Senin değilim

-36-

Kizlar kucuklugunden beri evlenecegi kisinin , gelinliginin hayalini kurarlar. daha sekiz yasindaki bir kiz cocugu bile o masum hayal dunyasinda bu anlari dusunup, heycanlanmistir. oysa daha hayatin bir zorlugunu bile yasamamistir. hersey onun taktigi pembe gozluklerden ibarettir. ben , mutluluga kavustugum anda, pembe gozlukleri taktigim anda hayat benim icin durdu. cunku ilk kez boyle bir heycan tadiyorum. kucuklugumden beri kendimi gelinlikler icinde gormemdeki duygudan daha yogun ve heycanli. suan bu duyguyu aciklamak amaciyla selimin karsisinda cem ile beraber el ele oturuyoruz. nasil baslayacagimiizn, nasil konusacagimizin tasasina duserek.

"siz niye bu kadar gerginsiniz ya?" kendini bahcedeki pofuduk yastiklarin tekine atti.

cemle ikimiz ayni anda birbirimize baktik, ve guven verici bir sekilde gulumseyerek daha cok yanastik.

"yok ya gergin degiliz "

"aynen aynen degiliz"

"e o zaman bu hal ne?"

tekrardan cem ile gozlerimiz birbirine bulustu. sonunda cem bana ne olursa olsun bakislarini atarak kafasini selime cevirdi.

"kardesim, biliyorsun biz selinle birbirimizi cok seviyoruz ve biz.. evlenmeye karar verdik"

cemin bu kadar kolay soylemesine ne mi sasirayayim yoksa karsimda felc gecirmis gibi duran selime mi..

SELİM

Ne diyorlardi bunlar? evlenmek mi? hah erken degil miydi ya? daha onca seyleri yeni atlatmisken ve lise ucu yeni bitirmisken evlenme karari da neydi? birde ben daha hala ayaz meselesini cozememis ceme ve seline bunu anlatmamistim.

Gozlerimi ceme ve seline cevirdigimde endise ile bana bakiyorlardi. birbirlerinin elllerini simsiki tutmuslar umut dolu gozlerle benim ne tepki verecegimi kestirmeye calisiyorlardi. onlarin birbirlerini her ne olursa olsun cok sevdiklerini biliyordum ama evlenmek... cok baska bir seydi ya. bir hayati iki kisi paylasmakti. dertl ortagi olmak birlikte gulup aglamak, onun sorununu kendi sorunun gibi ustlenip cozmeye calismakti. sadece kendini dusunerek degil, iki.beyin ile dusunmek lazimdi. bu.. bizim yasimimiza gore cok zor birseydi.

"cok sevindim kardesim" diyerek koltuktan kalktim ve yanlarina dogru ilerledim. benim boyle soylememe sevinmis olmalilar ki heycanla birbirlerine bakip sıkıca bana sarildilar. benden guc aliyorlardi sanki.

"senin ters tepki verecegine o kadar cok korktuk ki" diyerek benden ayrildi selin

"sizin mutlu olmaniz beni de mutlu eder ama kardesimi paylasmak zor olacak" diyerek goz kirptim.

cemde bu konuya gulumseyerek cevap verdi. ve tekrardan koltuklarimiza bu sefer rahat bir sekilde oturarak konusmaya basladik

"bu karari ne zaman aldiniz"

"bir kac gun once" dedi selin

"oo evlenme teklifini eminim ki cem cok romantik yapmistir'

"evet, hayatimda gecirdigim en guzel anlardan biriydi"

cem , selini yanagindan operek kendine daha cok cekti. bu hallerri..biraz beni kiskandiriyordu.

"cemden de bu beklenirdi zaten"

cem bana gulumseyerek cevap verdi.

"ee dugun ne zamana peki? konusmussunuzdur heralde?"

bunu soylememle selin biraz utanmis , yanagindaki kizarikligi gizlemek amaciyla basnini one egmisti. cem onun aksine daha cok heycanli duruyordu.

"seneye bu zamanlarda dusunuyoruz. sinavlar bitsin , rahat bir nefes alalim sonra dugun hazirliklarina baslayip yaz sonuna dogru dugunu yapariz"

iyi bir plandi acikcasi.

"hmm iyi dusunmussunuz. e o zaman selini benden ne zaman isteyeceksin?

bu soyledigim karsisinda ikisidr kafalarini bana cevirmis portleyen gozlerle bana baktilar. sasirmislardi.

"bana oyle bakmayin lutfen, turkelere uygun bir sekilde kizi benden isteyin bende vereyim. abartilcak ve sasirilacak bir sey yok"

----------------------------------------

Asyaya ayaz ve sedef ile yasadigim olayi anlatiigimdan sonra uc gun gecmistj ama ondan ne bir mesaj gelmisti nede bir arama. kendisinin uygun zamani gelince arayacagini soylemisti fakat hala ama hala aramamisti. onu ne kadar cok aramak istesemde onun dusunmeye ve bazi seyleri kabullenmeye ihtiyaci oldugunu bildigimden ses cikarmamis ve bir kac gun yanliz birakmak istemistim.

ama kac gun gecmisti hala ses seda yoktu. acaba benim aramami mi bekliyordu? fakat kendisinin arayacagini soylemisti..

uff kafayi yiyecektim

su uc gundur onunla konusmamis ve gorusmemistim.

onu cok ama cok ozlemistim

lanet olsun, aptal asik gibiydim.

gibi gibi degil, tam olarak aptal asiktim.

artik kabullenmistim yani.

genclik parkinin orda yarim saat sonra seni bekliyor alacagim.

diyerek mesaj gonderdim ve hizlica kosarak genclik parkina gittim.

guzel bir ayagin altini bulup oraya oturdum ve kucuk sarisinimi bekleyeme basladim.

yarim saat geceli 15 dk olmustu ve asya hala yoktu.

belki beni gormek istemiyordu. bunlari dusunurken isimimin soylenmesi ile kafami kaldirdim. kaldirmamla asyayi karsimda gormem bir oldu.

hemen ayaga kalktim ve sarildim.

"seni cok ozledim asya"

hicbirsey soylemeden yere bakmaya devam etti.

"istersen oturalim"

diyerek elimle agacin altinda kalan golgelik yeri gosterdim yere oturmasiyla bende yanina oturdum.

ikimizde konusmuyorduk. oyle sus pus duruyorduk.

"dusundun mu?" cevabindan ne kadar korksamda sordum . cunku eninde sonunda ne dusundugunu ve hissettigini ogrenecektim. korkunun ecele faydasi yoktu.

"evet" diyerek cevap verdi.hala kafssini yerden kaldirmamisti.

"ne dusunuyorsun peki?"

"benim icin cok zor oldugunu biliyorsun"

"farkindayim ama benden duymani istedim asya. baskasindsn duyarsan beni asla ama asla affetmeyecegini dusundum . seni sonsuza dek kaybetme korkusuyla yasayamam asya. seni seviyorum, kimseyi sevmedigim kadar. ama senin bana karsi birsey hissetmedigini de biliyorum. sevmiyorsun farkindayim. platonik asik gibiyim. ama sen benim yanimdasin ya o bana yeter asya. seni hissediyorum, o guzel gozlerine bakip aski tadiyorum ya bu bana yeter. karsiliksiz olsa bile benim askim, icimde yasatip kendi icimde buyutmek her ne kadar uzucu bir durum olsa da disardan bakilinca benim icin cok buyuk birsey. lutfen gecmiste yasadigim o kotu anlar icin bizim gelecegimizi mahvetme. iyi dusun. luten"

gozlerini kaldirip bana cevirdi.

"yaniliyorsun"