Senin değilim

-22-

merhaba sevgili okuyucularimm..size uzun zamandir yazamiyordum fakat bir ara bulup yazdim. sinav haftasi nedeniyle aslinda uzun zaman yeni bolum gelmeyecekti ama ben bacagimi incitip alciya aldiklari icin evde yatiyorum. bu yuzden bende okucularima bolum yaziim dedimm. insallah begenirsiniz. iyi okumalarr :D.         

İnsanlar savasmayi biraktiklari anda kaybederler. gucsuzlugu , caresizligi, korkagligini hiisettikleri an, savasmayi biraktiklari an, kazandiklarini dusunup herseyi mahvederler. bazi seylerin ugrasmak yerine kabullenmeleri onlari daha kotu bir yola surukler. daha cok aci verir, daha cok uzulurler.

merhaba sevgili defter..

sana ilk kez yaziyorum bu yuzden adinin ne olacagini kararlastiramadim. herkes gibi sana sevgili gunluk demek yerine sana bir isim verip sanki gercek bir dostuma anlatiyormus gibi anlatacagim. benim icin hem daha iyi olur; kimseyr soyleyemedigim duduncelerimi, yasadiklarimi sana anlatacagim. benim sirlarimi saklayacagini biliyorum ve sana guveniyorum.

insanlar hayatta hata yapabilirler degil mi? bende, cemden once cok hata yaptim. sana bunlari yazamayacak kadar cok. ama hepsinden bir ders cikardim biliyormusun? her yasadigim olay , bana her kotu davranislarinda , hayal kirikligimda daha cok guclendim. bilmiyorum, nasil guclendim, nasil guclu olunur, nasil hayata karsi durunur . ama arkadaslarim benim cok guclu oldugumu soyluyorlar. bende nasil yaptigimi , nasil gozuktugumu bilmiyorum ama oyle diyorlar. yasadigim seylerden dolayi hala gulebilmemi benim cok guclu olusumla ilgili oldugunu soyluyorlar. oysa ben kendimi guclu hissetmiyorum ki.. tam tersine cok gucsuz caresiz hissediyorum. bu sadece kotu olaylarla ilgili degil, iyi olaylarda alakali birsey. sadace insanlarin yaptiklari gibi hirsi, guzelligi, populerligi secmek yerine gulmeyi tercih ediyorum. buda benim mutlu gozukmemi sagliyor bence. ne kadar icim aglasa da guluyorum, yani guluyorum gibi gozukuyorum ve yalanciktan mutlu oluyorum. iyi bir oyuncuyum galba. boyle seyleri yapabildige gore..

her neyse birazda mutluluk kelimesini acalim ki sana nasil dusundugumu anlatabileyim. cogu insana gore mutluluk; sevgili, ask, para, populerlik vs gibi seylerden olusuyor. bu saydigim seylerden tabiki mutlu olunur, bende bunlardan dolayi mutluyum. ama ne bileyim.. herkes bu duygulara sahip degildir. herkes asik olamaz, zengin degildir. yani bu insanlar mutlu degilller mi? bu iste benim kafami karistirip, dusuncelerimi alt ust ediyor. yani insan kucuk seylerden dolayi bile mutlu olabiliyor. mutsuz oldugumda 25 kurusluk bir petito bile benim mutlu olmami sagliyor. biliyormusun? bir arkadasim benim icin bir sey yapmisti. vr ben onu bir yildir sakliyordum.bana yaptigi o kcucuk emege bile cok deger vermistim. saklamistim. her zaman yanimda olmustu, nereye gitsem yanimda gotururdum. ama sonra ne oldu biliyor musunuz? en kotusu oldu, olabilecek en kotusu. sinriimden dolayi, bana yapilan o seyi yirtip attim. ne kadar salakca birsey degilmi? hangi sinir, hangi ofke, hangi nefret beni aylarca mutlu eden kucucuk bir kagit parcasini yirtip atacak kadar cileden cikartabilir? ne kadar acizcr degilmi? oysa ben bana yapilan herseyi saklardim. saklardim iste.. ama olmadi, yapamadim. olmadi iste..

