14. Bölüm

1.2K 141 64
                                    

Yazardan not: 3k için teşekkürler :)

♡♡♡♡♡♡♡

Yakup defneyi bir dağ evinde tutuyordur. Kendisi işlerle uğraşırken adamları defnenin başında duruyordur. Defne bir odada yalnız başına dururken, kapı açılır ve içeri elinde yemek olan bir koruma gelir.

Ama defneye yemeği vermiyordur. Defnenin önünde oturup yemeği kendisi yiyordur. Çünkü yakup defnenin kendisinin olmayı kabul edene kadar su bile verilmemesini emretmiştir.

Defne açlık ve susuzluktan perişan olmuştur.

Ömer defneyi her yerde arıyordur. Yakubu bulduğunda emdiği sütü burnundan getireceğine yemin etmiştir.

Ömer İplikçinin hatununa zarar vermenin bedelini çok ağır ödeyecektir..

Ömerin yardımcısı sonunda defnenin olduğu yerin adresini bulur. Ve akşama defneyi kurtaracaklardır.

Akşam vakti olduğunda yakup, sarhoş bir şekilde dağ evine gelir. Defnenin odasına direk girer.

Y: Yavrum özledin mi beni?

Defne ona sinirli bir şekilde bakar ve kaşlarını çatar.

Yakup defnenin yanına gelir. Bu arada defne yatağa elleri bağlanmış bir şekilde durmaktadır.

Ömer ve adamları dağ evinin olduğu ormana gelirler. Ses çıkarmamaya özen göstererek gizlice ormanın derinliklerine ilerler.

Ö: Celal siz evin etrafındakileri halledin. Ben ve 5 adamda içeriye gireceğiz. Hadi bakalım başlayalım.

C: Tamam abi.

Yakup defnenin üstüne çıkar.

Y: Bu kadar yıl sabrettim ama artık benim olacaksın yavrum.

Defnenin kıyafetlerini çıkarmaya başlar. Defne yakubun altında debeleniyor ve ağlıyordur.

Ömerin adamları evin etrafındaki bütün adamları öldürürler. Daha sonra, ömer birkaç adamıyla içeri girerler. Sırayla bütün odalara bakarlar.

Yakup defnenin boynunu sömürürken büyük bir gürültüyle kapı kırılır. Gelen ömerdir.

Ö: Lannnnn!!!! O***pu çocuğu!!!!!

Ömer koşarak yakubu defnenin üzerinden alıp yere fırlatır.

Yakubun üstüne çıkıp onu en sertinden yumruklarıyla dövmeye başlar.

Ö: A**na k**duğum p****enk herif!!! Sen kimsin lannn!!!! Benim hatunuma dokunmaya nasıl cürret edersin a*k!!!
Senin belanı s***rim y**şak!!! Şerefsiz puşt!!!

Celal ve adamlar gelir. Ömer yakubun üstünden kalkar.

Ö: Celal bu y**şağı depoya götürün aletleri de hazırlayın. Bu puşt yaptığının bedelini ödeyecek!!

C: Emredersin abi. Koçlar gelin alalım bunu!

Ömer hızlıca defnenin yanına gelir ve ona sımsıkı sarılır.

Ö: Ah defnem seni sonunda buldum.

Ömer defnenin saçlarına öpücük kondurur.

Ö: O it sana birşey yapmadı demi?

D: Yapacaktı neredeyse ama sen gelmeseydin...

Defne şiddetli bir şekilde ağlamaya devam eder.

Ö: Sakin ol defnem. Ben artık yanındayım. O şerefsiz sana birşey yapamaz artık. Seni çok özlemişim be sevgilim.

Ömer ellerini defnenin yanaklarına koyar ve gözyaşlarını siler.

Sen Benimsin (DefÖm)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin