Sevipte kavuşamamaktı Aşk!

Yoruldunuz Mu Hiç Hayattan

Hiç tak ettiği oldu mu canınıza birşeylerin ? Kendinizi şu şehirden ya da dünyadan hatta evrenden dışarı atmak istediğiniz yapa yalnız hissettiğiniz bensizliğinizi kimsesiz sokak kedisi gibi ? Ya da izbe bir parkın bakında çiseleyen bir yağmurun altında geceyi geçirmek istediniz mi ? Hayatı her gün değişen ve karmaşıklaşan dertler yumağı olarak gördüğünüz sabahlara kadar gözünüzü hiç kırpmadan efkarlı ve çaresiz bir vefasızı düşündüğünüz ? Ahh keşke diye iç çektiğiniz ? Sonra ağladığınız yorulana kadar bitiverir diye. Kahrolası aşk masalını bir kalemde silmek istediniz mi ? Her geçen gün biraz daha umudunuz kırıldı mı yarınları düşünürken bir başına ? Sonra bir dost aradınız mı samimi güvenilir. Uzaklara dalıp baktınız mı umutsuzca mutsuzca? Uçan kuşlara özendiniz mi ne kadar saf ve özgürler diye. Geçmiş günler canlandığında gözünüzde neden diye sordunuz mu kendinize ? Şimdi için kaygılandınız mı? Ve gelecek içinse satmışım anasını diyip boşverdin mi herşeye. Seni bilmem ama ben bunların hepsini yaptım. Anlayacağın hayatı denedim. Ama olmadı olamadı. Gönlümdeki öksüz çiçeği büyütemedim soldu gitti. Açıkçası ben beceremedim galiba umarsızca yaşamayı. Mutluluğu bir çocuğun gözlerinde aramayı bilemedim. Korkarım ben hiç kimseyi ölümüne sevemicem. O yüreği göremedim kendimde. Önemli değil artık bunların nasılsa hiç biri.