Neels Pov.
Έχουν περάσει σχεδόν δυο μέρες. Η Αλίνα δεν έχει πατήσει ούτε καν το πόδι της στο σχολειο. Είναι όλη τη μέρα στο κρεββάτι και κλαίει. Δεν μπορώ να την βλέπω έτσι. Και ειδικά όταν κλαίει άδικα. Αφού ο Σον είναι ζωντανός, όλο αυτό που γίνεται είναι μάταιο. Θέλω να της πω πως ο Σον είναι ζωντανός αλλά.. Δεν ξέρω πως θα αντιδράσει.. Εν το μεταξύ ο Σον δν έχει βγει από το νοσοκομείο. Κι αν της πω ότι είναι καλά και πάθει πάλι κάτι; Τι θα κάνει; Είναι αδερφή μου, την αγαπώ πολύ και δεν θέλω να την βλέπω σε αυτή τη κατάσταση.
Όταν μίλησα με τον Σον.. Μου είπε ο ίδιος να μην της πω τίποτα. Για τον λογο να μην συμβεί τίποτα χειρότερο.
Η ώρα είναι 9. Ο μητέρα πήγε τον Λουκά στο σχολείο κι εκείνη στην εταιρεία. Άρα είμαι μόνος μου στο σπίτι με την Αλίνα.. Δεν θα πάω να της μιλήσω.. Όχι ακόμα.. Να προετοιμαστω πρώτα, κι να βγει ο Σον από το νοσοκομείο.
Στο νοσοκομείο.
Shawn's Pov.
Είμαι καλύτερα. Οι γιατροί μου είπαν πως θα κάτσω μια μέρα να ξεκουραστώ, κι αύριο θα ειμαι ελεύθερος!! Επιτέλους θα μπορώ να πάω σπίτι.. Θα μπορώ να μιλήσω με την Αλίνα χωρίς κανένα εμπόδιο. Όλα τώρα θα είναι πιο εύκολα!
Όλα θα είναι τέλεια! Ξεχάσαμε κι τα παλιά με τον Νηλς και τώρα κάνουμε μια νέα αρχή.
Γκρ- Εεεε Σον;;
Σον- Ε; τι;;
Γκρ- Σου μιλάω τόση ώρα Δεν Με ακούς;;
Σον- Αχ συγγνώμη ρε Γκραντ απλώς, κάτι σκεφτόμουνα.. Εμ τι μου έλεγες;;
Γκρ- Ααα καλα άστο.
Σον- Πες μου ρε.. Αα Ναι ! Για την Κάθριν δεν μου έλεγες;
Γκρ- Καλα άστο θα στα πω άλλη φορά..
Σον- Οκευ...
Γκρ- Ουφ.. Εμμ Σον;; να σε ρωτήσω κάτι;
Σον- Ναι πες μου.
Γκρ- Το ζελεδακι σου θα το φας;;
Τον κοιτάζω με απορημένο ύφος.
Γκρ- Τι ρε Σον.. Όλη την ώρα εκεί παρατημένο φερτο εδώ να το αποτελειωσω.
Οχχ.. Τι τραβαω.... Θα περάσει πολύ δύσκολα η μέρα μου...
Τότε ακούω ένα θόρυβο στην πόρτα. Γυρνάω τον λαιμό μου προς τα εκεί για να δω ποιος είναι.
Σον- Νηλς;;
Γκρ- Νηλς!;
Λέει ξαφνιασμένος κι μπουκομενος.
Νηλς- Γεια σου Σον.. Ήρθα για να μιλήσουμε σχετικά με την Αλίνα.
Σον- Κάθησε Νηλς..
!Μετά από δυο μέρες!
Alina's Pov.
Όχι οχι δεν μπορεί να έχει γίνει αυτό πάλι!! Όχι δεν αντέχω άλλο! Δεν αντέχω!! Θέλω να πεθάνω!! Δεν μπορώ άλλο τη ζωή! Δεν έχει κανένα νόημα να ζω χωρίς τον άνθρωπο που αγαπώ..
Εδώ και μέρες είμαι ξαπλωμένη στο κρεββάτι. Δεν έχω σηκωθεί για τον οποιοδήποτε παραμικρό λόγο. Το μόνο που κάνω είναι να κλαίω. Να κλαίω και να σκέφτομαι τον Σον. Εγώ εγω εγω φταίω. Εγώ φταίω για όλα!!! Δεν το αντέχω άλλο. Θα αυτοκτονήσω!!
Σήμερα κιόλας! Οχ.. Άκουσα πόρτα. Ο Νηλς θα είναι. Το πρόσωπό μου είναι κρυμμένο στα μαξιλάρια και το σώμα μου καλυμμένο από το στρώμα.
Δεν ξέρω τι θα έδινα κι δν θα έδινα για να τον φέρω πίσω. Έστω και για να τον δω για λίγο. Η για νιώσω για ένα λεπτό τα χάδια του, τα φιλιά του..
Ακούω την πόρτα του δωματίου να ανοίγει.. Ο Νηλς θα είναι.. Ακούω τα βήματά του που γίνονται όλο κι πιο έντονα καθώς αισθάνομαι πως πλησιάζει κοντά μου. Νοιώθω ένα μικρό βαθουλωμα στο κρεββατι κι μετά γινεται λίγο πιο έντονο εφόσον κι ξαπλώνει σε αυτο.
Τότε βάζει το χέρι του γύρω μου κι έρχεται τόσο κοντά μου, σε σημειο να νοιώθω πολύ έντονα την ανάσα του. Νοιώθω τα χείλη του να πηγαίνουν στοκ λαιμό μου και να με φιλάει. Αυτά τα καυτά φιλιά.. Δεν το πιστεύω.. Τα ξέρω αυτά τα καυτοτατα φιλιά!!
Σηκώνομαι από το κρεββάτι για να τον αντικρίσω.
Αλι- ΣΟΝ!!!
