The Fallen Angel

chapter33

Sabi ni mother Esther Lahat daw ng nangyayari sa buhay natin masama man o mabuti ay may dahilan ang diyos kung Bakit niya tayo binibigyan ng ganong pagsubok...

Kaya siguro pagsubok Lang din ang mga kinakaharap Kong suliranin mabigat ang loob ko ng umalis sa hospital ...

"Please' give me back my husband"  sabi niya  kita ko ang lungkot sa mukha niya  ..

"May mga anak Kami at kaylangan din nila Si Lucas..." nanginginig Kong sabi kita ko ang pag-iling niya

"I know but can you at least  Give me this last request I'm going to die I can feel it ... I just want to be with him until my last breath..."  sabi niya napaluha ako sa sinabi

"Wag kang magsalita ng ganyan Hindi ka mamatay " sabi ko sa kanya na kinailing Lang niya...

"The doctor said that  the cancer spread already and they can't treat me anymore Hindi narin tumatalab ang mga gamot sa akin..." sabi niya...

" anong gusto mong gawin ko.." sabi ko sa kanya

" just a little more time with him..alangan siyang Sabihin daw sayo ang sitwasyon ko tapos na kami ni Lucas a year after you left him... I set him free when I know that we can never fix what we had ng magasawa pa Kami..."  and I can't give him the family that he always dreamed of.. we had a child once but because of me our child die ....this maybe my consequences my big karma because I never appreciate my life and do bad deeds to others..." mahaba niyang paliwanag...

" Sige kung gusto mo siyang makasama sasabihin ko sa kanya  ..ayokong maglihim sa kanya gusto Kong kusa niyang gawin alam Kong importante ka sa kanya ... kung tutuusin ako ang nahihiya sayo nasira ko kayo Hindi ko alam na may asawa siya maniwala ka sana sa akin Wala akong alam sa Lahat ng nangyayari..." sabi ko at bahagyang ngumiti sa kanya ...

"Mahal ko siya sobrang Mahal binigyan niya ako ng dahilan  na huwag ituloy ang pagmamadre binuksan niya ang puso ko at binigyan ako ng mga anak na sobrang Mahal ko Wala na akong mahihiling pa ....Kaya kahit sobrang hirap sa akin na iwanan siyang muli ay gagawin ko kasi ma's Kaylangan mo siya .." nagpatakan ang mga luha ko pati siya ay ganon din..

"Maria... thank you and please if ever we won't see each other again ...please take good care of him love him more than I do and don't hesitate to go back to him when I'm already gone  .... I will be glad and happy if I know that you'll be with him'''...sabi niya at isang magandang ngiti ang binigay  niya sa akin bago ako umalis....

"Ma'am nandidito napo tayo" nagbalik ako sa kasalukuyan ng magsalita ang driver Huminto na pala ang sasakyan sa harapan ng Bahay  ngumiti ako Kay manong bago lumabas ..

"Your here" nagulat ako ng Makita si Lucas buhat si loki at hawak  Sa kamay si Lucy na kumakain ng ice cream....

Ngumiti ako sa kanila tumakbo papalapit si Lucy at niyakap ako sa hita...

"We're have you been I'm so worried Wala ka ng makauwi ako kanina..." sabi niya sabay lapit sa akin at hinalikan ako sa noo ...napapikit ako at bahagyang tinitigan siya...

"Pwede Ba tayong magusap?" Pinilit kong wag mautal ng sabihin ko yun napakunot ang noo niya sa akin...

"Okay..mahinang tungon niya pumasok Kami sa Bahay sinusundan niya ako ng tingin at pilit ko namang iniiwas ang mga mata ko sa kanya...iniwan namin sa sala Si Lucy at loki kasama si manang Sally ...nagpunta Kami sa study room room naupo ako sa sofa at ganon din siya Hindi niya inaalis ang tingin sa akin.

Huminga muna ako ng malalim parang may nakabara sa lalamunan ko at mabilis ang pintig ng puso ko..

"What do you want to talk about?" Tanong niya sa akin

"Lucas nagkita Kami ni Stacy" sabi ko kita ko ang pagkagulat at pamumutla ng mukha niya na para bang isang bomba ang mga salitang sinabi ko na nagpawindang sa kanya ...