sinirli olmak.. benim hayatta yaptigim butun hatalarin sebebinin sinir oldugunu biliyor musun? pisman oldugum herseyin sebebinin sinir oldugu bu hayatta nasil mutlu oluyorum, nasil guluyorum bende bilmiyorum. cevremdekiler benim garip oldugumi soyluyorlar sinir konisinda. bir anda , hic tamin etmedikleri bir anda sinirleniyorum ve karsimda kim olursa olsun ona patliyorum. ister hatali olsun ister masum.. bu da iste benim zayif noktalarimdan biri. kendimde begenmedigim en buyyk ozelligim. belki sinir hastasi olmasam bunlar basima gelmezdi? ne bileyim ya.. belki daha cok mutlu olurdum mesela. istedigim insanlarin yaninda olurdum. icten gulerdim.. ama bu suan icin gecerli bir sey degil tabikide. ergenligimin doruk noktasini yasadigim bu zamanda yanimda cem ile hic olmadigim kadar mutluyum. kimseyi sevmedigim kadar seviyorum. kimseye deger vermedigim kadar deger veriyorum. onu dusunce bilr mutluluktan agliyorum. kelimelerle anlatmak istiyorum sevgimi. anlatamiyorum. sonra susuyorum. sana yaziyorum. ne kadar dogru ne kadar yanlis yaziyorum inan ki brnde bilmiyorum. suzlu sozler yazip, seni etkileyemiyorum canim defterim. belki icimde bir odunlik var; inkar edemem. ama ben boyleyim degil mi? beni ben oldugum icin yanimda olan insanlarla mutluyum. cok fazla arkadasimin olmasini istemiyorum da. bir tane olsun hep olsun, yanimda olsun, beni anlasin, gercek dostim olsun yeter.

Sana ben cok buyuk seyler yasadip diyipte kendimi acindirmaya calismayacagim sevgili defterim. biliyorum ki benden daha fazla uzulen, kirilan aci ceken insalar var. sadece hisleriyle uzulen  ben yoktum degil mi? bu sehirde ,bu ulkede hatta bu dunyada benim yasadiklarimin benzeri yasayan bir cok insan var , biliyorum. ama sonra baska bir sey dusunuyorum. suan ben onceden yasadigim duygularimin kirikligindan dolayi yakiniyorum da, sokakta ac kalip olen insalar var. annesi babasini kaybedip yetin kalan cocuklar var. para kazanmak icin sokaklarda calismak zorunda kalan cocuklar var. annesinden babasinsan dayak yiyip, kucuk kiz cocuklarini 70 yasinda bir adamla evlendiren babalar var. ac yatan insalr var ya.. suan ben bunlari dusunuyorumda kendime kiziyorum. salaksin diyorum kendime. salak selin. sen bir terk edilisinden dolayi bu kadar uzulmissun bir yil once. guya kendimi en kotu durumda sanardim hep. hep herseyi ben yasardim derim. ama ne kadar da bencilmisim ? sadece kendimi dusunup, hem cevremdekilere kotu davranmis, cirkinlesmistim. ama gecmis gecmiste kalmisti sonucta. suan sadece gecmise bakip ders cikartiyorum. gecmisle yasamak istemiyorum. bu kesin karrim..

