Hastanede çolağın adamı vardır Birini öldürmek için göndermişlerdir ama o ölmesin diye Bahar kendini siper eder Bahar vurulur Bahar yoğun bakımdadır yavuz uçarak hastaneye gelir Yavuzun eli yoğun bakım odasının camında baharın Makinesi ötmeye başlar doktorlar koşuşturmaya elektro şok ayarlanır
Yavuz : Bahar Bahar sende gitme ne olur gitme
Doktor : 250 ye ayarlayın
Hemşire : 250 hazır
Doktor elektro şoku verir
Doktor : yok
Yavuz : Bahar bahar
Doktor : 350
Yavuz : sen gidersen ben eksilirim Bahar ne olur gitme
Hemşire: 350 hazır
Doktor elektro şoku verir
Doktor : yok
Yavuz : Bahar gitme seni seviyorum çok seviyorum
Doktor : 450
Hemşire: 450 hazır
Doktor elektro şoku verir ve bahar hayata geri döner
Doktor: geldi
Yavuz: gitmedin beni burda bi başıma bırakmadın
Yavuz yere çöker ve oh çeker
Yavuz yoğun bakıma baharın yanına girer
Yavuz baharın elini tutar
Yavuz : hani demiştim ya benim bu hayattan
Fazla beklentim Yok ben mutlu olmak gibi
Bir beklentim Yok diye aslında tam tersiymiş
Benim bu hayattan en büyük beklentim
Seninle mutlu bir hayatım olması
Yavuz başını baharın elinin üstüne koyar
Ağlamaya başlar o sırada Bahar yavaş yavaş
Gözlerini açar
Bahar : Yavuz
Yavuz : uyandın
Yavuz göz yaşlarını siler ve yüzünde hafif bir tebessüm belirir
Yavuz : çok korktum bişey olacak diye
Yavuz içindeki Baharı bulmuştur ama bahara söyleyememiştir çünkü kendine yeni yeni söylemeye başlamıştır