Ben 16 yaşlarımdayken bir gün evde oturuyordum. TV izliyordum. Annem hamileydi o gün ve hastaneye gidecektik birazdan. Annem hazırlandı babamla birlikte. Benim hazırlanmamı bekliyorlardı. Annem birden sancılanınca aceleyle aşağı indiler ve beni çağırdılar çabuk hazırlanmam için. Tam kapıdan çıkacaktım ki hazırladığımız bebek odasından bebek ağlama sesi geldi. Ama benim kardeşim daha olmadı ki !! Her neyse odaya doğru yavaş adımlarla ittim. Birde ne göreyim beşiğin içinde bebek ağlıyor. Çok tatlıydı fakat bir yandan da korktum. O yüzden belli etmeden hızlıca evden çıktım ve doğruhastaneye gittik.
Hastaneye geldik. İşte sonunda dünyalar güzeli bir kardeşim oldu. Benim bebeği görmemle rengimin solması bir oldu. Aslında çok sevindim ama gördüğüm bebek evden çıkmadan beşikte gördüğüm bebekti. Herkes rengimin solmasını anlayıp üzülecekler diye korktum ve beli etmeden bunun sevincini yaşadım. Sonra eve geldik. Koşarak odaya gittim bebek yoktu ve şimdi bebeği beşiğe koyduk. Ağlamaya başladı " Aynı ağlama " ... Çırpınmaya başladı " Aynı çırpınış " ...
