EFENDİ

Neydi bu gürültülü sessizlik bilinmiyordu. Sanki yer altından gökyüzüne fırlayan, kulakları tırmalayan bir uğultu vardı. Koridordan ürkek adımlar geçiyor, fısıltılar o anda kayboluyordu. Siyah takımlı adamlar silahlarını temizliyor ve etrafı sürekli kontrol ediyorlardı. Koridor ve odalar sanki mimari bir harikaydı bu kadar karaltının içerisinde düzenli ve şekilli dizaynlar gözleri boyuyordu. Fakat yinede bu karaltıyı yok edemeyecek renklere sahipti her şey. Tek bir renk vardı diğer gelen iki renk ise bu karartıyı kapatmaya yetmiyordu ve yetmeyecekti.. Neydi bu karmaşa ? Hayır bahsettiğimiz renklerin karmaşası veya mimari düzen değil. Bu kadar kirli bir birikimin içerisinde çalan o şarkı neydi ? Hayır buna şarkı diyemeyiz bu çok başka bir şeydi. İnsanı dinlendiren bir ritme sahipti ve daha önce hiç duyulmamış bir sesti bu. Ne televizyonda ne de şarkı sitelerinde. Bu sözler, ritimler çayın dumanın yukarıya doğru çıkışı gibiydi yavaş yavaş çıkıyor ve dinlemesi bile huzur veriyordu. 

Müzik kesildi, herkes ayağa kalktı. 

Şimdi tek bir yön vardı gözlerin takip ettiği, tek bir nokta. Herkes oraya doğru gitmeye başladı özenle dizayn edilmiş kapı önce çalındı ardından içeri girildi ve kapı kapatıldı. Koridor bomboştu şuan sessizlik hakimdi sanki her yere. 

Az sonra dış kapı açıldı ve içeriye uzun boylu hafif kirli sakalları olan birisi girdi. Saçları hafif uzun ve dalgalıydı gözleri normaldi fakat bakışları derindi. Siyah pantolonuna ellerini sokmuş az önceki kapıya bakıyordu. Gergindi ve alnında ter izleri vardı. Teni  buğday rengine kaçıyordu. İnsanı kendisine çeken bir cazibesi vardı. Derin bir nefes aldı ardından kapıya doğru yürümeye başladı, kapıyı iki kez tıklattı ve ardından içeri girdi. Kapı açılır açılmaz koridora duman kokusu yayılmaya başladı. 

''Gel.'' dedi kesik bir ses. 

Az önceki adam koltuğunda oturan adama doğru yürümeye başladı. Ellerini önünde birleştirmişti. Adam, yaşlı adama saygı duyuyordu. 

''Artık yaşlandım.'' dedi sigarasını içine çekerek birkaç saniye sonra kocaman bir duman üfledi. Adam anladığını belli edercesine başını salladı. Birkaç dakika sessizlik oluştu ve ardından yaşlı adam tekrar sigarasını içine çekti. 

''Ne yapacağını biliyorsun değil mi?''

''Biliyorum efendi.'' dedi adam. 

Yaşlı adam son keyif sigarasını çektikten sonra ayağa kalktı herkes önünde eğildi. Ardından yaşlı adam dışarı çıktı ve adam az önceki görkemli koltuğa baktı. Biraz sonra, o koltuğa doğru ilerledi ve oturdu. Koltuğa oturur oturmaz bakışlar, duruş sanki her şey yok olmuştu. Siyah takımlı adamlar koltukta oturan adamın karşısına geçtiler ve ''efendi'' diyerek eğildiler.

Adam sağ elini yukarı kaldırana kadar.. 

Şimdi odada yine o keman sesi vardı..