Μπερδεμένη αγάπη ✔

Κεφάλαιο 45ο

Λια

Μυκονοοοοοοοοοοοο

Είμαι τόσο ενθουσιασμένη που έχουμε φτάσει στην Μύκονο.

Ο Αχιλλέας έχει κάτι μούτρα από 'δω μέχρι το πάτωμα.

Sorry μωράκι αλλά Μύκονο is the best

Yeahhhh

Μόλις φτάσαμε στο ξενοδοχείο και κατευθυνόμαστε στην ρεσεψιονίστ

"Τι θα θέλετε;" μας ρωτάει ενώ κοιτούσε τον Αχιλλέα.

Κυρά μου είναι παντρεμένος με 5 παιδιά.

Σιγά μην έχει και 20 παιδιά

Εσύ τώρα γιατί πετάγεσαι είπαμε;

Να σου πω πληρώνομαι για να κάνω αυτή την δουλεια.

*λέει καθώς νευριαζει**

Μπράβο σου

*απαντώ ειρωνικά*

Να 'σαι καλά.
Μια συμβουλή : Κάνε κάτι θα στον κλέψει

Εννοείται

"Έχουμε κλείσει ένα δωμάτιο στο όνομα Παπαδόπουλος" της λέω με μπιτς ύφος

Μπράβο κοπέλα μου έτσι σε θέλω power.

"Αμα θέλετε κάτι μην διστάσετε να τηλεφωνήσετε" λέει καθώς μας δίνει το κλειδί και κοιτάει τον Αχιλλέα επίμονα.

Άμα σου βγάλω εγώ τα μάτια με το κουτάλι, μετά θα τα κόψω με το μαχαίρι και θα τα φάω με το πιρούνι

"Χρυσό μου δεν θα χρειαστούμε κάτι" της λέω και τραβάω τον Αχιλλέα και μπαίνουμε στο ανσασερ.

Ο Αχιλλέας με μια απότομη κίνηση με κολλάει στον καθρέφτη που έχει.

"Πόσο μου αρέσει όταν ζηλεύεις. Με ανάβεις" μου λέει και μου δίνει ένα φιλί στον λαιμό.

Κάνει που κάνει ζέστη, μην με ανάβεις περισσότερο.

Ούτε και 'γω δεν κατάλαβα πότε τον άρπαξα και τον φίλησα λαίμαργα.

"Γκουχου γκουχου" ακούμε κάποιον να ψευτοβήχει και απομακρυνόμαστε ο ένας από τον άλλον και βγαίνουμε από το ασανσέρ.

Εγώ και ο Αχιλλέας γελάμε αμήχανα στην γρια που ψευτοέβηξε.

"Έσχρος. Που έφτασε αυτή η κοινωνία. Τόσο δωμάτια υπάρχουν και 'σεις δεν περιμένετε ούτε πέντε λεπτά. Ντροπή!" λεει και χαστουκίζει τον Αχιλλέα.