Senin değilim

-28-

merhaba sevgili okuyucularimm :) normalde bu hafta bolum gelmeyecek zannediyordum ama yine kendimi tutamadim ve bolum yazdim :) bu bolumde biraz kafaniz karisa bilir ama ilerki bolumlerde ne oldugunu anlayacaginiza eminim. insallah begenirsiniz. sizi coook seviyorum iyi okumalarr <3<3

kalbimin icindeydi benim. kendimi kaybettigim labirentlerin en sonundaydi. askimin, nefetin , ofkenin yani butun iyi guzel hislerin bulundugu kimsenin daha oraya ulasamadigi yere ulasmisti. kalbimin en icini. ona ayrilan yerden daha fazlasini kalbim kaplamisti. herseyim olmustu, yasama sevincim, uzuntum, aglama sebebim, mutlulugum, heycanim, sinirliligim .. herseyim. beni ben yapan insan olmustu..bedenimde bir bolum olusturmistu sanki. gozum kulagim veya vucudumdaki.herhangi bir yer.. gittiginde eksikligini omrum boyunca yasayacagim bir yer.. asymin yeri..

*********

Selin gozlerini portletmis sanki hayatindaki en garip seyi duyuyormuscasina bana bakiyordu. cok onemli birsey yoktu aslinda. sadece birisini sevdigimi ve deger verdigimi soylemistim. abartilacak buyultulecek birsey yoktu degil mi?

"helal olsun kardesim bize soyleyecek soz kalmamis" dedi cem.

"se-selim ben inanamiyorum senin adina cok mutlu oldum suan. "

diyecek birseyim yoktu ki.. ben en onemj seyi soylemistim onlara zaten. hayatimi, kalbimi paylastigim kisiyi soylemistim.

"ee nasil biri anlatsana selim" bu kiz beni sıkıstirmaktan baska birsey yapmiyordu.

"hmm iyi biri"

"selimm" diye ikside ayni anda bana cikistilar. bu halleri ne kadar komigime gitsede ciddiyetimden ödün vermedim.

"sende mi cem?"

"yani kardesim merak ediyoruz sonucta"

"kesinlikle. kardesim bir kizi seviyor vr bana nasil biri oldugunu anlatmiyor , pes yani!"

en sonunda pes ettim ve sorularini cevaplamaya karar verdim. rahatima duskun biri olaraktan sehpanin uzerindeki ayaklarimi kaldirdim ve bagdas kurup koktuktski en rahat yerimi aldim. selin ve cemde beni dikkatlece dinliyormuscasini ellerini cenellerinin altina koydular ve yerlerini aldilar.

"tamam sorguya hazirim" diyerek soze basladim. evett, allah benim yardimcim olsun..

"hmm ilk dis gorunusu ile baslayalim. nasil bir kiz bize tarif etsene biraz" diyerek selin soze basladi.

"benim omuzlarim kadar boyunda sarisin renkli gozlu ince bir kiz" en kisa ve oz cevabi vermeye calistim.

"bu kisa oldu ama neyse . ilk nasil tanistiniz?" ikinci sorusunu yonelltti selin.

"sans eseri yolda tanistik"

"nasil sans eseri?" diyerek sessizligini bozdu cem. ona gozlerimi buyulturek baktim ve oda omuzlarini silkti. bj cem gittikce seline benziyordu!

"ya bakin anlaticam ama gulmeyeceksiniz?"

ikiside ayni anda tamam diye bagirdilar.

"simdi ben furkanla bulusmaya gidecektim biraz gec kaldigimdan dolayi hizli hizli gidiyodum sonra bu bana bir carpti ve kapaklanmamak icin zor ayakta kaldim. ben ona biraz ciksinca bu benim iyice ustume geldi. herkesin icinde sanki kocaman agaymis gibi ustume yurudu. sonra bende bir anda onu kucakladim sahile getirdim. orda biraz konustuk sonra bir anda yanimdan kaciverdi gitti"

selin ile cem gozlerini portletmis bana bakiyorladi. hadi ama o kadar da aptalca degildi. tamam kotu bir baslangicimiz vardi ama suan gayet iyi gidiyorduk. yani bence oyle.

"yuhhhj"

"ohaaa"

"cusss"

"ulen ne hayvan gormus gibi konusuyosunuz. tamam kotu bir baslangic yapmis olabiliriz ama suan iyi gibiyiz" diyerej konuyu kapatmaya calistim.