De Honger Spelen als Katniss niet was gegaan | deel 1 |

De training

(Prim's POV)

Peeta en ik lopen naar het woongedeelte, waar Haymitch op ons zit te wachten. Peeta houd me stevig tegen hem aan, na wat er vanochtend is gebeurt. Hij voelt nu een beetje als een grote broer, het voelt zo vertrouwd. Het haalt het gemis van Katniss niet weg, maar ik heb wel iemand anders waar ik nu mee kan praten als ik dat nodig heb.

We lopen naar binnen en gaan dan op de stoelen tegenover Haymitch zitten.

'Zo... eindelijk jullie bed uit.'

' Sorry' dit is het enige wat Peeta en ik kunnen uit brengen. Haymitch is alweer dronken, net zoals altijd.

'Jullie gaan zo trainen en dat moet goed gebeuren wil je het bloedbad overleven, wat je ook moet doen om dat te overleven is naar mij luisteren. Je rent naar een tas of een wapen en rent dan weg. Het liefst een bos als dat er is, maar zorg in ieder geval dat je daar zo snel mogelijk weg bent. begrepen?'

'begrepen' roepen we in koor.

' willen jullie samen of alleen trainen?'

Peeta en ik kijken elkaar aan. we hadden dit vanochtend al besproken. We zouden allebei alleen trainen. we zouden beide iets ander gaan trainen zodat we elkaar konden helpen in de arena.

'Alleen' zegt Peeta. Haymitch kijkt me aan en ik knik naar hem.

'Oké, dan mogen jullie gaan, want jullie hebben nog even tijd voor jezelf en jullie moeten nog om kleden. Wees om 1 uur bij de lift.'

Oké we hebben nog 2 uur want het is nu 11 uur. Wat ga ik doen. Ik heb echt geen idee wat ik moet gaan doen dus loop ik maar naar mijn kamer. Als ik op de stoel naast het raam ga zitten merk ik pas dat ik een balkon heb. Wow, ik zit hier al een aantal dagen en ik zie het nu pas. Het is wel mooi weer dus ik denk dat ik maar op het balkon ga zitten. Ik doe de deur open en ga op de stoel zitten die er klaar staat. Het is een zachte stoel, die erg comfortabel zit. Ik zak er lekker in weg en staar naar de lucht. Er is geen wolkeje aan de lucht en hij is strak blauw, deze kleur blauw is mijn lieverlings kleur. Er vliegt een vogel over me heen, hij draait een maar rondjes en land dan op de railing van het balkon. Ik  ga eens recht zitten en bekijke hem eens goed. Het is een mooie bruine vogel met aan de puntjes van zijn vleugels een grijs puntje. Na een paar minuten vliegt hij weer weg . Ik ga weer lekker onderuit zitten en zonder dat ik het merk val ik in slaap.

Als ik waker word zie ik iemand tegenover me in de stoel zitten. Ik schrik me kapot en zit meteen rechtop. Als ik goed kijk zie ik dat het Peeta is. Hij kijkt me aan en heeft een grote glimlach op zijn gezicht. 

'Slecht geweten?' vraagt hij.

' Waarom zou ik een slecht geweten hebben?'

'geen idee'

Ik vind dat hij erg droevig uit zijn ogen kijkt. Hij staart naar de vogels en ik zie dat hij zenuwachtig met zijn hand tikt.

'Weet je Prim, ik voel me de laatste een beetje raar. Nadat ik je vertelt heb over wat ik voel voor Katniss, zie ik steeds dat je heel veel kenmerken hebt die zij ook heeft. En dat doet me denken aan het feit dat ik haar nooit zal kunnen vertelllen dat ik van haar hou. Dat maakt me droevig.'

'Ik snap het, ik mis haar ook, maar wat als je gewoon je best doet op de Spelen te winnen en misschien win je wel. Dan kun je naar Katniss en dan ga je haar vertellen wat je voor haar voelt. En ik denk en ik denk zelfs dat ik kan zegen dat ik het zeker weet dat ze ook verliefd is op jou en dat ze nu hoopt dat minstens 1 van ons terrug komt.'

'Denkje?'

'Ik weet het zeker'

We zitten hier nog een tijdje en we praten over Katniss en alles wat we aan elkaar kwijt willlen. Dan staat hij op en geeft me een knuffel.