Nieuw leven aan de overkant

Ik?

'Wie was dat?' is het eerste wat ik vraag. 'Ga even zitten, Lien.'zegt mijn moeder met tranen in haar ogen. Ik vermoed dat het tranen van geluk zijn omdat ze ook lacht, maar ik zou totaal niet weten waarom en nog veel minder als het te maken heeft met een Engels telefoontje. 

'Ik had net een meneer aan de telefoon,'zegt ze terwijl ik vol spanning wacht. 'hij zoekt jong volwassenen die mee willen werken aan een project.' "Jong volwassenen", dat zijn niet haar woorden, te formeel. Ik knik dat ze mag verder gaan. 'Hij werkt voor...' zegt mijn moeder denkend. 'ah, ik weet het niet meer, het was een lang woord, maar het is een school.' 'Dus?'vraag ik. Ik weet totaal niet over wat ze het geeft. Waarom zou een school mij bellen waarvan de directeur, of wie die man aan de telefoon ook mag geweest zijn, niet eens Nederlands spreekt? 'Wel je hebt er vast al veel over gehoord. Het is al in het nieuws geweest en ik las er ook over op Facebook.' Ik staar haar aan terwijl zij hoopt dat ik weet waarover het gaat. 'Een beetje meer informatie a.u.b.!'denk ik. 'Ik weet totaal niet waarover je het hebt.' zeg ik. Ze hoopt dat ik het raad en ze mij dan heel erg gelukkig maakt zodat ik niet slecht kan reageren op iets wat zij geweldig vindt. Dat doet ze wel vaker...

Uiteindelijk heeft ze het op en vertelt me waarover dat mysterieus gesprek ging. 'Voor die nieuwe school waar ze beloven om van gewone studenten hoogbegaafde kinderen te maken via wetenschap zoeken ze nog mensen. Ze hebben een hele hoop inzendingen, maar ze geloven er in dat een groot deel van de jongeren die ze zoeken niets van zich heeft laten horen, dus zijn ze op zoek naar ze.' Ik staar haar vol ongeloof aan. 'Is dat die nieuwe school in Los Angeles?'vraag ik. 'Ja, die.'knikt ma  Ik? Wat heb ik hen te bieden? Ik ben goed in wiskunde oké, maar als ze dat weten moeten ze ook mijn punten kennen voor taalvakken en die zijn niet zo spectaculair! Enkel 7 en 6'jes met goed te leren. 'Ben je niet blij?'vraagt ma aarzelend. 'Jawel, maar ik kan dit niet geloven. Ik? Ik ben toch niet zo slim?' 'Zij vinden jouw speciaal. Het is nog niet zeker dat je mag gaan. Je bent geselecteerd om mee te doen aan de voorrondes. Eerst volgt er een gesprek voor je mee zal doen aan die rondes, tijdens dat gesprek zullen ze ons alles uitleggen, daarna doe je mee aan de eerste ronde. Als je er door bent stroom je door naar de tweede enz.'legt ze me uit. 'In die rondes zullen ze kijken of je geschikt bent om aan het project mee te doen en zullen ze je klaar stomen voor de stap, maar enkel als je dit zelf wilt.' 

Ik ben helemaal overdonderd en loop richting mijn kamer, zonder iets te zeggen. Ik ga op mijn bed zitten in kleermakerszit en leun voorover zodat ik kan steunen op mijn ellebogen. Ik wil men hoofd leeg maken, maar er komen hopen gedachten in. Ik denk dat men hoofd gaat ontploffen, zo veel dat er nu door raast!