Stephanie's POV
Nang magising ako na patingin ako sa orasan na nasa ibabaw ng side table ko.
O____O
Sheeet!!! Malalate na ko! Agad akong tumayo at pumunta sa banyo.
Aish!!! First Day of school absent ako?! Asar!
Wala pang 15 minutes tapos na kong maligo at nag-ayos na ko ng sarili. Syempre kaylangan maganda ang lola niyo noh. Inilugay ko na lang ang buhok ko dahil straight naman toh eh. FYI readers virgin pa ang hair ko hindi pa nga nakatikim ng rebond yan eh. Pulbo lang ang nilagay ko sa mukha ko,dahil masyado na kong maganda para magpaganda pa.
Agad kong kinuha yung gamit ko at lumabas na ng kwarto. Paglabas ko agad ko namang nakita si Yaya sa kusina at agad niya rin naman akong na pansin.
"Steph,bakit tinanghali ka na ng gising?"sabi ni Yaya Leila katulong namin siya simula nung bata pa ako tinuring na rin namin siyang parang parte na ng pamilya namin
"Napasarap po kasi yung tulog ko eh. Si Mama po ba nasaan?"tanong ko kay Yaya Leila
"Naku,kakaalis lang may pupuntahan daw siya eh."
"Uhhhmm ganun po ba? Uhmm....Yaya hindi na po ako kakain malalate na rin po kasi ako eh"
"Ahh,sige mag-iingat ka!" narinig kong sigaw ni Yaya mula sa kusina.
Agad akong lumabas ng bahay at sumakay sa aking napakagandang red car at agad kong inistart yung sasakyan at nagdive na ko papuntang school.
Ako nga pala si Stephanie Beatriss Lee, 17 year old getting a course of Bussiness Administration at Stanford University. Only child lang ako. Base sa name ko halata namang half korean at haih filipino ko. My parents are working at are own company sa Korea. My dad was in Korea and my mom is with me for now in the Philippines gusto niya daw kasing umuwi sa hometown niya.
Lumaki ako sa England dahil sa kagustuhan ni mama na dun ako mag-aral ayaw niya kasi sa Korea eh. Me and mom comeback here kasi gusto na namin umuwi dahil 12 years na kaming nandun my dad is the one who always visits us in England sa katunayan kakauwi lang naamin last month.
One more thing kaya ko gustong umuwi kasi gusto ko ding makita yung kababata ko noon pero ang mahirap is hindi ko na maalala yung name at yung lugar kung nasan na siya I don't know kung naaalala niya pa ko pero I hope na hindi niya ko nakalimutan. 11 years na din kasi ang nakaraan nung huli ko siyang makita.
Nang makarating ako sa Stanford University agad kong pinark ang sasakyan ko at bumaba na kaagad dala ang gamit ko.
Nang naglalakad ako sa hallway ng school at napansin kong sobrang laki at ganda nito aaminin ko hindi man nito kasing ganda ng school ko sa England pero hindi ko inaasahang mas maganda pa pala toh kisa sa inaasahan ko.
At yung mga babae ang kakapal ng make-up dinaig pa yung mga clown sa isang birthday party if I know puro plastic surgery yang mukha niyo pano ko ba naman hindi malalaman eh sa mga babaeng naririnig kong nag-uusap dahil gagaya daw sila sa mga babaeng nagpapasurgery para daw mapansin sila ni Papa/Prince Drake nila.
Maya-maya pa may narinig akong nagsisigawang mga babaeng clown na nasapaligid
(A/N: Clown ang tawag ni Steph sa mga studyanteng babae na makapal ang make-up sa Stanford University)
"Sheeeeet!! Ang gwapo ni Papa Drake"
"Aaaaaahhhhh!! Papalapit satin si Prince Drake!!"
"I love you Papa Drake/Prince Drake!!!"
Grabe ha? Makasigaw akala mo wala ng bukas! End of the world na ba readers? Sorry ah di ako na informed eh.
BINABASA MO ANG
The Long Lost Love (ON-GOING)
Teen FictionSiya si Stephanie Beatriss Lee ang taong mahal na mahal ang kanyang kababata Pero pano kung paghiwalayin sila ng tadhana? Muli ba silang pagtatagpuin ng tadhana at maaalala pa kaya nila ang nakaraan nila at muling maiinlove sa isa't-isa o sisirain n...
