Love Baek ✔

♡ 2 Baekyeol

"Huh?"Chanyeol, duyduklarına inanamıyordu. Bu üç öğrenci ne saçmalıyordu böyle?

"Bir gün önce bizden sipariş ettiğin Baekhyun, bu değil mi?" Yixing, ellerini cebine koydu ve yanındaki Suho ve Luhan'a baktı. "Onu biz yaptık."

"NE?"

"Ama kedi kulakları fetişin ya da erkekleri beğendiğini bilmiyordum, Bay Park."

"Yok zaten!" Reddetti. "Resim kıza aitti, değil mi?"Karşısındaki gençler gülmeye başladıklarında, Chanyeol daha çok sinirlendi. "Bu dolandırıcılık. Beni soydun! Onu iade ediyorum yani paramı geri ver!"

Yixing sol elini cebinden çıkardı ve havada salladı. "Lütfen, kaba davranmaya gerek yok. Orada ürünlerin resimlerden farklı olabileceği yazıyordu." Chanyeol'un suratının sinirden kızarmasına bakarak "Ve sen onu çoktan kullandın, değil mi?"dedi.

"Kullanmadım!"

Yixing, sesli nefes verdi ve etrafta gezdirdiği bakışlarını önünde hala kızgınlıkla ona bakan Chanyeol'e çevirdi. "Öyle ya da böyle, korkarım ki onu geri alamayız."

Luhan, sağ eliyle Chanyeol'un çenesini okşadı. "Ama bizimle biraz iş birliği yapmanızı istiyoruz, Bay Park."

Chanyeol, çenesindeki eli sertçe itti ve arkasını dönerek oradan uzaklaştı. "Etrafımda dolaşmayın! Sizinle işbirliği yapmayacağım çocuklar."

"Öyle mi?" Diye söze daldı Suho.

"Bay Park, sözünden dışarı çıkarsan başına ne geleceğini bilmiyorsun değil mi?" Yixing'in söyledikleri, Chanyeol'u olduğu yerde durdurmuştu.

Chanyeol, sinirli bir şekilde kafasına arkaya çevirdi. "Beni tehdit mi ediyorsun?"

"Tabi ki hayır." Yixing'in dudakları yana kıvrıldı. Üç öğrenci oradan uzaklaşmadan önce son söyledikleri "İkinci kattaki laboratuvarda robot araştıracağız. Fikrini değiştirirsen bir ara gel ve bizi gör." oldu.

♡♡♡

Chanyeol, yerdeki masanın yanına oturdu, ellerini saçlarına geçirerek kafasını eğdi. Ne yapacağını bilmiyordu. Bugünkü çocukların dedikleri aklına geldikçe deli oluyordu, onu böyle çıkılmaz yola soktukları için kızıyordu.

Baekhyun, masanın diğer yanına yere oturdu. Chanyeol'daki tedirgin havayı eve girdiği an hissetmişti. Ona bir şey sormaya ürküyordu. Çünkü zıt tarafına denk gelirse onu evden atardı-ki atmak için zaman kolladığı kesindi- ve Baekhyun ilk sahibinden ayrılmak istemiyordu. Çünkü bir dahakine onu kimse almazsa ya parçalara ayrılırdı ya da hafızası değişirdi ama o, Chanyeol'u unutmak istemiyordu.

En sonunda cesaretini toplayarak kısık sesiyle ona seslendi. "Sorun ne, Chanyeol?" Baekhyun ellerini birleştirip bacaklarını arasına koydu. Ve siyah uzun tüyleri olan kuyruğu yerdeydi. Baekhyun ilk defa kuyruğunu sallamaya çekiniyordu. Chanyeol'den cevap alamayınca "Kötü bir şey mi oldu? " diyerek tekrar konuştu.

Chanyeol'e oyuncak bebek, erkek halinde gelmişti. Ayrıca onu becermeye çalışmıştı -karşı çıkmasına rağmen- Ve öğrencileri onu, bunu ortalığa yaymakla tehdit ediyordu. Tam bir felaket diye düşündü Chanyeol!

"Kapa çeneni! Ve etrafımdan uzaklaş." Diyerek kedi çocuğa bağırdı.

Baekhyun, sulanan gözlerine inat, kaşlarını çattı. "Pekala iyi modundasın." Chanyeol tekrar aynı pozisyona gelerek dirseklerini masaya yasladı. Ve hala onu kırabilir olduğunu farketti.

Eğer onu görmezlikten gelip diğer çöplerle dışarı atsaydım kimse bu konuyu bilmecekti .O zaman bu tehtitler hakkında endişelenmezdim! Ya da kafasını hedefleseydim bir kerede olsa düzgün vursaydım... diye düşündü.