Sen Benimsin (DefÖm)

8. Bölüm

Yazardan not : Selam canlar 1k olmuşuz çok sevindim ve teşekkür ediyorum sizlere :)

Neyse hikayemize devam edelim...

==========

Ömer kendine geldiğinde yanında duran doktoru , hemşireyi ve emreyi görür.

E: Kardeşim iyi misin ?
Ö: Iyiyim merak etme koçum. Doktor senle konuşmam gereken konu var.
Dr: Peki ömer bey odama geçelim buyrun.

Doktor ile ömer odaya geçerler.

Ö: Doktor şimdi sen defnemin kanser olduğunu söyledin...

Sertçe yutkunup gözlerini yumup açar. Ve gözünden bir damla düşer.

Ö: Defnemin iyileşmesinde bir umut var mı peki ?

Dr: Şimdi ömer bey defne hanımın durumu  çok kötü olmadığı için bir avantajımız var. Defne hanımın hastalığı pek tepki vermemiş galiba önceden. Vermiş olsaydı ilerlemeden hemen burada bitirirdik bu hastalığı. Ama düzeltebiliriz. Şimdilik hastalığın daha da ilerlememesi için belli bir dozda ilaç tedavisi uygulayacağız.
Yani 1 veya 2 ay içerisinde yavaş yavaş hastalığı yok edeceğiz. Bu süreçte defne hanımın psikolojisi çok iyi olmalıdır. Üzülmemesi gerekiyor yani. Onu duygusal yönden desteklemelisiniz. Bide defne hanımın normal yeme oranından az yemek yediğini farkettim. Onu çok iyi beslerseniz alacağı ilaçlar daha etkili olacaktır. 1 veya 2 ay sonra tekrar geldiğinizde ne yapılmasını gerektiğini göreceğiz.Neyse ben  size ilaçların isimleriyle ,neler yapmanız gerektiğini yazacağım.

Doktor herşeyi kağıda yazdıktan sonra ömere kağıdı verir.

Ö:Tamam doktor bey ben dediklerinizi yapacağım. Görüşürüz.

Ömer doktorun yanından çıktıktan sonra duvarın dibindeki sandalyeye oturur.

Ellerini başına koyar ve ağlamaya başlar.  Biraz oturduktan sonra ayağa kalkar.

Ö:  Ben bunu nasıl defneme söyleyeceğim ?! Ben o olmadan nasıl yaşayım?! O benim nefesim ,kalbim!  Allah kahretmesin !!

Diyip duvara yumruk atar. Emre ömerin yanına gelir.

E:  Ömerrr!! Sakin ol !! Ne oldu?!

Ö: Emre defnem kansermiş!!

E:  Nee!! Nasıl ya ?! Peki tedavisi var mı ?

Ö: Ilaç tedavisi yapacaklarmış. Ama ben bunu nasıl defneme söyleyeceğim ?!! O kesin duyunca üzülecek! Ve ben onun üzülmesine dayanamam ulan !!

E: Ömer kardeşim biliyorum zor bir durum bu. Lakin sakince durup düşünmelisin. Yengemin iyileşmesinde en büyük destek sen olacaksın ! Ondan şimdi kendine gel ve yengemi buradan çıkarıp eve götür. Orada herşeyi olabileceği şekilde yengeme anlat. Çünkü burada söylersen kendine zarar verebilecek durumlar yapabilir. (Burada keskin şeyler var ondan) Hadi kardeşim ben sana güveniyorum. Yengeme çok iyi geleceksin. Atlatacağız bu durumu inşallah kardeşim.

Ömer emreye sarılır. Ayrıldıklarında ömer emrenin omuzlarına ellerini koyar.

Ö: Iyi ki varsın kardeşim! Sen olmasan kendimi toparlayamazdım! Adamsın be koçum!

Diyip emrenin omzuna dostça yumruk atar.

Emre gülümser. Ve ömer defnenin odasına doğru yol alır.

Ömer defnenin odasına girmede  önce derin bir nefes alıp kendini rahatlatmaya çalışır. Sonunda odaya girer.

Ömer odaya girdiğinde melek yüzlü defnesinin kendisini görünce gülümseyen yüzüyle karşılaşır. Gülümseyip defnesinin yanına oturur.

Ö:  Defnem nasılsın ?
D: İyiyim ömer. Ay ben burada sıkıldım. Ne zaman çıkarız aşkım ?
Ö: Birazdan çıkacağız da sen az önce ne dedin ?
D: Aşkım dedim.
Ö: Senin o aşkım diyen ağzını severim güzelim.

Diyip defnesinin burnunu ucundan öper. Ve defne kıkırdayarak güler.

Ömer defneyle beraber hastaneden çıkarlar. Arabada iken ömer adamını arar. Evdeki kesici tehlikeli şeyleri kaldırsınlar diye.

Eve vardıklarında bizimkiler üstlerini değiştirip yemek yerler.

Saat geç olunca yatak odalarına çıkarlar. Defne saçlarını taramaya başlar. Ama tarakta kızıl saçlarını görünce gözleri kocaman açılır.

D: Ömerrrr !!

Ö: Efendim defnem ?

D: Benim saçlarım niye dökülüyor ?!

Ömerin gözleri dolar ve sertçe yutkunur.

Defnesinin yanına gider. Defneyi belinden tutarak kendine  çevirir.

Ö: Defnem şimdi birşey söyleyeceğim. Ama sakın ağlama tamam mı güzelim?

Der ve gözünden bir damla düşer.

D: Ayy ömer korkutuyorsun beni! Ne oldu?!

Ö: Def-nem sen kan-sersin..

diyip başını hafif öne eğer.

D: Neeeeeeeeee!!! Ama bu na-sıl olur ?! Ina-namıyorum! Ya-lan söylüyorsun!!

diyip ömerden kurtulmaya çalışır. Ama ömer ona belinden sımsıkı sarılır ve başını defnenin boynuna koyup ağlamaya başlar.

Ö: Yalan değil defnem! Seni hastaneye göturdüğümde doktordan öğrendim!

Defne ağlamaya başlar.

D: Ölmek istemiyorum ömerrr!!

Ömer başını kaldırmıştır. Defnesi öyle diyince hemen defnesinin kafasını göğsüne koyar ve sarılır.

Ö: Ağlama defnem! Merak etme senin ölmene izin asla vermiyeceğim kızılım ! Sen olmazsan ben yaşayamam!

diyip kafasını defnenin boynuna gömer. Sevdiğinin kokusunu içine çekerek ağlamaya devam eder...

Beğeni sınırı : 40
Yorum sınırı: 10

Sınır dolmadan yeni bölüm hemen gelemeyecek...

Diğer bölümde görüşmek üzere :)