Την επόμενη μέρα ο Χάρυ έφυγε από το σπίτι νωρίς νωρίς. Άφησε την Αλίνα κλειδωμένη στο υπόγειο για να μην την πειράξει ο Κάμερον, ο οποίος κοιμόταν.
Έφτασε κοντά σε ένα αστυνομικό τμήμα και μπήκε μέσα.
Η Αλίνα είναι ξαπλωμένη στο μικρό στρώμα ενώ προσπαθεί να ηρεμήσει.
Ακούγονται βήματα από τον πάνω όροφο να κατεβαίνουν προς το υπόγειο.
Κάποιος προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα αλλά δεν τα καταφέρνει. Η Αλίνα νιώθει πολύ αδύναμη για να δώσει σημασία και κλείνει τα μάτια της.
Ο Κάμερον κοπανάει την πόρτα και ανεβαίνει στον πάνω όροφο καθώς μονολογεί. <<Αυτός ο ηλίθιος! Πήρε τα κλειδιά μαζί του! Θα γυρίσει δεν θα γυρίσει!;>>
Μετά από δύο ώρες
Ο Κάμερον είναι έξω φρενών με τον Χάρυ. << Που στο διάολο έχει πάει!;>>
Ο Χάρυ ανοίγει την πόρτα και χαιρετά ανυποψίαστα τον Κάμερον.
Καμ- Δεν μου λες! Που ήσουν τόσες ώρες;
Χάρυ- Είσαι σοβαρός τώρα; Δεν είμαι εγώ αυτός που πρέπει να μείνει κλειδωμένος.
Καμ- Μην παίζεις μαζί μου Χαρούλη!
Τον απειλεί καθώς τον σπρώχνει στον τοίχο. Ο Χάρυ τον απωθεί και δεν του δίνει καμία σημασία. Προχωράει λίγο και κάθεται στον καναπέ.
Καμ- Α και δεν μου είπες; Που ήσουν;
Ο Χάρυ του απαντά αγανακτισμένα.
Χάρυ- Είχα πάει να συναντήσω μια φίλη.
Καμ- Φίλη; Τι φίλη; Έχεις εσύ φίλη;
Τον ρώτησε ειρωνικά.
Χάρυ- Ναι έχω. Υπάρχει πρόβλημα;
Καμ- Πρόβλημα; Κανένα. Να απλώς σκέφτομαι έχουμε ολόκληρο θηλυκό κάτω και πας να βρεις άλλη;
Τον ρωτά καθώς γελά.
Χάρυ- Τρελός είμαι; Αφού εκείνη είναι δικιά σου. Δεν θέλω να μπλέκομαι.
Καμ- Αα έτσι ε;
Ο Χαρυ συμφωνεί μαζί του και κοιτάζει αλλού. Ο Καμ κάνει τριγύρω του μια βόλτα και γυρνά απότομα στον Χάρυ αρχίζοντας να του φωνάζει.
Καμ- Και τότε γιατί πήρες τα κλειδιά μαζί σου!;! Δεν είσαι εσύ το αφεντικό αλλά εγώ! Δεν είναι δικιά σου! Αλλά δικιά μου! Δικιά μου επιχείρηση και δικό μου το κορίτσι!
Ο Χάρυ σηκώνεται χωρίς καμία ταραχή και του λέει.
Χάρυ- Μάλιστα αφεντικό.
