The Depressed Daughter

Chapter 8:

Mia P.O.V

Nandito ako sa lumang pinto sa dati ko noong bahay kasama ang mga anak ko noon

Bumuntong ako pero kinakabahan ako,alam kong hindi madali na mapatawad nila ako pero nandito ako para magpaliwanag sa kanila,kung sana alam lang nila ang rason ko sa paglisan ko sa kanila sa 5 limang taon

Sa aking paiisip ay bigla nabangga ako ng batang lalaki

"Aigo!!!!" Narinig kong tili ng bata,napatingin ako sa batang babae,para siya ang little version ng anak Kong si kianna

"Ale,bakit po kayo narito?nawawala po yata kayo"sabi ng batang babae kaya naman yumuko ako upang magkasing tangkad kami

Lumapit ang batang lalaki rito at may ibinulong " Chil?kamukha niya si Lola noh?" Hindi ko man masyado narinig pero maliwanag na narinig ko ang salitang Lola sa kanila

Humagikgik ang batang babae "Hindi Gil,kasi Mayaman siya" sabi ng batang babae kaya naman nagtataka ako sa kanila pag uusap,napakatalino kasi ng mga ito

"Gil,Chil!Tara na kain na tayo apo"

I was shocked and realization hit me!Boses yon ni Antonette,naramdaman Kong umagos ang luha

I was regretting leaving him,pero napamahal ako Kay Luhan ang kanyang Kapatid masyado akong nabulag noon,pero pinagsisihan ko ngayon

Nakita ko si Antonette na paika ikang naglalakad ngunit natigilan ito ng makita ako nabigla marahil na nakita ako,para itong nakakita ng multo

"A-anton" nababasag ang boses ko habang sinasabi ang kanyang pangalan,Hindi siya makapagsalita
Dahil narin siguro sa pagkabigla ng bibig niya "Marianna?" Tanong niya ng diritso at parang lumulunok

"Anton" lalapitan ko na sana siya kasu umatras siya at hinawakan ang dalawang bata at inilayo sa akin "anong ginagawa mo dito Marianna!" Sabi nito at sa tinig na galit

Bumuka lang ang bibig niya "nandito ako para makita kayo" mahina at nagsusumamong tinig iyon

"Sa loob ng limang taon ngayong mo lang balak talagang pumunta rito!" Galit at singhal na sabi nito

"Lolo anong nangyayari po?"

Napatingin ako sa mga bata "kaninong anak sila A-Anton?" Bakas sa tinig ko ang sakit na Hindi ko manlang nalaman na nagkaapo pala ako

Ngunit imbes na sagutin niya ako "Gil,Chil pumunta kayo sa kwarto!" Nagaatubiling silang tumango at agad agad na tumakbo papuntang bahay

"A-Anton?pa-patawarin mo ako!" Umiiyak akong lumuhod sa kanya,sana mapatawad mo ako sa ginawa kong kasalanan"alam Kong Mali ako sa pag iwan ko sa inyo patawarin mo ako"hinawakan ko ang kamay niya at naramdaman Kong nanginginig iyon

"Tumayo ka Mariana!" Naguutos na sabi nito,umiling ako at pinupunasan ang mga luha na lumalabas sa aking mata "Hindi ka dapat sa akin huminge ng tawad kong hindi sa mga anak natin" punong puno ng hinanakit ang kanyang mga mata at boses nang sinulyapan ko ito

"Maraming nangyari na Hindi mo alam nung wala ka,sa Tingin mo ba madali lang na patawarin ka?" Lumuluhang sabi nito "Sana kung Hindi mo ginawa iyon Hindi na sana naghihirap at nasasaktan ang mga anak natin ngayon,alam mo bang wala na si Ytch"

"S-si Ytch?anong nangyari sa-sa kanya?" Parang kinakabahan ako sa tanong ko sa kanya

"Patay na siya isang taon nang makalipas"