"When?" Sabi niya sa akin sinalubong ko ang mga mata niya at kita ko ang pagkabahala..

"Kanina Lang ...bakit? ...Bakit di mo sinabi ang sitwasyon niya Lucas ..." sabi ko sa kanya napayuko siya at alam Kong nahihirapan din sa sitwasyong meron Kami..

Tumayo ako at lumapit sa kanya mahirap sa akin na muli ay iiwan namin siya pero babalik din naman Kami at di mawawala...sa tabi niya .

Hinawakan ko ang nakakuyom niyang palad at hinawakan siya sa pisngi

" kaylangan ka niya Lucas..." sabi ko ayaw ko man umiyak ay tila nabasag ang boses ko sa huling salitang sinabi ko...

"No...Please..Maria not this time"...sabi niya sabay hawak sa kamay Kong nasa pisngi niya ...

"Lucas...Hindi naman Kami aalis dahil sa Hindi ka namin kaylangan Mahal kita namin ng mga anak mo pero ma's Kaylangan ka niya ngayon..." sabi ko patuloy ang pag-agos ng luha ko nakita ko rin ang pamumula ng mga mata niya....

"Kaylangan niya ako pero ma's Kaylangan kita..." sabi niya sa akin lalo akong nahihirapan sa sinasabi niya...

"Hindi din madali sa akin mahalaga parin siya sayo at naging  asawa mo parin siya kahit na hiwalay kayo ...Lucas  konti nalang ang oras na meron siya wag mo namang ipagkait yung hiling niya..."  nakita ko ang pagpikit niya siguro alam din niya ang sitwasyon ni Stacy Ngayon humigpit ang kapit niya sa mga kamay ko at tuluyang hinila ako para yakapin ramdam ko ang pagka-basa ng kanang balikat ko umiiyak siya Hindi ko alam kung pano ko papawiin ang sakit na nararamdaman niya ngayon....niyakap ko nalang siya ng mahigpit na mahigpit dahil Baka matagal bago ko nanaman siya mahahawakan at mayayakap ng ganito ..

......

"Mama... Hindi pow' ba sasama si papa"? Sabi ni Lucy habang inaayos ko ang mga damit namin nilingon ko siya at lumapit sa kinauupuan niya lumohod ako para magpantay kami hinaplos ko ang pisngi niya at ngumiti ..

"May importanteng gagawin si papa hmm... pero pag ok na babalik tayo dito...  "  ngumuso siya at parang nagiisip natawa ako at hinalikan siya sa pisngi bago balikan ang ginagawa ko...

Kahapon ng mag-usap Kami ay nakatanggap ng tawag si Lucas sa hospital kung saan naka confine si Stacy  isinugod daw siya sa emergency room dahil sa pananakit ng ulo brain cancer ang sakit ni Stacy  Kaya naman agad na umalis si Lucas at Hindi parin bumabalik hanggang ngayon....alam naman niya ang pasya kong Lumayo muna kaya naman kahit Wala siya ay aalis na Kami baka kasi mahirapan akong Umalis pag nandidito siya ...

"Sige po manang aalis napo Kami" sabi ko nasa sasakyan na ang mga gamit namin buhat ko si loki na Tulog si Lucy naman ay nakakapit sa kamay ko ...

"Hindi mo naba siya hihintayin manlang ?" Malungkot na Tanong ni manang Sally sa akin umiling ako at bahagyang ngumiti sa kanya ...

"Nagiwan po ako ng sulat sa kama niya at alam naman po niya nag Plano ko " sabi ko kita ko ang lungkot sa Mata ni manang pero ngumiti parin siya sa akin ...

"Napaka buti mo hija huwag kang mag-alala  May awa ang diyos at malalagpasan mo rin Lahat ng ito..."  sabi niya ngumiti ako sa kanya at tumago ... bago ako sumakay sa sasakyan ay muli Kong nilingon ang bahay tumulo ang luha ko at agad ko namang pinunasan  ...

Sa pangalawang pagkakataon ay muli akong Umalis sa lugar kung saan naiwang muli ang puso ko ..