TAEHYUNG OC STORY - ŞAİR. ✔

-Arkadaş mıyız?

Taehyung'un gelmesini bekliyordum. Güzel bir sofra hazırlamıştım. Yemekleri ev yemekleri yapan bir yerlerden sipariş etmiştim ama Taehyung'un bu gerçeği bilmesine gerek var mıydı?

Sonuçta masaya örtü koymuştum, tabak çatal bardak gibi ihtiyaçları taşımıştım.  Bunlar önemli şeylerdi!

Asırlardan sonra ona yardım eden, onun için bir şeyler yapan birisi vardı. Öğretmenimin onu görmezden geldiğini söylemişti.  Ruhlardan, mezarlık ve ölü gibi şeylerden korkan ben için hızlı bir kabulleniş ve yardım ediş olmuştu.

Taehyung'un kapıyı çalmasını bekliyordum!

Bir dakika kapı?

Bir hayaletin kapıdan geleceğini düşünecek kadar delirmiştim gerçekten de. Kendi halime gülümsedim.. Sahi, Taehyung'un karşısına hep şu dağınık saçlarım ve pijamalarımla çıkıyordum. 

-

Masayı toplamamış ama yatmaya odama gitmiştim. Tae sanırım bu akşam gelmeyecekti. Masayı toplamamıştım çünkü geldiğinde yemek yemek isteyebilirdi.

-

Uykumun en tatlı yerinde birisi sırtıma dokunuyordu. Sahi teknolojik rüyalar bile görebiliyordum artık. Bu kadar gerçekçi olmasının başka sebebi yoktu. Ayrıca, komik ama sanki dokunuşları Tae'nin gibiydi. Bir dakika bu rüya değildi!

Aniden yataktan kalktığımda; Tae'nin ellerini, kollarında bağladığını ve sorgularcasına bana baktığını görmüştüm.

'' Bana yemek hazırlamışsın ''

'' Evet, sana yemek hazırladım. ''

Yüzünün bu kadar kötü görünmesi beni iyi hissettirmiyordu. Neden kötü bir şey yapıyor gibi hissetmiştim?

'' Bana neden iyi davranıyorsun? ''

'' Tanıdığım bir insana neden kötü davranayım? ''

Tavrı beni sorguluyor gibiydi ve ben sorgulanmaktan, hesap vermekten nefret ederdim.

'' Sorun şu ki ben bir hayaletim! ''

Tae, avazı çıktığı kadar bağırdığında hala sorunun ne olduğunu anlayamamıştım.

'' İçeride oturup konuşalım mı? İyi değil gibisin, bir şey mi oldu? ''

'' Bana neden iyi davranıyorsun, bir sebebi olmalı! ''

'' Tae, yaşadıkların kötü şeylermiş. İnsanlara güvenmemeni anlayabiliyorum. Haklısın, diğer yaşadıklarını anlayamam senin gibi hissedemem...Ama kötülük yapmak için bir sebebim yok. Bana ilk zamanlar çok yalnız olduğunu söylediğinde, yaşadıklarını kalbimde derinden hissettiğim için seninle arkadaş olmak istedim. Başka sebebi yok ''

Masaya oturmuştuk.

Karnım çok açtı ama yemek yiyemiyordum bile. Tae'nin davranışlarına kızmam gerekirken daha çok acı çekiyordum. İyiliklerden korkacak kadar incitmişlerdi onu.

'' Aslında, bu zamanda yaşamalıymışım.. İnsanlar şimdi erkek çiftleri destekliyor bile. O zaman işkence ile yakarak öldürmeyi seçmişlerdi. O gün, Tanrıdan nefret ettim. Beni, o yaratmıştı. Günah ise o şekilde yaratmamalıydı... Kötüyse, kötüyü ortadan kaldırmalıydı. Belki de Tanrı'ya o kadar isyan ettiğim için beni yanına bile almak istemedi. Şu halime bak, nerede olduğum ve ne olduğum belli değil. Senin de neden bana ilk gördüğümde parlak göründüğünü anlayamıyorum. ''

'' Arkadaşın olacak, acını dindirecek kişiydim belki de ''

Gülümsemeye çalışmıştım. Tae de bu geceki gelişinden beri ilk kez gülüyordu.