Αλι- Αα εμ εντάξει.. Εμ λοιπόν πρέπει να φύγω.. Νηλς εμ θα σου στείλω μήνυμα.. Γεια σου Καμερον..
Καμ- Γεια σου μικρουλα μου.
Τότε σηκώνετε με αγκαλιάζει και με φιλά στο μάγουλο.
Μα καλά που βρήκε αυτό το θάρρος.
Παίρνω λοιπόν την τσάντα μου και φευγω για το παρκάκι να συναντήσω τον Σονουλι!
Μετά από 3 λεπτά.
Έφτασα λοιπόν στο παρκάκι μετά από κάτι λεπτά. Τώρα πρέπει να βρώ που είναι ο Σον. Μα καλά που είναι. Δεν τον βλέπω πουθενά..
Πηγαίνω λοιπόν στο συντριβάνι και κάθομαι γύρω. Κοιτάζω στο νερό την αντανάκλασή μου. Πωω είμαι σαν κοιμισμένη κουκουβάγια.
Μα καλά που είναι ο Σον! Όταν βγήκα με τον Νηλς ήταν 10 η ώρα. Και όταν έφυγα από το τραπέζι ήταν 11 ακριβός. Και τώρα είναι και μισι. Δεν το καταλαβαίνω..
Έτσι όπως κοίταζα το συντριβάνι, μου ήρθε μια ιδέα να ρίξω ένα κερμα κι να κάνω μια ευχή. Παρότι δεν πιστεύω σε αυτά, μιας και βαριέμαι ας κάνω μια.
Έκανα την ευχή, αλλά πιστεύω πως έχει ήδη βγει αλλά ελπίζω να συνεχίσει να υπάρχει και στο μέλλον. "Να συνεχίσω να ειμαι με τον Σον"
Ο οποίος πλάκα πλάκα δεν ξέρω που είναι.. Μα καλά τι έχει γίνει. Εν το μεταξύ το παρκακι έχει αδειάσει και δεν είναι κανένας εδώ. Έχω αρχίσει να προβληματίζομαι. Κοιτάζω το κινητό μου ψάχνοντας την συνομιλία με τον Σον. Μα καλά και ο ίδιος μου λέει πως σε 5 λεπτα θα είναι εδώ και έχει περάσει πολύ ώρα! Δεν το πιστεύω...
Θα με βαρέθηκε δεν εξηγείται αλλιώς. Μα και βέβαια έτσι είναι. Δεν με αγαπάει πια. Αυτό ηταν δηλαδή.. Ναι Αλίνα, μα καλά τι νόμιζες; Ότι θα σε αγαπούσε ποτέ κάποιος έτσι όπως είσαι; Δεν πας να κλειστεις σε κανα σπίτι να μην σε βλέπει και κανείς.
Δεν το πιστεύω...
Τότε φεύγουν κάποια δακρυα από το πρόσωπό μου.. Με τον αντίχειρα μου προσπαθώ να τα κρύψω, αλλά είναι μάταιο. Αλλά σιγά που είναι το πρόβλημα; Αφού ειμαι ολομοναχη στο παρκάκι. Βάζω το κινητό μου στην τσάντα και αφήνω την τσάντα μου λίγο πιο δίπλα μου. Εξακολουθούν να τρέχουν τα δάκρυά μου..
Τότε νοιώθω κάποια γρήγορα βήματα να τρέχουν και να γίνονται όλο και πιο έντονα. Και χωρίς να το καταλάβω, τυλίγονται γύρω μου.
Παναγία μου!!!! Βοήθεια!!
Προσπαθησα να τραβηχτω να το αποφύγω, αλλά έτσι όπως εγυρα το κορμί μου, γύρισε προς το συντριβάνι με αποτέλεσμα να πέσουμε στο σιντριβάνι. (~Μπλουμ~)
Χριστέ μου.
- Χαχχααχχα εισαι καλά;
Γυρνάω και ποιον να δω; Ο Σον. Τον κοιτάζω σαν βλάκας.
Σον- Χαχα.. Γιατί με κοιτάς έτσι;
Τότε βγαίνω από το συντριβάνι παίρνω την τσάντα μου και προσπαθώ να περπατήσω σε γρήγορους ρυθμούς.
Σον- Εεε Αλίνα περίμενε που πηγαίνεις;
Εγώ συνέχιζα να περπατάω σε γρήγορους ρυθμούς αλλά ο Σον με πρόλαβε.
Σον- Που πηγαίνεις;
Με ρώτησε καθώς γελουσε.
Αλι- Σπίτι μου.
Σον- Μα γιατί; Δεν είπαμε να παμε βόλτα μαζί;
Με ρώτησε χαμογελαστά
Αλι- Χα, έτσι είπαμε; Ε λοιπόν ξεειπαμε, Εγώ πάω σπίτι!
Σον- Εειιι εειι ειι περίμενε..
Μου είπε καθώς μπήκε μπροστά μου σταματώντας με κρατώντας με από τους ώμους.
Σον- Περίμενε τι επαθες; Συνεβει κάτι;
Αλι- Τίποτα ασε με να φύγω..
Σον- Όχι οχι πες μου τι επαθες;
Τότε χτυπούσα με το δεξι μου χέρι το πόδι μου και κουνουσα το κεφάλι μου. Όλα αυτά τα έκανα για να συγκρατηθω από το να μην κλάψω. Αλλά μάταιο.. Άρχιζαν τα πρώτα δακρυα να πέφτουν και προσπαθούσα να κοιτάζω κάτω.
Σον- Αλίνα μουτι, τι επαθες μωρο μου; τι έγινε; Οο έλα εδώ. Έλα ψυχή μου έλα ηρέμησε έλα ..
Τότε με παίρνει μια αγκαλια. Μια από αυτές τις όμορφες ζεστές του αγκαλιές.. Συνεχίζω να κλαίω στην αγκαλιά του αλλά ταυτόχρονα νοιώθω κι ανακούφιση..
Αλι- Δεν με αγαπάς πια.. ε;
Τον ρώτησα σιγανά μέσα από τα δάκρυά μου.
Σον- Τι πράγμα;; τι είναι αυτά που μου λες Αλίνα μου; Πως σου ήρθε αυτό;
Αλι- Δηλαδή με αγαπας...;
Τον ρώτησα δακρυζοντας.
Σον- Αλίνα μου, εισαι η ζωή μου. Χωρίς εσένα δεν υπάρχω.
Αλι- τοτ..τοτε..γιατί δεν ηρθες...
Σον- Ήθελα να σου ετοιμάσω μια έκπληξη..
Τότε έσκυψα το κεφάλι...
Σον- Οοο... Έλα αγάπη μου έλα.. Συγγνώμη επρεπε να σου στείλω μήνυμα έλα συγγνωμη μωρο μου συγγνωμη..
Τότε μου δίνει ένα γλυκό φιλι! Ανταπεδωσα αμέσως σε αυτό. Δεν με ένοιαξε καν οποίος και να μας εβλεπε απλά με ένοιαζε να ήμουν μαζί του.
Εκείνη τη στιγμή ο Σον, διακόπτοντας το φιλι μας μου είπε..
Σον- Έλα παμε τώρα λίγο στο σπίτι μου γιατί έχουμε βραχεί λιγάκι..
Μου πε καθώς γελούσε.. Συμφώνησα μαζί του και προχωρήσαμε να παμε σπίτι του.
