Μπερδεμένη αγάπη ✔

Κεφάλαιο 18ο

Λια POV

Ετοιμάζομαι για το δείπνο με τον Αχιλλοκεφτε.

Πω λέτε να πάμε σε κανένα Ιταλικό ή Κινεζικό εστιατόριο.

Ικανό τον έχω να με παει σε κανένα ουζερί.

Μμ.

Αν είναι να με πάει σε ουζερί να είναι πολυτελές τουλάχιστον.

"Αχ κούκλα μου είσαι θεα. Θα κάψεις καρδιές σήμερα"

Λέω κοιτώντας το είδωλο μου στο καθρέφτη.

Καθρέφτη καθρεφτάκι μου ποια είναι η πιο ωραία στον κόσμο;

"Εσύ, εσύ είσαι κούκλα"

Αχ καλέ με κολακεύεις.

Ειμαι ωραία με αυτό το μπλε φόρεμα;

Όχι με δείχνει κουράδα.

Απαπα αλλαγή επείγοντος

Μμ τι να βάλω. Μαύρο ή μωβ.

Αν βάλω μαύρο θα φανώ σαν χήρα και ΑΣΕ που δεν μου πάει.

Αν βάλω μωβ.

Μμ μωβ. Ε;

Παίρνω το μωβ φόρεμα και το δοκιμάζω.

Μμ φοβερό.

Βαφομαι και φτιάχνω το μαλλί μου μπούκλες.

Πω!

Φτου, φτου, φτου κούκλα μου να μην σε ματιάσω.

Φτύστε με και 'σεις ρε μην με ματιάσετε.

Ματιαζομαι εύκολα εγώ.

Και εκεί που σκέφτομαι και λέω τις βλακείες μου ανοίγει η πόρτα

"Ετοιμάστηκες;" με ρώτησε κοιτώντας με μαγεμένος.

"Πόρτα σκατουλι, σπίτι σου δεν έχεις " τον ρωτάω ειρωνικά.

"Οχι, έχουν χάλασει" μου απαντά και αυτός ειρωνικά.

"Ποιος την έσπασε;" τον ρωτάω.

"Μια χοντρογιγαντια που την λένε Λια" μου απαντάει γελώντας.

Ααα με έχει εκνευρίσει ο χαζός.

Αι σιχτίρ.

"Παμε;" λέω θυμωμένα.

"Θύμωσε η αγελαδιτσα;"

Μμ αγελάδα.

Ακου εκεί, μοιάζω με αγελάδα.

Για καλλονή ναι, αλλά για αγελάδα γιοκ.

"Πάμε ή θα μου σπάσεις τα νεύρα" τον ρωτάω θυμωμένη.

"Πάμε κούκλα"

Καλά που το κατάλαβε ότι είμαι κούκλα

Στο ιταλικό εστιατόριο

Αα!

Σε ένα πολυτελές εστιατόριο με έφερε.

Δεν το περίμενα από αυτόν

Μπράβο του.

"Μπράβο ρε τσιγκούνη. Δεν το περίμενα ότι θα με έφερες και σε πολυτελές εστιατόριο" του δηλώνω.

"Δεν είμαι τσιγκούνης" μου λέει θυμωμένος.

"Μταξει νταξει" του απαντάω

Πάμε στο τραπέζι μας και παραγγειλαμε. Εκεί που ο σερβιτόρος γεμίζει τα ποτήρια με κόκκινο κρασί και συγκεκριμένα του Αχιλλέα ο σερβιτόρος με κοιτάει και αντί να ρίξει κρασί στο ποτήρι ρίχνει στο παντελόνι του Αχιλλέα.

"Ρε ουφο είσαι χαζός; Κάνε σωστά την δουλειά σου" παίρνει μια πατάτα από το πιάτο και το ρίχνει πάνω στον σερβιτόρο.

Ο σερβιτόρος φεύγει

"Γαμωτο. Το παντελόνι μου πάει. Μου το λέρωσε" λέει νευριασμένος.

"Χειρότερα και από γυναίκα κάνεις" του λέω και του ρίχνω ένα κομμάτι ψωμί στην μούρη του.

Άστα στόχο που έχω.

"Τι έκανες;"

Παίρνει το ποτήρι με το κρασί και το ρίχνει στην μούρη μου

"Ιιιιιιιι μου χάλασες το μακιγιάζ μου. Ιιιιι το φόρεμα  μου πάει. Αλήτη η μασκαρα; Ρο μεικ απ;  Θα φαίνομαι σαν φάντασμα" φωνάζω δυνατά και όλοι γυρίζουν και μας κοιτάνε.

"Χαχαχα καλά που το κατάλαβες, ότι είσαι φάντασμα και συγκεκριμένα ζόμπι" λέει μέσα από το γέλιο του.

Και νευριασμένη σηκώνομαι και τον σπρώχνω μαζί με την καρέκλα και πέφτει κάτω.

Όλο το εστιατόριο μας κοιτάει και ο Αχιλλέας με κοιταει με ενα δολοφονικό βλέμμα που αν μπορούσε θα με έχει σκοτώσει όχι μία αλλά εκατό φορες.

"Την έβαψες" με προειδοποιεί.

Να ναι καλά.

Και αρχίζω να τρέχω και ο Αχιλλέας να με κυνηγάει.

Έχουμε κάνει το μαγαζί άνω κάτω.

Πέφτω πάνω σε έναν άνθρωπο

Να μου πεις άνθρωπος θα ήταν ηλίθια. Τι περίμενες το τέρας του Λοχνες.

"Έχω καλέσει την αστυνομία για αυτό περίμενε"

Ωω τι γαμησαμε γκαις.

Φέρ' τε μου τσιγάρα στην φυλακή παρόλο που δεν καπνίζω και κανένα τσιπς.

Μην ξεχάσετε και τον καθημερινό καφέ που πίνω.

Με πολύ ζάχαρη

Story By  ~ ntani_ela