Timber

Chapter 5

  .
Parang nakikiramay din ang kalangitan sa huling pamamaalam nila kay aling marta.
.
.
Kasing dilim nito ang nilalaman ng dib dib ni Timber
.
.
Tila ba naubusan na nang luha si Timber
.
Kaya nakatayo nalang ito na may suot na itm na salamin
.
Kinapitan siya ni Alfred sa balikat bago ito umalis
.
Isa isa naring nag si alisan ang mga naroon.
.
Ang tanging naiwan nalang ay sina Sarah at Timber
.
Nanatiling tahimik lang si Timber at walang kibo.
.
Mamaya may lumapit na lalake
.
Tumabi ito kay Timber
.
Pinag masdan ang lupang pinag tabunan kay aling marta
.
.
Nilingon ito si Sarah
.
"Mukhang bago lang ito dito ah, kilala kaya siya ni aling Marta." Bulong ni Sarah sa sarili.
.
Bagamat madilim ang salamin ni Timber
.
Nakita niya ang pag daloy ng luha ng matandang lalake sa baba mula sa pisngi
.
At pumatak sa lupa
.
"Patawad Marta" mahinang sabit ng matandang lalake
" Nahuli ako" pahabol nito.
.
Sumagi ang mga katagang iyon sa kanyang teynga.
.
Naitaas nito ang kanyang ulo
.
At dahan dahang lumingon sa Matandang lalake
.
Ngayon lang niya ito nakita kaya hindi niya malaman kung sino siya
.
Hindi katangkaran
.
Sa kulay ng buhok niya
.
Malamang hindi ito nalalayo sa edad ni Aling marta.
.
.
"Sino ba siya at bakit siya nandirito" mga tanong sa isip ni Timber.
.
Ibubuka na sana niya ang bibig niya para kausapin ito.
.
Pero hindi pa siya handang makipag usap sa mga tao.
.
Tunalikod nalang ito at umuwi nalang ng bahay
.
Sinamahan siya ni Sarah.
.
.
Pilit na nag papakatatag si Timber sa loob ng bahay nila.
.
Nakaupo ito sa mahabang upuan nila
.
Nakatuon ang mga siko sa kanyang hita at nakatakit ang mga palad niya sa kanyang mukha.
.
.
"Timber halika nga dito" isang guni guning boses ni aling marta na narinig ni Timber
.
Inilabas niya ang kanyang mga mata sa kanyang palad
At hinanap ang bosea ng ina
.
"Teka Timber mamaya ka tumakbo pupunasan ko muna ang likod mo" parang nakikita niya ang sarili niya noong bata pa siya kasama ang mama niya.
.
Hindi na napigilan ni Timber ang pag buhos ng luha niya na akala niya ay ubos na.
.
Napatungo ito at humagulgul.
.
Humiga ito sa mahabang upuan
.
Patagilid
.
Nakabaluktot ang mga tuhod.
.
At nakalagay ang mga kamay sa kanyang batok
.
Panay ang hagulgul niya
.
Sa sobrang pag buhos ng luha niya parang napapauga pa ito.
.
"Uhuhuhu huhuh"
.
"MAMAHHHH" napasigaw ito ng malakas na umalingawngaw sa buong paligid.
.
Nag patuloy siya sa pag iyak hanggang sa nakatulog na ito.
.
.
Kinabukasan..
.
Ginising siya ng isang katok sa pinto
.
Tok! Tok!
.
Naalimpungat ito pero hindi niya pinansin ang kumakatok
.
Sa halip pimihit ito patalikod sa hinihigaan niyang mahabang upuan
.
Tok! Tok!
.
Muli itong kumatok sa pag kakataong ito mas malakas na ito kesa sa nauna.
.
Naingayan na si timber kaya bunangon na ito
.
Umupo muna ito na nakakunot ang ulo at pahikab hikab pa
.
Tok!tok!
" sandali" matamlay na sagot ni Timber
.
Nanatili siya sa pag kakaupo tila ayaw pa niyang tumanggap ng bisita.
.
Napatingin siya sa pinto
.
Napakamot ito at tumayo
.
Pa hikab hikab itong lumapit sa pinto.
.
Ng buksab niya ang pinto
.
.
Nagising siya bigla
.
Napadilat ang kanyang mga mata at napanganga ni bahagya
"I-Ikaw yong nasa libing kahapon ah"
.
.
"Oo Timber" sagot ng matandang lalake
.
"Ako nga" dag dag nito.