Epilogue [ translation version story of iridescents ]

Not Moving On

Ilang week nung namatay si Nick.

Namimiss ko talaga siya. Ang ngiti niya, ang tawa niya, tuwing yung salamin niya nahuhulog at napupunta sa bridge ng kanyang ilong at tinignan ako, at siyempre, ang ewan na knock knock jokes niya.

Sa tingin ko mas namimiss ko yun.

Si Savannah nasasabi ang pangalan ni Nick, pero hindi yun ang issue. Sinabi niya yun sa pagsabi niya ng pangalan ko, mas mabilis at mas madali.

During gym, nag jogging siya papunta sa akin at sinabi sa akin na gusto niya ang lalaki na pangalan Dylan.

Sinampal ko siya sa mukha and umalis na.

Ang bilis naman niya makalimutan si Nick? Yun ang pinaka importanteng tao sa akin, at hindi ko kaya na bitawan siya.

Sa tingin ko hindi mangyayari ang pagbitaw ko sa kanya.