Wild¹ :: YoonSeok ✔

Wild¹-10

Yoongi, heyecanla karşısında oturan ve yemeği ile ilgilenen Hoseok'a baktı. Kesinlikle dünden beri vücudu kasılıyor ve midesi heyecandan bulanıyordu.

"Ee nasılsın?"

Tam üçüncü kez aynı soruyu sormuştu ve Hoseok yine üç seferdir yaptığı gibi kafasını kaldırmış ve iyi olduğu ile ilgili bir şeyler mırıldanıp aynı soruyu Yoongi'ye yöneltmişti.

Yoongi, barlarda ateşli ama sabahları pek fazla şirin görünen oğlan yüzünden kafayı yiyecek hatta dayanamazsa üzerine atlayacaktı.

"Yesenize yemeğinizi huh?"

Hoseok konuşunca kafasını masadaki yemek tabağına indirdi. Kesinlikle bir kez bile dokunmamıştı. Tek yaptığı Hoseok'a bakmak ve aynı soruları tekrarlayıp durmaktı.

"Bana bakmak yerine yemeğinizi yeseniz daha iyi olur."

Hoseok gülümseyince bu seferde kalbi ağzında atmaya başlamıştı. Tanrım karşısındaki şey bir insansa eğer, Yoongi neydi?

"Şey, yerim ne acelem var."

Omuz silkip sonunda sıradanlaşan cümlelerine bir yenisini eklediğinde Hoseok kıkırdanmıştı. Mesajlaşırken fazla cesur olan Yoongi şimdi mesajlaşmanın aksine heyecandan konuşamıyordu bile.

"Pekala. Sizi beklemeli miyim? Eğer beklersem işe bile geç kalabilirim."

Yoongi ensesini kaşıyıp su bardağını kavradı. Neden bu kadar resmi konuşuyordu? Sanki iş görüşmesinde falanlardı.

"Bu kadar resmi olmasan? Çünkü kendimi holding ceo'su gibi hissediyorum."

Aslında işi de buna yakın bir mevkiiydi ya zaten. Yinede karşısındaki bir çalışan değildi, sevdiği,ilgi beslediği adamdı bu yüzden resmi değilde rahat rahat konuşabilirlerdi.

Aslında rahatlıktan kastı fazla fazla yakın konuşmalarıydı. Ama Hoseok, arkadaş olmadıkları sürece rahatlığın ilk aşamasına geçemeyeceklerdi.