Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşağıda ki yazıyı Louis'nin ölen sevdiģi Harry'ye yazdığını düşünerek okuyun... Devamı gelir belki böyle bölümlerin.
"On gün. Tam on gün oldu gökyüzüm. Sen gideli beni bırakalı koskoca on gün. Bana yıllar geçti gibi geliyor. Yüzünü unutmaktan korkuyorum. Teninin yumuşaklığını ince ve kırmızı dudaklarını.. Tadını çok seviyordum. Cennetten hiç meyve kopartıp yemedim fakat onlar kadar güzel olduğuna herşeyden çok emindim. Peki ya gözlerin? Her baktığımda içimde papatyaların yeşermesine neden olan o gözler beni çiçek bahçelerine sürüklüyordu bayım. Biliyor muydunuz hiç? Peki ya kokun dünya üzerinde içime çektiğim en güzel şey. Ah öyle bir sarıyordu ki içimi.. Oralara bir yerlere depolayıp sen gidince bile hissetmek istiyordum. Dünyanın en güzel yerlerinde dolaşmamı sağlayan o mükemmel şeydi kokun. İçime çekmem birkaç saniye fakat etkisi sonsuz olan kokun. Gözlerimin önünden asla gidemeyecek olan gülümsemen var bir de. Tüm gülümsemelerini toplayıp bir film haline çevirsem en güzel ödülleri toplardı. Ama bunu yapmazdım benim gözlerimden başka gözlerin seni görmesine hiç gerek yoktu. Seni çok kişi görüyor olsa bile benim için sadece ben görüyordum. Sen benim gözlerimde hapsolmuştun. Nerere baksam seni de görüyordum. Biliyor muydun? Ah benim güzel güneşim. Bilmene gerek yoktu ki. Ben seni sen bilesin diye değil kalbim aşkınla dolarak tüm bedenimden taşsın diye sevdim. Pişman olmadım hiç. Güzel sevgilim senin verdiğin acı bile ayrı güzeldi. Sen benim yaşadığım en güzel şey oldun. Şimdi sana mektup yazarken bile veda etmek zor gerçekte etmiş olmak kalbimi sızlatıyor her seferinde. Hayat dolu gözlerin hep benim gözlerimin hizasında güneşim. Yeniden sana mektup bırakacağım. Güzel bir şekilde uyu çünkü sen hep güzel uyurdun seni uyurken izlemek en göz alıcı manzarayı izlemekten farksızdı. Şimdi sonsuz uykunda yüzünü göremesemde toprak üzerinden bile seni izlerim. Geri döneceğim. "
