Νηλς- Σιγά καλε πως κάνεις έτσι; Τι έκανε ο άνθρωπος; Σαν αδερφή του σε βλέπει σιγά ρε. Γιατί τα παίρνεις;
Μου λέει χαλαρός.
Νηλς- Και αν δεν θες να πας σχολείο μαζί του μην πας σιγά βρε.
Αν πνιξεις τον αδερφό σου για ποσά χρόνια πας μέσα;; όχι θέλω να ξέρω!
Νηλς- Τι έπαθες καλε;
Αλι- Τίποτα απλώς σκέφτομαι για ποσά χρόνια θα πάω φυλακη αν πνίξω τον αδερφό μου.
Νηλς- Αααα δεν γίνεται κάτι έχεις εσυ. Δεν φταίει ο Καμερον έτσι;;
Τότε ξεφυσαω και θέλω πολύ να ανοίξω την πόρτα και να εξαφανιστώ.
Νηλς- Λοιπόν πάω να πω στον Καμερον να φύγει μονος του και θα παμε μαζί στο σχολείο και θα μιλήσουμε στο δρόμο, εντάξει;;
Τότε κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου κοιτάζοντας το πάτωμα..
Νηλς- Έλα δω βλε, ελα δω
Τότε με παίρνει μια μεγάλη αγκαλιά. Τότε με πιάνουν τα κλάματα, αλλά νιώθω ανακούφιση όταν βρίσκομαι στην αγκαλιά του αδερφού μου..
Σκούπισα τα δάκρυά μου πριν καν καταλάβει ότι κλαίω, και σηκώνεται για να πει στον Καμερον να φύγει.
Όταν πήγε μέσα ο Νηλς άκουσα να επιμένει να περιμένει ο Καμερον! Αχχ τον μισώ αυτόν τον άνθρωπο. Είναι ένας μαλακας και μισός! Οχ.. Κάτσε, το θα πω τώρα στον Νηλς; πωω.. Οχ ερχετε.
Νηλς- Ουφ.. Εντάξει έφυγε..
Αλι- Μμ ναι..
Τότε τον βλέπω να έρχετε προς το μέρος μου, να κάθετε δίπλα μου και να με κρατά σφικτά στη μέση.
Νηλς- Λοιπον, τι έχει γίνει; θες να μου πεις;;
Αλι- Εμμ δεν έχει γίνει κάτι..
Του λέω πολύ σιγανά.
Τότε ξυφησαει και με κοιτάζει ανιξερος στο τι να κάνει.
Νηλς- Αδερφούλα μου, γιατί δεν μου λες τι σε προβληματίζει;;
Αλι- Δεν ξέρω ρε Νηλς, δεν ξέρω..
Και τοτε τοποθετώ τα χέρια μου μπροστά από το πρόσωπό μου και αρχιζω τα κλάματα..
Νηλς- Αλινακι μου τι έπαθες;; έλα εδώ βλε έλα δω..
Και με ξαναπαίρνει στην αγκαλιά του..
Νηλς- Πες μου αγαπη μου τι έπαθες;; το συμβαίνει; σου έκανε κανείς κάτι;
Αλι- Σε παρακαλώ Νηλς.. Δεν θέλω να το συζητήσω..
Νηλς- Σου έκανε κάτι ο Σον;
Αλι- Δεν θέλω να το συζητήσω αυτό Νηλς σε παρακαλώ..
Λέω και αρχίζω πάλι τα κλάματα...
Νηλς- Εντάξει Αλινακι μου έλα μην κλαις αγαπη μου έλα ηρέμησε ελα..
Μου πε γλυκά και πήρε πάλι στη ζέστη του αγκαλιά.
Έχει αλλάξει υπερβολικά ο Σον, δεν καταλαβαίνω γιατί.. Γιατί γίνονται όλα αυτά..
Αλι- Εντάξει είμαι.
Του είπα κοιτάζοντας το πάτωμα και βγαίνοντας από την αγκαλια του.
Νηλς- Είσαι σίγουρα καλά ετσι;
Αλι- Ναι σου είπα.
Τότε ο Νηλς αναστέναξε και δάγκωνε τα χείλια του.
Για μισό λεπτό δεν μιλούσαμε.
Αλι- Απλώς δεν καταλαβαίνω πως γίνετε να αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη.
Νηλς- Τι εννοείς;
Αλι- Δεν ξερω.. Δεν μπορώ να εξηγήσω..
Νηλς- Αλινακι μου, θέλω να ξέρεις ότι μπορείς να μου τα λες όλα δεν χρειάζεται να με ντρέπεσαι..
Και του τα είπα όλα μα όλα. Καλά οχι πολλές λεπτομέρειες. Μην παθει και καρδιακό ο άνθρωπος.
Αλι- .....Και ναι..
Νηλς- Μμ μάλιστα.. Κοίτα δεν χρειάζεται να τον αποφεύγεις απλώς αντεδρασε λιγάκι αποτομα. Αχου μωλεε μεγάλωσε το αδερφουλινιι μουυ!
Μου πε καθως με τσίμπησε στο μάγουλο και μου δώσε ένα φιλάκι.
Αλι- Και δηλαδή στο σχολείο τι θα κανω;; το απόγευμα τι θα κάνω;;;