tekrardan dusunuyorumda... selimle yasadiklarimiz. yani inanilmayacak sey gibi. simdi selim beni terk edip hic dusunemden gitti. beni uzdu, kirdi saatler boyunca aglamama sebeb oldu. kendimi kaybetmeme sebeb oldu. sonra daha cok beni kiskandirmaya calisti ve sonra pismsn oldu. benimle barismak istedi ve ben reddettim. neden reddettigimi bilmiyorum reddettim iste. o an oyle olmasi gerektigini dusunup onunla tekrardan birlikte olmadim. olmak istemedim. cunku bana o yasattiklarindan dolayi ondan nefret ettim kizdim ona. bu yuzden de donmek istemedim. sonra annem , bana gercekten annem gibi davranmayan annem yani bana gercek babamin farkli bir kisi oldugunu soyleyip, ben daha kendime gelememisken beni daha cok yipratti.uzdu kirdi. bunca yil boyunca babam saydigim kisi, deger verdigim kisi benim babam degil miydi yani? annemden bana daha yakin olup benu daha cok sevip kollayan kisi, babam degil miydi yani? ilk basta bu fikri benimsemesemde sonra yavas yavas inanmaya kabullenmeye basladim. sonra annemin fikri ile babamin evine tasinmaya karar verdim. daha once hic suratini gormedigim adamin evine.. evine vardigimda bir kardesimin oldigunu ogrendim. benim kanimdan, gercek bir kardes. kucukligumden beri hayelini kurdugum kardes , kardesim. sonra kardesimin selim oldugunu ogrendim. ilk basta bunu kendime yediremesemde alismaya basladim. cok sey yasadim ama atlattim. suan selimle gercekten kardes gibiyiz. ama sunuda dusunmeden edemiyorum. eger selim bana psiman oldugunu soyledigi gun onunla basrisip tekrardan birlikte olsaydik acaba birbirimizin kardesi oldugumizi ogrendigimiz zaman ne yapardik? cok salakca biliyorum ama gercekten bunu dusunemden edemiyorum. eger savasmayip kendimi biraksaydim belki daha kotu seyler yasayip uzulecektik.

Ama simdi sevgili defterim, cem ile cok mutluyum. o beni cok seviyor bunu hissediyorum. bana hissettiriyor. yaptigi hareketlerle , ozur dileyisleriyle, suprizleriyle benj cook sasirtiyor . beni heycanlandiryor. sevindiriyor , kotu seyleri unutmami saglayip mutlu ediyor. beni mutlu ettigi icin onu sevmiyorum. onu kendisi oldugu icin seviyorum. cok seviyorum hemde cook cok cok cok. kelimelerle anlatmak istemiyorum. cem ne demisti? ' seni sevdigimi anlatamaya bilirim. azgimdsn cikan sozlerle anlatamaya bilirim. ama seviyorum seni. yanlis kelimeyi yanlis yerde kullanip yanlis anlasilmaktan korkuyorum' iste aynen bu. yanlis kelimeyi yanlis yerde kullanip yanlis anlasilmaktan korkuyorum..

cemin bana yaptigi son hediyeyi hayatim boyunca unutmayacagim, unutmamamda zaten. nasil unutabiilirim ki sevgili gunlugum? bazen cem gercekten cok odun olup salkca davraniyordu. ama bazende oyle seyler soyluyordu ki kalbim eriyordu sanki. oyle romantik oluyordu ki ona hayran olmamak onu affetmemek elde degildi. birde onu cok sevince onunla kus kalmaya dayanamiyordum . kalamiyordum iste. sesini duymadan onu gormeden yasayamiyordum. o benimdi. sadece benim olacakti. kimseyle konusmasini istemiyordum. sadece benimle . BENİMLE. benden baskasiyla olamazdi. bu bencilcyfdi ama ben boyle olmasini istiyordum. onunla sadce suan yakinlasmamizda sadece opusmustuk ama ben yavas yavas anin tadini cikarta cikarta yasamayi seviyordum. bir anda herseyi yasayip sıkılmak istemiyordum. buyuk bir ihtimal cem de oyle dusunuyordu ki oda benim gibi yapiyordu. ama onumuzde coook uzun bir gelecek vardi . biz herseyi doya yasayip cook mutlu olacaktikk.

ben ilk sefer olamasina rahmen cok konustum sevgili defterim. cemle bulusmamiz lazim ve ben burda yazmayi bitiriyorum. sana da bir isim bulacagim en kisa zamanda merak etme.. sana daha yasadigim herseyin ayrintisiyla antacagima emin olabilirsin.