Kanlı Koza ღRAFLARDAღ

⦓ Kanlı Koza | 2 ⦔

-2-

23 Temmuz 2014 Çarşamba

-ESİN'İN GÜNLÜĞÜ-

Genç bir kızın günlüğü, onun gizli tünellerin arasına sıkışmış özel dünyasıdır, mahremiyetidir. Bazen pusulasıdır onun, bazense iç hesaplaşması. Küçüklüğümden beri yazmayı çok severim. Günlük yazma alışkanlığım da ortaokuldan gelir. Günlük yazarken sanki karşınızda biri varmış da, onunla konuşurmuşsunuz gibi yazarsınız. Aslında karşısında konuştuğunuz kişi yine kendinizsinizdir. Çünkü hayatta insanı en ağır eleştiren yine kişinin kendisi olur. Bunu niye böyle yaptın, keşke şöyle yapmasaydın, oraya gitmeseydin, onunla konuşmasaydın, şuna şöyle demeseydin...

Keşkelerimiz o kadar çok ki hayatta, hepsini toplasak belki koca bir dünya eder. Gökyüzündeki yıldızlar kadar çok keşkelerimiz var aslında. Hepsini bir kenara itsek de bu gerçekten kaçamayız.

Benim de çok keşkelerim var, olacak da. İnsan hata yapmadan olgunlaşamaz, pişemez. Deneyip yanılacak ki hayatın tadına varabilsin, yaşadıklarından ders çıkarıp yoluna daha güçlü, daha dik devam edebilsin. Kendine yetebilmeyi öğrensin, kimseden yardım beklemesin. Dizleri kanadığında annesine koşmayı bıraksın, ruhu kanadığında yara bandı benliğindeki saklı duran gücü olsun. İnansın, başarsın, yapsın.

Ben inandım. Çok güzel şeyler yapabileceğime, aileme layık bir evlat olabileceğime, istediğim meslek için güzel bir üniversite kazanabileceğime, başarabileceğime inandım. Ve bugün başardım. Çalışmalarımın meyvesini bugün topladım. Her zaman kendime inancım tamdı. Çok uğraştım, didindim. Gecem gündüzüme karıştı ama başardım işte.

Boğaziçi Üniversitesi Veterinerlik bölümünü kazandım. Rüya gibi. Bu gördüğüm en güzel rüyalarımdan bile daha muhteşem bir duygu. Ailemin gözlerindeki mutluluk ve gurur beni en mutlu eden şey. Onların bana sevgisi ve güveni olmasaydı hiçbir şeyi başaramazdım. Onlara çok şey borçluyum. Ailemi daha da mutlu edeceğim, bu bölümü bitirip istediğim mesleği yapacağım.

Yeni hayatıma yeni günlüğümle başlamak istedim. Artık bir yetişkin oluyorum. Gerçek hayata adım atıyorum. Bu yolda korktuğum şeyler de olacak, üzüldüğüm şeyler de. Ama asla pes etmeyeceğim.

Çünkü biliyorum ki, yağmur yağmadan gökkuşağını göremezsin.

Esin