Nieuw leven aan de overkant

voorbereidingen, testen en groepjes

De voorbereidingen nemen een hoop tijd in beslag. Ondanks dat ik een kans maak, naar mijn mening een kleine kans, om naar LA te gaan, moet ik alsnog studeren voor school. En daarbovenop moet ik me ook voorbereiden op de voorrondes. Ik ga nu om de twee weken naar Brussel waar ik als maar meer en moeilijkere testen af leg. De eerste waren echt een makkie, maar nu begint het niveau toch wel te stijgen. In de eerste wiskunde test werd bijvoorbeeld gevraagd wat de stelling van Pythagoras was, een weg gever, a²+b²=c², maar bij mijn vorige, de vierde wiskunde test in het rijtje, werd gevraagd om Px = {a ∈ X | a 4 x} te bewijzen! Gelukkig ben ik sterk in wiskunde zodat mijn resultaten relatief goed blijven want met mijn talenknobbel zou ik niet ver komen. 

Er worden niet enkel testen af gelegd maar ook lessen gegeven. Door de extra lessen Engels haalde ik plots tien procent meer op mijn toets van afgelopen vrijdag, een hele prestatie terwijl ik eigenlijk niet zo goed had geleerd. Ze trainen me nu vooral in het begrijpen en vloeiend kunnen spreken van Engels, de moeilijke stukken grammatica komen later. Voor wiskunde wordt dan weer mijn inzicht wat verbetert en voor de wetenschappen willen ze me nu vooral de toepassingen ervan leren, want die vond ik altijd niet interessant genoeg om voordien op examens te blokken. 

Het leukste eraan is dat ik een enorm goede band opbouw met Thomas, maar niet alleen met hem, ook met andere mensen van het team. Ik kan ook goed opschieten met een hele boel mede kandidaten van mijn blok, blok E, en in het bijzonder Emma en Laurens, beide komen ze uit Antwerpen, maar ook met Elise, een meisje van mijn school met wie ik vriendinnen was toen we 9 waren, Anouck, Gill en Lucas. De meeste van mijn mede kandidaten uit blok E doen Latijn, (Latijn-)Grieks of wetenschappen-wiskunde, slechts enkelingen doen een andere aso richting en een heel klein aantal tso, waarvan opmerkelijk veel leerlingen Industriële of Techniek Wetenschappen doen. 

Vandaag leer ik schaken, iets wat me misschien later in de testen van pas kan komen, vandaar dat ze me er les over geven. Ik kijk er echt naar uit, want dit was iets wat ik al lang wou leren! Als we de inmiddels vertrouwde ondergrondse parking binnen rijden wordt ik begeleid naar mijn blok. Iedere keer begint het met een routine, eerst doen we een vaardigheid om te trainen op reflecties en snelheden, daarna doe ik een vijf-tal breinbrekers om dan te starten met het programma van die dag. Met vandaag op het programma het veel belovende spel schaken. 

Het lukt me al aardig goed nadat ik na veel vloeken en na poging 35 het nog eens opneem tegen mijn tegenspeler, de computer. Best trots op mezelf neem ik een welverdiende pauze. In de cafetaria ontmoet ik mijn nieuwe zes vrienden. Ik zwaai naar hen. "Lien, voor volgend weekend zouden we elk iets meenemen, is dat goed?"vraagt Emma. "Volgend weekend? Volgend weekend?"denk ik. Oh, ik kan mezelf wel in mijn gezicht slaan, hoe kon ik dit nu vergeten! Volgend weekend gaan we naar Parijs met Blok A, B, C, D en E.

In Parijs houden ze een weekend om te kijken hoe we functioneren in een omgeving die we niet kennen en willen ze kijken hoe we ons aanpassen in een ander land. De meisjes slapen samen in een kamer en de jongens van ons groepje, maar we hebben nu al afgesproken om constant bij elkaar te blijven. Als ik het goed op heb zullen we ook in Parijs zelf mogen rondlopen en niet enkel testen doen. En voor 's avonds hebben we belooft aan elkaar om telkens te aperitieven. Ik heb er nu al zin in!

"Uhm, anders neem ik de wijn mee." "Oh, ja wijn! Heerlijk!"zegt Anouck watertandend. Lucas haalt zijn neus op. "Ik neem dan wel bier mee, ik heb het niet zo voor wijn." Na wat gepraat en gelachen te hebben zit onze pauze erop. De dag vliegt voorbij en al snel, zonder dat ik het besef gaat mijn wekker af de maandag morgen om twintig voor zes. 

Ik druk op de snooze knop en kom recht. Op kousenvoeten sleur ik mezelf naar de badkamer en laat het hete water over mijn lichaam stromen. Tussen half aan het slapen en half wakker geniet ik van mijn heerlijke douche. Op school krijg ik steeds meer de vraag of ik dat meisje ben dat in de selecties zit. Ik geniet wel van de aandacht, maar ik zie de jaloerse blik van vriendinnen met de dag sterker worden. Ze steunen me al vanaf het begin en dat vind ik echt fantastisch, maar je ziet wel dat ze stiekem hoopten dat zij er bij waren in plaats dan ik. Toch blijven het schatjes, mijn schatjes! Ik zie ze dood graag.

Als ik toe kom geef ik ze allemaal een knuffel en wens ze een goede morgen toe. Ik loop naar mijn kluisje om mijn boeken er in te leggen en we lopen naar ons vaste plekje op vensterbank. "Lise, het spijt me maar ik kan dit weekend niet naar je slaapfeestje komen. Ik was helemaal vergeten dat ik dit weekend naar Parijs moet voor LA. Vind je het erg?" "Ahn, oké. Ik vind het wel jammer, we zullen je missen, maar ik wil je toekomst kansen niet verprutsen dus moet je gaan hé." "Dank je dat je het zo opneemt." en ik knipoog.
Ik verlang al, dat het maar snel vrijdag is...