The Depressed Daughter

Chapter 4:

Kianna P.O.V

Im still crying remembering all the memories I wanted to forget,I still hear all the sobs from my brothers

I'm just here silently praying..

I remember how our life became miserable when our father cant work,and I'm still 16 to work,seriously they will not accept me,because I'm young.

We didn't eat three times a day

"Mheek,gutom na ako!" Umiiyak na sabi ng kapatid ko,nang makakita ako ng sobrang pagkain sa basurahan at mukhang malinis ay hinati ko ito at kainain namin,may stomach is growling in hunger

My father is not fully recovered yet,all of our brothers salary ay ibinayad sa ospital,our kuya Ken give up his study and work as a bagger in grocery store,while my second brother Ytch continue his studying and his part time is cleaning the school for the half of his tuition,since I'm graduated in high school hindi na ako nagcontinue mag aral,kahit late na ako sa kaibigan ko,but they said, they will stop one year then study,para daw kasabay ko parin sila,they are really my friends Hindi nila ako iniwanan sa ere,saksi sila sa paghihirap ko when mama leave me

There are also times na talaga I want to kill myself dahil ang kapatid ko na si Carlo ay nagkakasakit,at hindi ko alam ang gagawin ko,while my father is just lyng on bed at hirap gumalawa at magsalita..I was crying but I'm only thinking that I need to be strong,but this time muntik nang mawala si Carlo sa amin

Habang pauwi ako sa bahay galing sa malaking bahay na pinagkatulungan ko,namumutla dumating ang kaklase ni Carlo at sinabing nasa Ospital si Carlo,Si papa naman ay may kasama sa bahay at si Kuya Ytch

Kaagad agad akong pumunta sa Ospital at nakita si Carlo na nakahiga at namumutla"Mhook,ayos ka na ba?bunso,wag mo naman pag aalalahanin si ate oh"umiiyak ako habang sinasabi iyon "A-ate Gusto ko magpaalam Kay mama" lumundas yong luha sa mata niya "C-carlo wag ka namang magsalita ng ganyan"nababasag na yong boses ko kanyang sinabi,parang sinasabi niya na mawawala na siya,umiiyak nalang kaming dalawa ng dumating ang doctor kaya naman agad ko itong nilapitan

" Doc ano po yong Karamdaman ng Kapatid ko?"

"Its nothing,over fatigue lang siya" Sabay tingin sa kapatid ko,sa totoo lang ambata ng doctor na ito siguro mga 20s like that..mabuti na lang at over fatigue pero ayokong isa walang bahala iyon

"Salamat doc" I said,matipid siyang ngumite at umalis,tiningnan ko ang kapatid ko,mabilis itong umiling,ngunit niyakap ko nalamang siya

I thought I'd lose him that time,nahimatay daw ang kapatid ko kaya muntik ng mabunggo ng sasakayan,Hindi ko na ipinaalam Kay papa ang nangyari at siguradong magiging masama lang ang pakiramdan nito at masyadong maapektado ito

Mga ilang araw na rin ay naputulan kami ng kuryente sa bahay,sa tubig naman ay may troso kami,kaya naman hindi na problema ang tubig..

Isang araw dumating ako sa bahay ng makita kong inaayos nila ang aming kuryente,napatingin ako Kay kuya Ytch,ngumite lang siya at inayaya akong lumoob,nakita kong maraming prutas at pagkain sa harap ng lamesaan at nagutom tuloy ako

"Kain kana Kianna,lagi mong susundin si kuya,magpakabait kayo ni Carlo ha" Sabay gulo buhok,hindi ko maiwasan isipin yong sinabi ni kuya..parang may something kasi

Makalipas ng 3 taon nabigla na lamang ako sa nangyari wala na ang Kuya Ytch ko,si Kuya Ytch yong nagpapaaral sa akin,ambait niya,si papa iyak ng iyak nung mga panahong iyon,nakarecover na si papa at nakakalakad na siya ngunit hirap parin siya magsalita.

Nalaman Kong ibinenta ni kuya ang isa niyang kidney para mabayaran lahat ng utang namin noon,at yong sobra naman ay sa pag-aaral namin ni Carlo,sobra akong nanlumo dahil sa sinabing ito ni kuya Ken, nag-asawa si kuya ken dalawang taon ang makalipas ang may dalawang anak na siya na kambal na lalaki at Babae at iyo ay si Gil at Chil

Sobrang sakit nung malaman ko ito,nagbisyo si kuya dahil nalaman Kong iniwanan siya nung Girlfriend niya noon,napaka sakit nun sa side ni kuya,maraming nangyari na Hindi alam ni mama at kung siguro nandito siya napagaan niya loob ni kuya Ytch siya lang kasi ang pinagsasabihan ng problema niya,maraming beses ng tinawagan ko si mama at sabihin ito pero Tingin ko nag iba na ito ng Numero kaya hindi na ko na ito macontact at Hindi na ako nagabalang tawagan pa ito..siguro kinalimutan niya talaga kami

Sa mga panahon iyon ay napaisip akong magpakamatay na lamang sa kungkot na nararamdaman ko sinubukan ko itong gawin sa kwarto ko nilaslas ko ng cutter iyong aking pulso

Masakit!impit na napasigaw ako para hindi nila marinig,pero bakit ganun kahit may sugat at dugo,bakit buhay parin ako at humihinga ako,pinigilan ko ang paghinga pero Shit Shit!buhay parin ako..

Padabog akong umalis sa kwarto nakita ko si papa at Carlo na nakatingin sa larawan ni kuya Ytch at naglalandas ang mga luha sa kanilang mata habang nakatingin sa larawan

Bakit si kuya Ytch pa?bakit hindi na lang ako,si Kuya Ytch napakabait niya..

Hindi ko alam kung bakit ganito ang nangyayari sa buhay namin,puros masasakit na pangyayari ang ibinigay sa amin

Naalala ko rin noong araw na nakilala ko ang first love ko,siya yong nagpapaligaya sa akin,maeffort siya pero nalaman ko na may iba siya napakaganda niya,sabi nila gusto daw ako nung guy dahil dare lang daw na ligawan ako,sobrang sakit noon dahil akala ko siya na talaga,kaya naman umuwi akong nasaktan at umiiyak,wala akong mapagsabihan ng problema

Kung nandito lang si siguro si mama,siguro pinapagaan niya ang loob ko,kung nandito lang siya buhay pa si Kuya Ytch..

Sobrang akong nasaktan,dahil mahal ko na si Keith noon,pero ganun nga ang nangyari at pinaasa ako,pinahiya pa ako nung Babaeng totoong gusto niya,wala na lang talaga ako magawa sa panahong iyon

Habang naaalala ko ang mga panahong iyon,ay talagang sinisisi ko si mama sa mga nangyari,kaya hindi nila ako masisisi kung tinatawag ko siyang walang kwenta at makasarili

Totoo naman eh,sarili niya lang ang iniisip niya

Oh Shit!hindi ko namalayan na hawak ko na itong cutter

And the next I knew I'm cutting my pulse wrist again,I can't control myself,I really want to end my life now

"I hope God you forgive me for what I did,huwag niyo hong papabayaan sina Carlo,Papa,at Kuya Ken at si  Ate Ybana at ang dalawang pamangkin ko at ang mga kaibiga-"

Then suddenly its getting,its feels like I'm breathing heavily,is this the end?

"H-help!"

A/N:

Mwahahahaha sorry baliw si Author

P;S:

Please-------Read ------vote-------comment

Huwaaaaaaaah