faculty. Hindi ka sana madudumihan. Hindi ka sana uuwi ng late. Hindi ka sana magkakasakit. Dapat ako yun. Kase–" naputol ako sa pagsasalita nang bigla akong hinalikan ni Vernon. SHOCKS HINALIKAN NIYA AKO! TANGINAAAAAA! Ang lambot ng labi niya. Lip lock lang ginawa namin bes. Baka kung ano isipin niyo (no jerjeran to maknaeline pls). Pagkatapos nun ay humiwalay siya. Frog yung labi niya. Ramdam ko pa rin.
"I'm sorry if I kissed you. Well I've learned that from the manga I'm currently reading. " sabi niya. Ayy shet anong manga yan? Sabay tayo magbasa. Hinawakan niya yung dalawa kong kamay. Nilapat niya yung noo niya sa noo ko (geh bash nyo si Vernon!!). Ramdam ko yung paghinga nya. Sabay ng akin. Corny ba?
"If we didn't bump to each other that day, I'd never realized how perfect you are. I'd never gonna witnessed your beautiful smile. Your face. Your chubby cheeks. That day I'd promise myself that I'm gonna make you mine. Eventhough everyone seems to disagree with me. I don't care about them. Please don't look any flaws on you cause you're already perfect. I love how you speak your cute English accent. I love how you eat a lot. I love how those red shades blush on your cheeks. I love them all. That's why I love you." sabi niya. Speechless ako guys. Di ko alam kung saan ako speechless eh, kung sa mga sinabi niya o dahil english yun at hindi ko maintindihan. Pwede both?!
Ako naman itong humalik ulit sa kanya. Hinawakan niya yung bewang ko habang nasa balikat niya yung mga kamay ko. Totoo pala talaga yun. Yung feeling na kayo na lang ng taong mahal mo ang natitira sa mundo. Yung may lumilipad na butterfly sa tiyan mo, pero feeling ko ipis yun eh. Nevermind. Pagkatapos nun ngumiti siya ng sobrang lawak. Yung mas malawak pa kesa sa noo nya dejk.
"Mahal rin kita Vernon. I love you!" sabi ko sa kanya. Nanlaki yung mata niya sabay tayo at nagsisigaw.
"He fucking loves me! Waaaahhh. Y'all everyone! This guy is mine now! Finally wooohhh! " sigaw niya sabha nagtatalon talon na parang bata. Tumigil siya at hinigit ako patayo.
"Mahal na mahal kita" sabi niya na may pagka slang.
"I lobeu very much. " sabi ko. Tinuro niya yung kaliwa niyang dibdib sabay sabi
"You always score A in my heart."
END (end mo to)