Gumuho ang mundo ko,Humagulgul ako ng Humagolgol,naninikip ang dibdib,bakit Hindi ko nalaman na namatay ang anak Kong si Ytch?bakit?napakawalang kwenta Kong ina,sana ako nalang,sana ako nalang ang nawala Hindi na sana ang anak ko

"Bakit hindi ko alam?" Tanong ko at humihikbi Hindi ko alintana na nakayuko ako at nakadapa

"Hindi mo malalaman dahil wala na kaming komunikasyon sa iyo"

Lalo akong tinutusok ng kutsilyo sa aking puso dahil hindi ko manlang nalaman na namatay ang anak ko,hindi ko pa siya nadalaw at higit sa lahat hindi ko na talaga siya kailan man makikita

Nasa kwarto ako ni Ytch at pinagmasdan ang mga huling kuha ni Ytch nung buhay pa siya

"Napakabata mo pa anak,bakit agad kang kinuha sa akin ng Hindi ko pa alam" Sabay yakap ng mahigpit sa litrato niya at umaagos ang luha sa aking pisngi

Ngayon mas lalo akong nawalan ng pag asang papatawarin nila ako,alam Kong sisihin nila ako sa nangyari sa kanya

Tumingen ulit ako sa litrato niya at pinagsawang titigan ito "Patawad anak hindi ako nandito,at iniwan ko kayo" Hindi ko alam na mangyayari ito sa aking pagiwan sa kanila

Napakaselfish ko!

Sana Hindi nalang ako umalis,siguro buhay pa ang anak ko siguro masaya kami ngayon,siguro Hindi sila galit sa akin ngayon!sana Hindi nalang  nangyari ito,sana kung maibabalik kulang pero Hindi na pala

Nasaktan ko silang lahat

Paano pa kaya nila ako mapapatawad
Humagulgul ako hanggang sa mabawasan ang sakit na nararamdaman ko,pero bakit ganun Hindi parin mabawasan?masyado ba akong masama kaya ko nararamdaman ito?siguro tama lang sa akin ito,dahil napakasama ko

Anton P.O.V

Gusto Kong magalit sa kanya pero hindi ko magawa dahil nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya,masakit man isipin na iniwan niya kami pero sa kanyang pagbabalik ay Hindi ko maitatangging mahal ko parin siya

Alam Kong nagkulang ako sa kanya masyadong akong umasang babalik ang aming pamilya,pero ni katiting sa mata niya ay wala na ang pagmamahal niya sa akin

Masyado ba ako sa kanya noon?kaya niya ako iniwan,siguro masaya siya sa piling ng lalaking ipinagpalit niya sa akin kaya niya ginagawa sa akin ito ngayon ang puntahan ako

Hindi niya alam na Patay na ang pangalawa naming anak dahil wala kaming komunikasyon noon,dahil alam Kong tuluyan niya ng pinutol ang ugnayan namin noon

Siguro kung iningatan ko lang siya noon,siguro masaya kami ngayon,at lalo Hindi nasasaktan ang mga anak namin ,napaka sarili ko,na kahit hindi sinasabi ng mga anak ko na nasasaktan sila ay alam Kong ganun ang nararamdaman nila

Kahit noong nastroke ako,ay siya parin ang hinahanap ko,hinahanap ko ang kanyang pag aaruga

Masaya ako dahil nakita ko na siya

Ngunit Hindi na tulad ng dati ang nakikita ko ngayon

Isang sopistikadang babae ang nasa pamamahay ko

Wala na talaga siguro akong puwang sa puso niya

At bumalik lang siya para sa mga anak namin

Marahil kung mapapatawad siya ng anak namin ay natatakot akong  mawala sila sa akin,ayokong mawala sila sa akin,dahil masasaktan ako pag nangyari iyon

Kailangan lang siguro ng namang oras pa roon

A/N:

Im sorry for the short and tagal ng update

I hope you like it!

Kasi nanunuod po ako ng Doctor stranger huhuhu ang gwapo kasi ni Park hoon dun

Atyaka study hard mga wattpadder na student

Kamsahamndia (wink) :*